Համայնքն է տուժողը

Պոլսոյ պատրիարքական աթոռէ ներս վերջին շաբթուայ իրադարձութիւններու մասին ուզեցինք լսել Գուգարաց թեմի առաջնորդ Սեպուհ արքեպիսկոպոս Չուլճեանի մեկնաբանութիւնները։ Սրբազանը լսելով մեր հարցումը, խուսափեցաւ հեռախօսով բացատրութիւն տալէ եւ նախընտրեց այդ հարցումները գրաւոր կերպով պատասխանել։ Ստորեւ մեր ընթերցողներուն կը ներկայացնենք Սեպուհ արք. Չուլճեանի մեկնաբանութիւնը Գարեգին Պէքճեան սրբազանի քաղաքէս մեկնելով աւարտին հասած զարգացումներու մասին։

ՄԻՀՐԱՆ ՄԱՆՈՒԿԵԱՆ

miranbmanukyan@gmail.com

Սրբա­­­զան հայր, դուք ան­­­կասկած կը հետեւիք պոլ­­­սոյ հա­­­յոց պատ­­­րիար­­­քութեան շուրջ կա­­­տարո­­­ւող իրա­­­դար­­­ձութիւննե­­­րուն։ Իբ­­­րեւ հայ եկե­­­ղեցւոյ բարձրաս­­­տի­­­­­­­ճան հո­­­գեւո­­­րական եւ Թուրքիոյ հա­­­յոց պատ­­­րիար­­­քութեան թեկ­­­նա­­­­­­­ծու, ի՞նչ է ձեր կար­­­ծի­­­­­­­քը այս երե­­­ւոյթնե­­­րու նկատ­­­մամբ։

ՍԵ­­­ՊՈՒՀ ԱՐՔ. ՉՈՒԼՃԵԱՆ- Ողջ հայ ժո­­­ղովուրդն է հե­­­տեւում Պոլ­­­սում կա­­­տարո­­­ւող իրա­­­դար­­­ձութիւննե­­­րին։ Տա­­­րօրի­­­նակ ու անտրա­­­մաբա­­­նական շատ բա­­­ներ կա­­­տարո­­­ւեցին անցնող 10 տա­­­րինե­­­րին եւ այժմ էլ, այս օրե­­­րին եւս, ինչ որ կա­­­տարո­­­ւեց, շատ անսպա­­­սելի էր եւ գրե­­­թէ ան­­­հասկա­­­նալի ու ան­­­պա­­­­­­­տուա­­­բեր մեզ բո­­­լորիս հա­­­մար։ Ցա­­­ւում եմ, որ Թուրքիան, իբ­­­րեւ դէ­­­մոկ­­­րա­­­­­­­տական եւ լա­­­յիք սկզբունքնե­­­րին հա­­­ւատա­­­րիմ պե­­­տու­­­թիւն, ար­­­դէն 10 տա­­­րի սա­­­ռեց­­­րել է 40-50,000 քրիս­­­տո­­­­­­­նեայ հայ փոք­­­րա­­­­­­­մաս­­­նութեան՝ իր հո­­­գեւոր պե­­­տին՝ Պատ­­­րիար­­­քին ընտրե­­­լու իրա­­­ւունքը։ Սա վա­­­յել չէ 80 մի­­­լիոն ազ­­­գաբնակ­­­չութիւն ու­­­նե­­­­­­­ցող գերհզօր պե­­­տու­­­թեանը։

Տպա­­­ւորու­­­թիւն է ստեղծւում, որ իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թիւննե­­­րին հա­­­ղոր­­­դո­­­­­­­ւել են սխալ տե­­­ղեկու­­­թիւններ մեր եկե­­­ղեցա­­­կան կարգ ու կա­­­նոնի մա­­­սին, եւ իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թիւններն էլ ապա կողմնո­­­րոշո­­­ւել են, այ­­­լա­­­­­­­պէս հի­­­ւանդ, բու­­­սա­­­­­­­կան կեան­­­քով ապ­­­րող Պատ­­­րիար­­­քին գոր­­­ծունեայ ճա­­­նաչե­­­լու անտրա­­­մաբա­­­նական մի նա­­­մակ չէր կա­­­րող հրա­­­պարա­­­կուել։

