«Հանգստութիւնս գտայ իմ Հայրենիքս...»

Թաւշեայ յեղափոխութեան յաջորդող ժամանակներուն ամենաուշագրաւ երեւոյթներէն մէկն ալ հայրենադարձութիւնն է։ Հայկական սփիւռքի զանազան կեդրոններէն բազմաթիւ հայեր կը վերահաստատուին Հայաստան իրենց ապագան հայրենի երկրի մէջ ապրելու մարմաջով։ Ստորեւ կը ներկայացնենք Սարիկ Սեւադայի Կարօ Սերպեկեանի հետ հարցազրոյցը, իբրեւ հետաքրքրական օրինակ։

ՍԱՐԻԿ ՍԵՒԱԴԱ

 

Որտեղէ՞ն սերած է ձեր ար­­­մատնե­­­րը։

Ես ծնած եմ Յոր­­­դա­­­­­­­նան, սա­­­կայն, եթէ հա­­­րիւ­­­րա­­­­­­­մեակ­­­ներ ետ գնանք, ապա հօրս նախ­­­նի­­­­­­­ները ար­­­ցախցի­­­ներ են՝ Սա­­­րիբե­­­կեան­­­ներ, որոնք հե­­­տագա­­­յում հաս­­­տա­­­­­­­տուած են Արեւմտեան Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Մա­­­րաշ քա­­­ղաքը, ապա Ցե­­­ղաս­­­պա­­­­­­­նու­­­թեան հե­­­տեւան­­­քով տե­­­ղափո­­­խուած են Սու­­­րիա, որ­­­մէ ետք՝ Յոր­­­դա­­­­­­­նան։ Ար­­­ցա­­­­­­­խի նկատ­­­մամբ սէրս հա­­­ւանա­­­բար ար­­­մատնե­­­րէս կու գայ, մայ­­­րա­­­­­­­կան ար­­­մատներս կու գայ Մա­­­րաշէն։

 

Ե՞րբ հայ­­­րե­­­­­­­նադարձ եղաք։

Հայ­­­րե­­­­­­­նադար­­­ձո­­­­­­­ւեցի 2015 թո­­­ւակա­­­նի Փետ­­­րո­­­­­­­ւարի վեր­­­ջը։ Շուրջ 32 տա­­­րի ապ­­­րած եմ Յոր­­­դա­­­­­­­նան, եթէ ան­­­կեղծ՝ միշտ ցան­­­կութիւն ու­­­նե­­­­­­­ցած եմ վե­­­րադառ­­­նալ եւ բնա­­­կու­­­թիւն հաս­­­տա­­­­­­­տել հայ­­­րե­­­­­­­նիք։ Ես Յոր­­­դա­­­­­­­նանի Ռու­­­սէյֆա շրջա­­­նէն եմ եւ շատ կա­­­պուած եմ նաեւ այն բնա­­­կավայ­­­րին, որ­­­տեղ ան­­­ցած է կեան­­­քիս տե­­­ւական մի ժա­­­մանա­­­կահա­­­տուա­­­ծը։ Իմ դէպ­­­քին չեմ կա­­­րող ըսել, որ ինչ-որ մի իրա­­­դար­­­ձութիւն եղաւ իմ կեան­­­քին, որ­­­մէ ետք ես հայ­­­րե­­­­­­­նադար­­­ձո­­­­­­­ւեցայ։ Տա­­­րինե­­­րու ըն­­­թացքին մի քա­­­նի ան­­­գամ այ­­­ցե­­­­­­­լեցի Հա­­­յաս­­­տան որ­­­պէս զբօ­­­սաշրջիկ, ըն­­­թացքին նաեւ հաս­­­կա­­­­­­­ցայ, որ հայ­­­րե­­­­­­­նիքին մշտա­­­կան բնա­­­կու­­­թիւն հաս­­­տա­­­­­­­տելու հա­­­մար պէտք է ու­­­նե­­­­­­­նամ իմ սե­­­փական գոր­­­ծը, քա­­­նի որ աշ­­­խա­­­­­­­տավար­­­ձե­­­­­­­րը Հա­­­յաս­­­տան այդքան ալ բարձր չեն։ Պէտք է նշեմ, որ գործի սկսելն ալ ճիշդ չէր այս դէպ­­­քին, քա­­­նի որ ես տե­­­ղի շու­­­կա­­­­­­­յի պա­­­հանջնե­­­րուն ու օրէնքնե­­­րուն ծա­­­նօթ չէի, եւ սխալ կ՚ըլ­­­լար անի­­­րազեկ պայ­­­մաննե­­­րով ռիս­­­կա­­­­­­­յին քայ­­­լե­­­­­­­րու գնալ։

