Պոլիսը չի յագենար Պարթեւին

15Հոկտեմբերի երե­կո­­յեան Շիշ­­­լի «Քենթ» դահ­­­լի­­­­­­­ճի մէջ կրկնո­­­ւեցաւ եր­­­գիչ Պար­­­թե­­­­­­­ւի երաժշտա­­­կան վաս­­­տա­­­­­­­կի 40-ամեակին ձօ­­­նուած հա­­­մեր­­­գը։ Սոյն տա­­­րուայ Ապ­­­րիլ ամ­­­սուն կա­­­յացող առա­­­ջին հա­­­մեր­­­գէն ետք զգա­­­լի ցան­­­կութիւն մը գո­­­յացած էր բո­­­լոր այն զան­­­գո­­­­­­­ւածէն, որոնք ակա­­­մայ չէին կրցած հե­­­տեւիլ 40-ամեակի առա­­­ջին հա­­­մեր­­­գին։ Այդ բուռն պա­­­հան­­­ջը տե­­­ղի տո­­­ւաւ հա­­­մեր­­­գի կրկնու­­­թեան։ Բայց փոր­­­ձա­­­­­­­ռու­­­թեամբ գի­­­տենք, թէ Պար­­­թեւ Կա­­­րեան իբ­­­րեւ սկզբունք կը խու­­­սա­­­­­­­փի կրկնու­­­թիւննե­­­րէն։ Ար­­­դա­­­­­­­րեւ ան այս իբ­­­րեւ թէ կրկնուող հա­­­մերգն ալ յա­­­ջողե­­­ցաւ իր տե­­­սակին մէջ եզա­­­կի դարձնել։ Այդ եզա­­­կիու­­­թեան առա­­­ջին ազ­­­դանշա­­­նը եղաւ նո­­­րօք հան­­­գուցեալ Շարլ Ազ­­­նա­­­­­­­ւու­­­րի հան­­­դէպ յար­­­գանքի տուրքը։ Բե­­­մին աջ ան­­­կիւնը զե­­­տեղո­­­ւած էր մեծ եր­­­գի­­­­­­­չի լու­­­սանկա­­­րը եւ ար­­­դէն Պար­­­թեւ իր յայ­­­տագրին սկսաւ եր­­­գե­­­­­­­լով ազ­­­նա­­­­­­­ւու­­­րեան խիստ տպա­­­ւորիչ շան­­­սոն մը։ Այդ պա­­­հուն ար­­­դէն ան յա­­­ջողած էր հան­­­դի­­­­­­­սատե­­­սի սրտի տրո­­­փիւ­­­նը ձեր­­­բա­­­­­­­կալե­­­լու եւ մին­­­չեւ հա­­­մեր­­­գի աւար­­­տին բե­­­մի եւ դահ­­­լի­­­­­­­ճի զար­­­կե­­­­­­­րակ­­­նե­­­­­­­րու կշռոյ­­­թը հա­­­մադ­­­րե­­­­­­­լու։

Հա­­­մեր­­­գի բա­­­ցու­­­մը կա­­­տարեց անուանի երգչի դուստրը՝ Արեւ Կա­­­րեան, որ նախ ներ­­­կա­­­­­­­յացուց Պար­­­թե­­­­­­­ւի սրտի խօս­­­քը ուղղո­­­ւած իր ծնող­­­նե­­­­­­­րուն՝ Սիւ­­­զան եւ Կար­­­պիս Կա­­­րեան­­­նե­­­­­­­րուն։ Պար­­­թեւ հայ եր­­­գի ուղղո­­­ւած իր առա­­­քելու­­­թեան մէջ անու­­­րա­­­­­­­նալի գոր­­­ծօն մը ըլ­­­լա­­­­­­­լով կը դի­­­տէ իր ըն­­­տա­­­­­­­նեկան մի­­­ջավայ­­­րը, քա­­­նի որ առա­­­ջին ան­­­գամ հոն սկսած էր թե­­­քերել հա­­­յերէն եր­­­գի առա­­­ջին հնչիւննե­­­րը։ Ապա Պար­­­թե­­­­­­­ւի երաժշտա­­­կան ճա­­­նապար­­­հը ներ­­­կա­­­­­­­յացուց նա­­­խորդ մի­­­ջոցա­­­ռումնե­­­րէն փո­­­խան­­­ցո­­­­­­­ւած զա­­­նազան տե­­­սանիւ­­­թե­­­­­­­րով։