Կա նաեւ տե­­­սանե­­­լի մի իրա­­­կանու­­­թիւն, որ Պոլ­­­սոյ հայ հա­­­մայնքի մէջ ինչ-ինչ ու­­­ժեր, ստա­­­նալով պե­­­տական չի­­­նով­­­նիկնե­­­րի կամ օլի­­­գարխնե­­­րի աջակ­­­ցութիւ­­­նը, փոր­­­ձում են իրենց կամ­­­քը թե­­­լադ­­­րել եւ շա­­­րու­­­նակ իրենց ազ­­­դե­­­­­­­ցու­­­թիւնն ու իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թիւնը հա­­­մայնքին պար­­­տադրել, պա­­­ռակ­­­տիչ գոր­­­ծո­­­­­­­ղու­­­թիւններ ծա­­­ւալել եւ ար­­­հեստա­­­կան վա­­­խի ու խու­­­ճա­­­­­­­պի մթնո­­­լորտ ստեղ­­­ծել։

Սա­­­կայն մեր ցաւն ենք յայտնում յատ­­­կա­­­­­­­պէս Թուրքիոյ Հա­­­յոց Պատ­­­րիար­­­քութեան Բարձրա­­­գոյն Կրօ­­­նական Մարմնի՝ Պատ­­­կա­­­­­­­ռելի Կրօ­­­նական Ժո­­­ղովի անսկզբունքա­­­յին եւ անար­­­ժա­­­­­­­նապա­­­տիւ կե­­­ցուած­­­քի հա­­­մար, որ պե­­­տական մի­­­ջամ­­­տութեան առ­­­ջեւ ան­­­կա­­­­­­­րող գտնո­­­ւեց եւ չկա­­­րողա­­­ցաւ նրանց ճշմար­­­տութիւ­­­նը բա­­­ցատ­­­րել։ Հայ հա­­­մայնքը ակնկա­­­լում էր, որ Թուրքիոյ հա­­­յու­­­թիւնը ներ­­­կա­­­­­­­յաց­­­նող պատ­­­րիար­­­քութեան բարձրա­­­գոյն մար­­­մի­­­­­­­նը պատ­­­շաճ բա­­­ցատ­­­րութիւննե­­­րով եւ հա­­­մապա­­­տաս­­­խան լու­­­սա­­­­­­­բանու­­­թիւննե­­­րով Թուրքիայի իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թիւննե­­­րին կա­­­րող էր օգ­­­նել հաս­­­կա­­­­­­­նալու եկե­­­ղեցա­­­կան կարգ ու կա­­­նոնի, աւան­­­դութիւննե­­­րի պահ­­­պանման կա­­­րեւո­­­րու­­­թիւնը եւ հայ հա­­­մայնքի ակնկա­­­լու­­­թիւններն ու սպա­­­սումնե­­­րը։

Ափ­­­սոս, որ իմաս­­­տութիւն եւ հե­­­ռատե­­­սու­­­թիւն չու­­­նե­­­­­­­ցաւ Կրօ­­­նական Ժո­­­ղովը՝ ստանձնե­­­լու եւ բա­­­րեյա­­­ջող ելք ապա­­­հովե­­­լու ստեղ­­­ծո­­­­­­­ւած վի­­­ճակից։ Այդ այսպէս կո­­­չուած բարձրա­­­գոյն մար­­­մի­­­­­­­նը, հա­­­կասե­­­լով մէկ տա­­­րի առաջ իր իսկ կա­­­տարած օրի­­­նական ընտրու­­­թեանը, շե­­­ղուեց մեր եկե­­­ղեցու բազ­­­մա­­­­­­­դարեայ ժո­­­ղովա­­­կան եւ ժո­­­ղովրդա­­­կան ընտրա­­­կան սկզբունքնե­­­րից։ Սա վա՛տ նա­­­խադէպ է եւ շա՛տ վտան­­­գա­­­­­­­ւոր որո­­­գայթ (լա­­­րան­­­ցում) Պատ­­­րիար­­­քա­­­­­­­կան ընտրու­­­թիւննե­­­րից առաջ՝ յղի ան­­­կանխա­­­տեսե­­­լի հե­­­տեւանքնե­­­րով։

