Քրտական դատի պաշտպան «Էօզկիւր Կիւնտէմ» (Ազատ Օրակարգ) թերթը 16 Օգոստոսին փակուեցաւ դատական որոշումով։ Իսթանպուլի 8-րդ Հաշտարար Պատժական Ատեանը որոշումը կայացուց թերթին բոլոր թիւերուն մէջ ՓՔՔ զինեալ ապստամբութեան շարժումին քարոզչութեան մեղադրանքով։ Դատարանի այս որոշումէն ետք ոստիկանութեան յատուկ բաժնի ծառայողները ներխուժեցին թերթի խմբագրատունը եւ բերման ենթարկեցին այնտեղ գտնուող 23 աշխատողները։ Բերման ենթարկուեցան նաեւ ոստիկաններու միջամըտութիւնը նկարահանող ԻՄՃ հեռուստակայանի թղթակիցները։ Խմբագրատունը կնքուեցաւ Պեյօղլուի քաղաքապետարանի պաշտօնեաներուն կողմէ։ Ապա ոստիկանները փորձեցին բերման ենթարկել թերթի նախկին գլխաւոր խմբագիրներ իրաւաբան Էրէն Քէսքինը, հրատարակիչ Ռակըպ Զարաքօլուն եւ Ֆիլիզ Քոչալին։ Սակայն այս երեքն ալ այդ պահուն իրենց բնակարաններուն մէջ չէին։
«Էօզկիւր Կիւնտէմ» օրաթերթը հրատարակութեան սկսած էր 30 Մայիս 1992-ին։ Ան ժառանգորդը կը հանդիսանայ «Եէնի Իւլքէ» (Նոր Երկիր) եւ «Էօզկիւր Իւլքէ» (Ազատ Երկիր) շաբաթաթերթերուն։ Թերթի ութը թղթակիցները եւ 19 բաժանորդները սպաննուած են հեղինակը անյայտ ոճիրներով։ Ցարդ հրատարակուած 580 համարներէն 486-ի համար դատ յարուցուած եւ թերթի աշխատակիցները 147 տարի բանտարկութեան դատապարտուած են։
Թերթի դէմ ամենամեծ յարձակումը տեղի ունեցաւ 3 Դեկտեմբեր 1994-ին։ Նոյն օր Գումգաբուի մէջ գտնուող խմբագրատունը, Ճաղալօղլուի մէջ կեդրոնական գրասենեակը եւ Անգարայի գրասենեակը ռմբակոծուեցան, որոնց հետեւանքով Գումգաբուի մէջ մահացաւ վարորդ Էրսին Եըլտըզ, իսկ 23 աշխատողներ վիրաւորուեցան։
«Էօզկիւր Կիւնտէմ» ենթարկուած քաղաքական ու դատական ծանր ճնշումներու դիմաց զօրակցութեան կոչ ըրած էր մամուլի գործիչներուն։ Այսպէս, կատարուած կոչին արձագանգելով «հերթական գլխաւոր խմբագիր»ի պաշտօնը ստանձնողներուն դէմ դատեր յարուցուեցան եւ անոնցմէ երեք լրագրողներ՝ Էրոլ Էօնտերօղլու, Ահմէտ Նեսին եւ ակադեմական Շեպնեմ Քորուր Ֆինճանճը բերման ենթարկուեցան։
Խօսքի եւ մամուլի ազատութեան առումով խիստ կարեւոր այս զարգացումը անտեսուեցաւ իշխանամէտ մամուլին կողմէ։ Իսկ միւս կողմէ Թուրքիոյ ազատ մամուլը ներկայացնող բազմաթիւ լրագրողներ եւ անոնց միութիւնները ելոյթներով քննադատեցին թերթի արգիլումը։ 17 Օգոստոսի երեկոյեան մամլոյ յայտարարութիւն մը հրապարակուեցաւ խմբագրատան առջեւ եւ անգամ մը եւս զօրակցութեան կոչ ուղուեցաւ ազատ մամուլի դէմ գործադրուած ճնշումներուն դիմադրելու համար։