Ինչպէս ըսինք նա­­­խորդ տո­­­ղերուն մէջ Պար­­­թեւ խու­­­սա­­­­­­­փած էր կրկնու­­­թե­­­­­­­նէն եւ իր եր­­­գա­­­­­­­ցան­­­կը պատ­­­րաստած էր կարգ մը նոր եր­­­գե­­­­­­­րով, կամ ալ եր­­­կար տա­­­րիներ առաջ եր­­­գո­­­­­­­ւած եւ այժմ վեր­­­յի­­­­­­­շուած կա­­­տարումնե­­­րով։ Այսպէս ան իր հան­­­դի­­­­­­­սատե­­­սը կը տա­­­նէր մերթ ընդ մերթ տա­­­րինե­­­րու հո­­­լովոյ­­­թով եւ հան­­­դի­­­­­­­սատե­­­սին մօտ կ՚ապ­­­րեցնէր հա­­­մատա­­­րած ոգե­­­ւորու­­­թիւն։ Այդ ոգե­­­ւորու­­­թեան կա­­­րեւո­­­րագոյ­­­նը ապ­­­րե­­­­­­­ցանք, երբ ան Յա­­­րութ Փա­­­մուքճեանի մեծ ժո­­­ղովրդա­­­կանու­­­թիւն վա­­­յելած «Տա­­­րինե­­­րը ան­­­ցան» եր­­­գը կը մեկ­­­նա­­­­­­­բանէր։ Այս եր­­­գը տա­­­րիներ առաջ մեկ­­­նա­­­­­­­բանած էր նաեւ թրքե­­­րէն փոփ երաժշտու­­­թեան կա­­­րեւո­­­րագոյն դէմ­­­քե­­­­­­­րէն Ճեմ Քա­­­րաճան թրքե­­­րէն բա­­­ռերով։ Ան ապա մեկ­­­նա­­­­­­­բանեց Քա­­­րաճա­­­յի եւս եր­­­կու եր­­­գը, որոնք մեծ ոգե­­­ւորու­­­թիւն ստեղ­­­ծե­­­­­­­ցին դահ­­­լի­­­­­­­ճին մէջ։

Պար­­­թեւ Կա­­­րեան, որ ան­­­ցեալին կարգ մը շրջա­­­նակ­­­նե­­­­­­­րու կող­­­մէ կ՚ար­­­հա­­­­­­­մար­­­հուէր իբ­­­րեւ ճա­­­շարա­­­նի եր­­­գիչ, իր այս հա­­­մերգնե­­­րով կ՚ապա­­­ցու­­­ցէ, թէ ինք բազ­­­մած է բար­­­ձունքի մը վրայ եւ հայ եր­­­գա­­­­­­­րուես­­­տի անու­­­նով բա­­­ւական վեր դիր­­­քի մը մէջ է զինք ար­­­հա­­­­­­­մար­­­հողնե­­­րու նկատ­­­մամբ։ Ինչպէս այս բնոյ­­­թի բո­­­լոր հա­­­մայնքնե­­­րը՝ պոլ­­­սա­­­­­­­հայու­­­թիւնն ալ ու­­­նի իր թե­­­րու­­­թիւննե­­­րը մար­­­դա­­­­­­­կերու­­­թեան իմաս­­­տով։ Միայն ազ­­­նիւ մար­­­դիկ են, որ կը յա­­­ջողին իրենց վաս­­­տա­­­­­­­կով դուրս գալ նման դժկա­­­մու­­­թիւննե­­­րու տե­­­ղի տո­­­ւած հա­­­լածան­­­քէն։ Պար­­­թեւ ան­­­գամ մը եւս ապա­­­ցու­­­ցեց, թէ ինք կը գտնո­­­ւի բար­­­ձունքի մը վրայ, ուր հա­­­սած է ժո­­­ղովուրդի գնա­­­հատան­­­քով։

