Ձայնազուրկների արժանապատիւ ձայնը

ՍԵՊՈՒՀ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՉՈՒԼՋԵԱՆ

Առաջնորդ Գուգարաց թեմի

Լրացաւ տա­սը տա­րին, երբ, ըստ էու­թեան, գի­տակ­ցո­ւած ինքնա­զոհու­թեան ճա­նապարհ ընտրած Հրանդ Տին­քը սպա­նուեց թի­կունքից, դա­ւադիր գնդա­կից։ Եւ սա­կայն պէտք է ասել, որ անցնող ժա­մանա­կը ի զօ­րու չե­ղաւ մո­ռացու­թեան տա­լու ո՛չ տա­ղան­դա­ւոր լրագ­րո­ղի անու­նը, եւ ո՛չ էլ նրա գործն ու հա­մամարդկա­յին գա­ղափար­նե­րը։ Շնոր­հիւ այդ գա­ղափար­նե­րի Հրանդ Տինք անու­նը իրօք դար­ձաւ յա­նուն ար­դա­րու­թեան եւ ընդդէմ ռա­սիզ­մի, ազ­գայնա­մոլու­թեան պայ­քա­րի խորհրդա­նիշ ոչ միայն թուրքիայում, այ­լեւ աշ­խարհի տար­բեր վայ­րե­րում։ Դրա առար­կա­յական ապա­ցոյցնե­րից եւ օրի­նակ­նե­րից կա­րող ենք հա­մարել նաեւ այն փո­ղոց­նե­րը, այ­գի­ները, դպրոց­նե­րը եւ հիմ­նադրամ­նե­րը, որոնք կրում են Հրանդ Տին­քի անու­նը եւ սփռո­ւած են աշ­խարհի տար­բեր երկրնե­րում։

Եթէ ար­դէն տա­րինե­րի հե­ռաւո­րու­թիւնից նա­յում ենք Տին­քի ընտրած ու­ղուն եւ պայ­քա­րի նպա­տակ­նե­րին, ապա կա­րող ենք յստակ նշել, որ դրանք բո­լորն էլ քա­ղաքա­կիրթ մարդկու­թեան ար­ժե­համա­կար­գում իրենց ամուր տե­ղը գրա­ւած ար­ժէքներն են։ Լի­նելով հայ, Հրան­դը չեր պայ­քա­րում միայն հա­յերի հան­դէպ գոր­ծո­ւած անար­դա­րու­թիւննե­րի դէմ. իր կեան­քի եւ գոր­ծունէու­թեան սի­րելի պտու­ղը՝ «Ակօս»ը, հար­թակ էր ցան­կա­ցած անար­դա­րու­թեան դէմ պայ­քա­րի։ Այն դար­ձաւ ձայ­նա­զուրկնե­րի ար­ժա­նապա­տիւ ձայ­նը եւ ճնշո­ւած­նե­րի իրա­ւունքնե­րի պաշտպա­նը։ Ան­կասկած Տին­քը այդ ամէ­նը անում էր նաեւ աւե­լի լաւ Թուրքիա ու­նե­նալու հա­մար, այ­սինքն՝ Տին­քը նաեւ լաւ քա­ղաքա­ցի էր, ով ցան­կա­նում էր, որ այն եր­կի­րը, որ­տեղ նա ապ­րում է յար­գի այդ հո­ղերում դա­րերով ապ­րած եւ հո­գեւոր ու նիւ­թա­կան հսկա­յական մշա­կու­թա­յին ու այլ ար­ժէքներ ստեղ­ծած ժո­ղովուրդնե­րին։ Ի վեր­ջոյ, Տին­քի բարձրաց­րած խնդիր­նե­րը այ­սօր Թուրքիայում եւ թէ Մեր­ձա­ւոր Արե­ւել­քում էլ աւե­լի են սրո­ւել եւ Եաշար Քե­մալի խօս­քին հա­մաձայն՝ բռնու­թեան դաշ­տում բռնու­թիւն կը բուսնի։

Աշ­խարհի տար­բեր երկրներ բա­խուել են ահա­բեկ­չութեան չա­րիքի հետ եւ դրա հիմ­քը հէնց կրօ­նական, ազ­գա­յին թշնա­մանքն է։ Ար­դիական են նաեւ Թուրքիայի հայ հա­մայնքի եւ ազ­գա­յին ու կրօ­նական այլ փոք­րա­մաս­նութիւննե­րի խնդիր­նե­րը, որոնց Հրան­դը բազ­միցս անդրա­դառ­նում էր։