 

Հա­­­յաս­­­տան գա­­­լուն պէս ո՞րը եղաւ ձեր առա­­­ջին քայ­­­լը։

Տե­­­ղափո­­­խուելս եղաւ «Դէ­­­պի Հայք» հիմ­­­նադրա­­­մի մի­­­ջոցով։ Առա­­­ջին 6 ամիս­­­նե­­­­­­­րու ըն­­­թացքին ես պէտք է ապ­­­րէի հիւ­­­րընկալ ըն­­­տա­­­­­­­նիք­­­նե­­­­­­­րու հետ, որն ինձ մեծ հնա­­­րաւո­­­րու­­­թիւն տո­­­ւաւ հաս­­­կա­­­­­­­նալու թէ ինչպի­­­սի՞ն է հայ ըն­­­տա­­­­­­­նիք­­­նե­­­­­­­րու կեն­­­ցա­­­­­­­ղը եւ կեն­­­սա­­­­­­­ձեւը։ «Դէ­­­պի Հայք» հիմ­­­նադրա­­­մի առա­­­ւելու­­­թիւնը նաեւ այն էր, որ քեզ հնա­­­րաւո­­­րու­­­թիւն էր տրւում քո մաս­­­նա­­­­­­­գիտա­­­կան ոլոր­­­տում աշ­­­խա­­­­­­­տել կա­­­մաւոր հի­­­մունքնե­­­րով։ Այդ ինձ հա­­­մար բա­­­ցառիկ առիթ էր մաս­­­նա­­­­­­­գիտա­­­կան ոլորտ մուտք գոր­­­ծե­­­­­­­լու եւ հաս­­­կա­­­­­­­նալու տե­­­ղի շու­­­կան։

 

Հիւ­­­րընկալ ըն­­­տա­­­­­­­նիք­­­նե­­­­­­­րու հետ ապ­­­րե­­­­­­­լով՝ ի՞նչը քեզ շատ դուր եկաւ, եւ կա՞ն ար­­­դեօք տար­­­բե­­­­­­­րու­­­թիւններ սփիւռքի եւ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի «ըն­­­տա­­­­­­­նիք» ըն­­­կա­­­­­­­լու­­­մի մէջ։

Բնա­­­կանա­­­բար, հա­­­յերը շատ հիւ­­­րա­­­­­­­սէր եւ ջերմ են։ Մի­­­միայն ջեր­­­մութիւն, հո­­­գատա­­­րու­­­թիւն եւ սէր կը ստա­­­նայի հայ ըն­­­տա­­­­­­­նիք­­­նե­­­­­­­րէն։ Յոր­­­դա­­­­­­­նանի եւ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի մի­­­ջեւ մտա­­­ծելա­­­կեր­­­պի առու­­­մով այդքան շատ տար­­­բե­­­­­­­րու­­­թիւններ չկան։ Մեզ մօտ ըն­­­տա­­­­­­­նիքի մա­­­սին պատ­­­կե­­­­­­­րացումնե­­­րը մի փոքր տար­­­բեր են այն իմաս­­­տով, որ երի­­­տասարդնե­­­րը շուտ կ՚ամուսնա­­­նան, չնա­­­յած որ՝ դեռ կա­­­յացած չեն ֆի­­­նան­­­սա­­­­­­­կան եւ մաս­­­նա­­­­­­­գիտա­­­կան առու­­­մով՝ յոյ­­­սը դնե­­­լով ծնող­­­նե­­­­­­­րու վրայ։ Յոր­­­դա­­­­­­­նան եթէ դու դեռ կա­­­յացած չես, ինչքան ալ ֆի­­­նան­­­սա­­­­­­­պէս ապա­­­հով ըլ­­­լաս, աղջկայ հայ­­­րը եր­­­բեք իր դստե­­­րը կնու­­­թեան չի տար քեզ. այս առու­­­մով ես կողմնա­­­կից եմ աւե­­­լի շատ յոր­­­դա­­­­­­­նանեան մո­­­դելին։ Նաեւ կան տար­­­բե­­­­­­­րու­­­թիւններ բիզ­­­նես մտա­­­ծելա­­­կեր­­­պի առու­­­մով, օրի­­­նակ Յոր­­­դա­­­­­­­նանի մէջ շատ աւե­­­լի յստակ են ծրագ­­­րա­­­­­­­ւորում իրենց հե­­­տագայ քայ­­­լե­­­­­­­րը գործ ոլոր­­­տի մէջ, Հա­­­յաս­­­տան ես ան այդքան չեմ նկա­­­տեր, ինչքան որ այնտեղ։