Իր երաժշտա­­­կան տե­­­սակին մէջ Պար­­­թեւ կազ­­­մած է «Առա­­­գաստ» նո­­­ւագա­­­խումբը, որ վար­­­պետ կա­­­տարող­­­նե­­­­­­­րով ար­­­տա­­­­­­­կարգ հնչո­­­ղակա­­­նու­­­թիւն մը կը պար­­­գե­­­­­­­ւէ երաժշտա­­­սէր­­­նե­­­­­­­րուն։ Ռո­­­պէր Տո­­­ղանա­­­յի եւ Արի Հեր­­­կե­­­­­­­լի գլխա­­­ւորած այս խումբը ար­­­դէն ու­­­նի վաս­­­տա­­­­­­­կաւոր ան­­­դամներ, ինչպի­­­սին են՝ ջու­­­թա­­­­­­­կահար Մե­­­թեհան Տա­­­տա, թմբկա­­­հար՝ Ռա­­­ֆի Տէր Գէոր­­­գեան, ձայ­­­նի ըն­­­կե­­­­­­­րակ­­­ցութեամբ Մա­­­րալ Չա­­­փան։ Այս հա­­­մեր­­­գին անոնց միացած էին պա­­­թերիստ Ար­­­տա Ու­­­յար, կի­­­թառա­­­հար Թա­­­յիս Եըլ­­­տըզճը եւ սաք­­­սա­­­­­­­ֆոնա­­­հար Սա­­­յաթ Տալ­­­տալ։ Իւ­­­րա­­­­­­­քան­­­չիւրը զա­­­նազան եր­­­գե­­­­­­­րու մէջ յա­­­ռաջ եկան իրենց մե­­­նակա­­­տար­­­նե­­­­­­­րով եւ ար­­­ժա­­­­­­­նացան հան­­­դի­­­­­­­սատե­­­սի գնա­­­հատան­­­քին։

Պար­­­թեւ Կա­­­րեան ու­­­նի եւս շնորհք մը, որն է հա­­­մերաշխ գոր­­­ծակցու­­­թիւն տա­­­նիլ եր­­­գիչնե­­­րու լայն զան­­­գո­­­­­­­ւածի մը հետ։ Այս հա­­­մեր­­­գին ալ Մա­­­րալ Աթա­­­ման, Թա­­­թիանա Պոս­­­թան, Լի­­­տա Քէօսէօղ­­­լու, Մա­­­րալ Չաղ­­­լը­­­­­­­չու­­­պուքչու, Լա­­­րա Նա­­­րին եւ Քա­­­րոլին Սա­­­րը բե­­­մը բաժ­­­նե­­­­­­­ցին Պար­­­թե­­­­­­­ւի հետ, միաս­­­նա­­­­­­­բար կա­­­տարե­­­լով Մաք­­­րուհի Պիւ­­­յիւքյա­­­կոբեանի խօս­­­քե­­­­­­­րուն վրայ Ռո­­­պէր Տո­­­ղանա­­­յի յօ­­­րինու­­­մը՝ «Իմ լե­­­զուս» եր­­­գը։

Ան­­­գամ մը եւս տպա­­­ւորիչ հա­­­մերգ մըն էր, որ կու գար ամ­­­րապնդե­­­լու հայ եր­­­գի երկրպա­­­գու­­­նե­­­­­­­րու սէրն ու հա­­­մակ­­­րանքը, թէ եր­­­գին եւ թէ եր­­­գի­­­­­­­չին հան­­­դէպ։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