5 Օգոստոս Երեքշաբթի երեկոյեան յայտարարուեցաւ երկրորդական վարժարաններէ շրջանաւարտ աշակերտներու այս տարուայ համալսարանի մտից քննութեան արդիւնքները։ Քաղաքիս հայ վարժարաններու շրջանաւարտներու արդիւնքները կայացած են հետեւեալ կերպով։
Ա. Կեդրոնական Ազգային վարժարանը տուած է 63 շրջանաւարտներ, որոնցմէ երեքը նախընտրութիւն մը չեն կատարած։ Հինգ աշակերտներ յաջողած են մուտք գործել բժշկագիտական դպրոց։ Մէկ աշակերտ ընտրած է ատամնաբուժութեան բաժինը։ 18 աշակերտներ յաջողած են պետական համալսարաններ յաճախելու։ Մէկ աշակերտ նախընտրած է Երեւանի Ամերիկեան համալսարանի հաղորդակցութեան բաժինը, իսկ մէկ աշակերտ Քոչ համալսարանի ընկերաբանութեան բաժինը ամբողջական կրթաթոշակով։
Բ. Մխիթարեանի հունձքը եղած է 8 աշակերտ, որոնցմէ երեքը յաջողած են մուտք գործել պետական համալսարան։ Նախորդ տարուայ շրջանաւարտներէն երկու աշակերտ եւս այս տարի յաջողած են համալսարան մտնելու։Մխիթարեանի սաներէն մէկը ընտրութիւն չէ ըրած իսկ մէկն ալ կը սպասէ մարմնամարզական ակադեմիայի յատուկ ունակութեան քննութեան արդիւնքը։
Գ. Դպրեվանքի շրջանաւարտ 13 սաներէն 9 աշակերտ յաջողած են համալսարան մտնել, որոնցմէ 6-ը պետական համալսարաններ։ Այստեղ աշակերտ մըն ալ նախընտրութիւն չէ կատարած։ Հայաստանի քաղաքացի աշակերտ մըն ալ օրինական զրկանքներու բերումով չէ կրցած մասնակցիլ քննութեան։ Անցեալ տարուայ հունձքէն երեք աշակերտներ եւս յաջողած են համալսարան մտնելու։
Դ. Սահակեանի այս տարուայ հունձքը եղած է 30 աշակերտ, որոնցմէ 26-ը մտած են զանազան համալսարաններ։ Անոնցմէ 6-ը յաջողած են պետական համալսարաններ մտնել։ Երկու աշակերտ մերժած է քննութեան մասնակցիլ, իսկ երկուքն ալ նախընտրութիւն չեն ըրած։
Ե. Էսաեանի 18 շրջանաւարտներէն 3-ը յաջողած են պետական համալսարան մտնելու, իսկ մէկը որեւէ նախընտրութիւն մը չէ ունեցած։
Ինչպէս այս ընդհանուր պատկերն ալ կը պարզէ, պոլսահայ հինգ երկրորդական վարժարաններու աշակերտներու մեծամասնութիւնը հարկադրուեցան վճարովի յատուկ համալսարաններ յաճախելու։ Անոնց մէջ կան 75, 50 եւ 25 տոկոսով կրթաթոշակ ստացողներ։ Քիչ են այն աշակերտները, որոնք յօժարած են երկրի մէջ հեռաւոր քաղաքներու պետական համալսարաններուն յաճախել։
Թուրքիոյ ներկայ իրողութեան մէջ կարեւոր գլխացաւերէն մէկն է համալսարանաւարտներու մատնուած գործազրկութիւնը։ Նախապէս ծնողներ ամէն տեսակ զոհողութիւն յանձն կ՚առնէին իրենց զաւակներուն ուսման միջոցաւ աւելի լաւ ապագայ մը ապահովելու համար։ Այժմ խնդիրը կատարեալ անելի մը վերածուած է, երբ գործատէրեր անխնայ կերպով կը պահանջեն բարձր ուսում բայց արժանի կերպով չեն վարձատրեր այդ ուսման տիրապետողներու աշխատանքը։ Այս համայնապատկերին մէջ կարգ մը ուսման ճիւղեր ակամայ մտածել կու տան թէ այդ բաժնի շրջանաւարտը ի՞նչ միջավայր պիտի գտնէ իր ստացած ուսումը արդարացնելու համար։ Հարց մը, որուն հետ չէ կրցած գլուխ ելլել պետութեան կրթական համակարգը, բայց հայ համայնքը պարտաւոր է իր դպրոցներու շրջանաւարտներուն համար գործնական ցուցմունքներ ընել, այս մասին խորհրդակցութիւններ ունենալ։