 

«Դէ­­­պի Հայք» ծրագ­­­րէն ետք ո՞րը եղաւ յա­­­ջորդ քայ­­­լը։

«Դէ­­­պի Հայք» ծրագ­­­րէն ետք մաս­­­նակցե­­­ցայ 1 ամիս տե­­­ւողու­­­թեամբ կա­­­մաւո­­­րական այլ աշ­­­խա­­­­­­­տան­­­քի Ստե­­­փանա­­­կեր­­­տի մէջ։ Այդ ըն­­­թացքին հաս­­­կա­­­­­­­ցայ, որ ներ­­­քին կապ մը կայ իմ եւ Ար­­­ցա­­­­­­­խի մի­­­ջեւ. գու­­­ցէ ար­­­մատնե­­­րիս ազ­­­դե­­­­­­­ցու­­­թիւնն է, չեմ կա­­­րող բա­­­ցատ­­­րել։ Ինձ այնքան դուր եկաւ Ստե­­­փանա­­­կերտն իր հան­­­դարտու­­­թեամբ, որ խնդրե­­­ցի «Դէ­­­պի Հայք» հիմ­­­նադրա­­­մի տնօ­­­րէնին շա­­­րու­­­նա­­­­­­­կել մաս­­­նակցու­­­թիւնս Ստե­­­փանա­­­կեր­­­տին իրա­­­կանա­­­ցուող կա­­­մաւո­­­րական աշ­­­խա­­­­­­­տանքնե­­­րուն։

 

Պատ­­­մէք «Մուկլի­­­ման­­­դիլ» ռես­­­տո­­­­­­­րանի եւ անո­­­ւան մա­­­սին, ինչպէ՞ս ստա­­­ցուե­­­ցաւ, որ ստեղ­­­ծե­­­­­­­ցիք ռես­­­տո­­­­­­­րան- սրճա­­­րան –գի­­­նետուն հէնց Ար­­­ցախ։