Այսպի­­­սով, Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նեայց Առա­­­քելա­­­կան Սուրբ եկե­­­ղեցու նո­­­ւիրա­­­պետա­­­կան չոր­­­րորդ աթո­­­ռի Կրօ­­­նական Բարձրա­­­գոյն հո­­­գեւոր կա­­­ռոյ­­­ցի դա­­­րաւոր հե­­­ղինա­­­կու­­­թեանը մեծ ու ան­­­դառնա­­­լի հա­­­րուած հաս­­­ցո­­­­­­­ւեց։

Փաս­­­տօ­­­­­­­րէն, Կրօ­­­նական Ժո­­­ղովը՝ մեր երի­­­ցագոյն ընտրեալ հո­­­գեւո­­­րակա­­­նին՝

Գա­­­րեգին ար­­­քե­­­­­­­պիս­­­կո­­­­­­­պոս Պէք­­­ճեանին տե­­­ղապա­­­հու­­­թիւնից զրկեց եւ թող չթո­­­ւայ թէ տու­­­ժեց Գա­­­րեգին Պէք­­­ճեանը եւ ոչ էլ որե­­­ւէ մէ­­­կը միամ­­­տութիւն չու­­­նե­­­­­­­նայ, թէ շա­­­հեց Արամ ար­­­քե­­­­­­­պիս­­­կո­­­­­­­պոս Աթէ­­­շեանը։ Տու­­­ժեց Թուրքիայի վար­­­կա­­­­­­­նիշը, Պոլ­­­սոյ հայ հա­­­մայնքի ար­­­ժա­­­­­­­նապա­­­տուու­­­թիւնը, Պոլ­­­սոյ Աթո­­­ռի եր­­­բեմնի փառքն ու պա­­­տիւը։

9 Փետ­­­րո­­­­­­­ւար 2018թ. Կրօ­­­նական Ժո­­­ղովի որո­­­շու­­­մը եւս մէկ ան­­­գամ մեծ յու­­­սա­­­­­­­խաբու­­­թեան մատ­­­նեց ոչ միայն պոլ­­­սա­­­­­­­հայու­­­թեանը, այ­­­լեւ հա­­­մայն հա­­­յու­­­թեանը։

Ափ­­­սոս, հա­­­զար ափ­­­սոս, որ աթո­­­ռի շուրջ ան­­­ցեալից եկող արա­­­տաւոր սո­­­վորու­­­թեան հա­­­մաձայն կրկին հայ հա­­­մայնքը յայտնո­­­ւեց նոյն ան­­­ցանկա­­­լի փո­­­սի մէջ։ Սա­­­կայն պատ­­­մութեան էջե­­­րում եղել են նաեւ դրա­­­կան, յոյս ներշնչող, հա­­­մայնքը ոտ­­­քի հա­­­նող միաբա­­­նու­­­թեան վառ օրի­­­նակ­­­ներ. դրանք պէտք է լի­­­նեն մեր սթա­­­փու­­­թեան, զգօ­­­նու­­­թեան լու­­­սա­­­­­­­ւոր փա­­­րոսը եւ դէ­­­պի առաջ շար­­­ժո­­­­­­­ւելու հա­­­ւատամ­­­քը։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