10-ամեայ տա­րելի­ցը նաեւ առիթ է որո­շակի ամ­փո­փումներ կամ ար­դիւնքներ ի մի բե­րելու հա­մար։ Դրան­ցից ամե­նակա­րեւո­րը ինձ հա­մար այն է, որ Հրան­դի գա­ղափար­նե­րը գտել են հա­մախոհ­նե­րի աւե­լի լայն զան­գո­ւած­ներ։ Ի վեր­ջոյ, տար­բեր շա­հար­կումնե­րի տեղ տո­ւած յայտնի լո­զունգը՝ «Մենք բո­լորս Հրանդ ենք», այ­սօր կոնկրետ դրսե­ւորումներ ու­նի։ Ու­րա­խու­թեամբ պէտք է ասեմ, որ հէնց նոյն Թուրքիայում տար­բեր ոլորտնե­րում խնդիր­ներ բարձրա­ձայ­նող մարդկանց, անար­դա­րու­թեան դէմ պայ­քա­րող­նե­րի, մա­մու­լում բա­ցա­յայտ հան­­դէս եկող­­նե­­­րի, թա­­պու­­ներ կոտ­­րող գի­­տական ու­­սումնա­­սիրու­­թիւններ անող­­նե­­­րի, հե­­ռուստա­­բանա­­վէճե­­րի, քննար­­կումնե­­րի թիւն աւե­­լացել է։ Այ­­սինքն՝ «Մենք բո­­լորս Հրանդ ենք» խորհրդան­­շա­­­կան լո­­զունգը չմնաց լոկ որ­­պէս լո­­զունգ, այլ ձեռք բե­­րեց թէ­­կուզ փոքր ծա­­ւալ­­նե­­­րով, սա­­կայն կի­­րար­­ման ոլորտներ։ Եւ ազ­­գայնա­­մոլ­­նե­­­րին ամե­­նակա­­րեւոր պա­­տաս­­խա­­­նը այն է, որ «Հրանդ ենք» ասող­­նե­­­րի մէջ ամե­­նեւին ոչ բո­­լորն են հա­­յեր, այդ լո­­զունգի տակ հա­­ւաքո­­ւել եւ հի­­մա էլ գոր­­ծունէու­­թիւն են ծա­­ւալում թուրքեր, քրտեր, չեր­­քեզներ, ասո­­րիներ, յոյ­­ներ, լա­­զեր, վրա­­ցիներ եւ բազ­­մա­­­թիւ այլ ժո­­ղովուրդնե­­րի ներ­­կա­­­յացու­­ցիչներ, որոնք պայ­­քա­­­րում են աւե­­լի լաւ, աւե­­լի ար­­դար եւ ռա­­սիզ­­մից հե­­ռու Թուրքիայի եւ աշ­­խարհի հա­­մար։ Ակնյայտ է նաեւ, որ Տին­­քի անու­­նը շա­­րու­­նա­­­կում է նոր ուժ տալ այդ պայ­­քա­­­րին։

Որ­­պէս հո­­գեւո­­րական հա­­ւատում եմ, որ Հրան­­դի երկրա­­յին կեան­­քը դէ­­պի յա­­ւիտե­­նակա­­նու­­թիւն յաղ­­թա­­­կան շա­­րու­­նակւում է։

Որ­­պէս քրիս­­տո­­­նեայ դէմ լի­­նելով կուռքե­­րի՝ վստա­­հօրէն պնդում եմ, որ անցնող տա­րինե­րին նրա գա­ղափա­րակից­նե­րի շնոր­հիւ ո՛չ թէ Տին­քի ան­ձը դար­ձաւ կուռք, այլ նրա գա­ղափա­րը եւ հա­ւատամ­քը ձեռք բե­րեց աւե­լի մեծ հե­տեւորդներ։ Եր­ջա­նիկ է մար­դը, ով մա­հից յե­տոյ էլ ապ­րում է մարդկանց յի­շողու­թիւննե­րում, սա­կայն էլ աւե­լի եր­ջա­նիկ է մար­դը, ում կեան­քի գլխա­ւոր իտեալը, գա­ղափա­րը իր մա­հից յե­տոյ եւ իր մա­հի շնոր­հիւ է՛լ աւե­լի ըն­կա­լելի եւ տա­րածա­կան է դառ­նում։

Սի­րելի Հրանդ, աղօ­թում եմ, հո­գուդ խաղաղութեան համար եւ խնդրում բարձրեալից, որ քեզ ու քո գաղափարների հանդէպ հաւատքը խորհրդանշող աղաւնիները շարունակեն իրենց խաղաղ թռիչքը, որպէս Աստծոյ, խաղաղութեան, ճշմարտութեան եւ բարու աւետաբերներ։

Միշտ աղօթող

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