Մուկլի­­­ման­­­դիլ բա­­­ռը ար­­­ցա­­­­­­­խեան բար­­­բա­­­­­­­ռով կը նշա­­­նակէ սար­­­դոստայն։ Ռես­­­տո­­­­­­­րանի բա­­­ցու­­­մը պէտք է ըլ­­­լար 2016թ. Ապ­­­րի­­­­­­­լի 8-ին, սա­­­կայն Ապ­­­րի­­­­­­­լեան պա­­­տերազ­­­մի պատ­­­ճա­­­­­­­ռով հե­­­տաձ­­­գո­­­­­­­ւեց բա­­­ցու­­­մը։ 2016թ. Մա­­­յիսի 16-ին պաշ­­­տօ­­­­­­­նապէս բա­­­ցուե­­­ցաւ «Մուկլի­­­ման­­­դիլ» ռես­­­տո­­­­­­­րանը։ Կա­­­րելի է ըսել, որ Ստե­­­փանա­­­կեր­­­տի մէջ երի­­­տասար­­­դութիւ­­­նը ընտրու­­­թեան լայն հնա­­­րաւո­­­րու­­­թիւն չու­­­նէր ժա­­­ման­­­ցի վայ­­­րե­­­­­­­րու առու­­­մով, բնա­­­կանա­­­բար, կա­­­յին եւ գոր­­­ծում էին պան­­­դոկներ եւ թի­­­փիկ ռես­­­տո­­­­­­­րան­­­ներ, որ­­­տեղ կը մա­­­տու­­­ցո­­­­­­­ւէր հայ­­­կա­­­­­­­կան հա­­­մեղ կե­­­րակ­­­րա­­­­­­­տեսակ­­­ներ, սա­­­կայն այս թի­­­փի վայ­­­րե­­­­­­­րուն այ­­­լընտրանք կար­­­ծես թէ չկար։ «Մուկլի­­­ման­­­դիլ»-ը աւե­­­լի մուլտի տար­­­բե­­­­­­­րակ կ՚առա­­­ջար­­­կէր, եւ մար­­­դիկ կա­­­րող էին տար­­­բեր առիթ­­­նե­­­­­­­րով յա­­­ճախել այստեղ։ Սրտի մեծ ցա­­­ւով կ՚ըսեմ, որ «Մուկլի­­­ման­­­դիլ»ը չար­­­դա­­­­­­­րացուց իմ սպա­­­սելիք­­­նե­­­­­­­րը, քա­­­նի որ պա­­­տերազ­­­մէն ետք շատ բան փո­­­խուեց, այդ տա­­­րի մօտ 70 %-ով զբօ­­­սաշրջիկ­­­նե­­­­­­­րու հոս­­­քը կրճա­­­տուեց։ Շուրջ մէկ ու կէս տա­­­րի գոր­­­ծեց ռես­­­տո­­­­­­­րանը, բայց այն ինձ հա­­­մար դար­­­ձաւ ճա­­­կատագ­­­րա­­­­­­­կան, քա­­­նի որ կնոջս հետ այնտեղ ծա­­­նօթա­­­ցած եմ եւ ան­­­կէ ետք նշա­­­նադ­­­րո­­­­­­­ւեցայ։ Պէտք է նշեմ, որ կինս եւս ար­­­մատնե­­­րով ար­­­ցախցի է։ Ան­­­հա­­­­­­­մատե­­­ղելի էր իմ բնա­­­կուի­­­լը Ար­­­ցախ, քա­­­նի որ կինս մաս­­­նա­­­­­­­գիտու­­­թեամբ սրտա­­­բան էր եւ կ՚աշ­­­խա­­­­­­­տէր Երե­­­ւան։

 

«Մուկլի­­­ման­­­դիլ» ռես­­­տո­­­­­­­րանի փա­­­կուե­­­լէ ետք, ո՞ր ոլոր­­­տին ըրիք ձեր յա­­­ջորդ քայ­­­լե­­­­­­­րը։

Ու­­­ժերս փոր­­­ձե­­­­­­­ցի տու­­­րիզմի ոլոր­­­տին։ Քա­­­նի որ ֆի­­­նան­­­սա­­­­­­­կան առու­­­մով վնաս­­­ներ կրած էի «Մուկլի­­­ման­­­դիլ»ի փա­­­կուե­­­լէ ետք, որո­­­շեցի այնպի­­­սի ոլորտ ընտրել, որ­­­տեղ ներդրու­­­մը քիչ ըլ­­­լայ եւ կա­­­րողա­­­նամ գու­­­մար վաս­­­տա­­­­­­­կել։ Սա աւե­­­լի շատ ըն­­­տա­­­­­­­նեկան գործ է, քա­­­նի որ կը զբա­­­ղուենք ես եւ կինս։ Առա­­­ջին 6 ամիս­­­նե­­­­­­­րու ըն­­­թացքին ու­­­սումնա­­­սիրե­­­ցի շու­­­կան, ծա­­­նօթա­­­ցայ այդ ոլոր­­­տին աշ­­­խա­­­­­­­տող տար­­­բեր կազ­­­մա­­­­­­­կեր­­­պութիւննե­­­րու ներ­­­կա­­­­­­­յացու­­­ցիչնե­­­րուն հետ՝ գի­­­դերու, վա­­­րորդնե­­­րու, ռես­­­տո­­­­­­­րան­­­նե­­­­­­­րու եւ պան­­­դոկնե­­­րու տնօ­­­րէն­­­նե­­­­­­­րու եւ այլն։ Կրնամ ըսել, որ 2018 թի­­­ւը շատ ու­­­սուցո­­­ղական տա­­­րի էր ինձ հա­­­մար, հէնց տա­­­րուայ սկզբին ստեղ­­­ծե­­­­­­­ցինք մեր տու­­­րիստա­­­կան գոր­­­ծա­­­­­­­կալու­­­թիւնը, եւ ըն­­­թացքին կը սոր­­­վէինք տու­­­րիստա­­­կան աշ­­­խարհի նրբու­­­թիւննե­­­րը եւ հաս­­­տա­­­­­­­տակամ կը քայ­­­լէինք առաջ։

 

Շատ հե­­­տաքրքիր է տու­­­րիստա­­­կան գոր­­­ծա­­­­­­­կալու­­­թեան անո­­­ւանու­­­մը՝ «Path…nder»։ Կը պատ­­­մէ՞ք՝ ինչպէս որո­­­շեցիք անու­­­նը։

Թարգմա­­­նաբար «Path…nder» կը նշա­­­նակէ «ճա­­­նապարհ գտնող»։ Ճիշ­­­դը ըսեմ՝ կ՚ու­­­զէի որե­­­ւէ հայ­­­կա­­­­­­­կան անո­­­ւամբ կո­­­չել, սա­­­կայն ոլոր­­­տին գրե­­­թէ բո­­­լորն ար­­­դէն օգ­­­տա­­­­­­­գոր­­­ծո­­­­­­­ւած են՝ սկսած հայ­­­կա­­­­­­­կան հին քա­­­ղաք­­­նե­­­­­­­րու, թա­­­գաւոր­­­նե­­­­­­­րու անուննե­­­րէն եւ վեր­­­ջացրած հայ­­­կա­­­­­­­կան պատ­­­մա­­­­­­­կան անուննե­­­րով։ Որո­­­շեցի այնպի­­­սի անուն, որ ար­­­տա­­­­­­­սահ­­­մանցի­­­ներու հա­­­մար եւս հեշտ կ՚ըլ­­­լայ յի­­­շել, բա­­­ցի այդ՝ անու­­­նը կար­­­ծես իր մէջ իմաս­­­տա­­­­­­­բանա­­­կան խոր­­­հուրդ կը պա­­­րու­­­նա­­­­­­­կէ՝ այ­­­սինքն զբօ­­­սաշրջիկ­­­նե­­­­­­­րու հա­­­մար նոր ու­­­ղի­­­­­­­ներ, նոր ճա­­­նապարհներ գտնող։ Մենք զբաղ­­­ւում ենք միայն ներգնա­­­տու­­­րիզմով, մեր զբօ­­­սաշրջիկ­­­նե­­­­­­­րը հիմ­­­նա­­­­­­­կանին եղած են ԱՄՆ-էն, Ար­­­գենտի­­­նայէն, Գա­­­նատա­­­յէն, Յոր­­­դա­­­­­­­նանէն եւ Տու­­­պա­­­­­­­յիէն։

 

Ին­­­չո՞վ կ՚առանձնա­­­նայ ձեր տու­­­րիստա­­­կան գոր­­­ծա­­­­­­­կալու­­­թիւնը։ Դուք ի՞նչ կ՚առա­­­ջար­­­կէք, որը չեն առա­­­ջար­­­կեր մնա­­­ցած­­­նե­­­­­­­րը։

Յա­­­տուկ բան չենք առա­­­ջար­­­կեր, քա­­­նի որ շու­­­կան բա­­­ւակա­­­նին լայն է, եւ մենք ալ սկսնակ ենք այս ոլոր­­­տին։ Կա­­­րող եմ ըսել, որ մենք կը տրա­­­մադ­­­րենք այնպի­­­սի փա­­­թեթ­­­ներ, ինչպի­­­սին յա­­­ճախորդն կը ցան­­­կա­­­­­­­նայ՝ ըստ իր նա­­­խասի­­­րու­­­թիւննե­­­րու ու պա­­­հանջնե­­­րու։ Ես կը փոր­­­ձեմ այնպէս աշ­­­խա­­­­­­­տել, որ զբօ­­­սաշրջիկ­­­նե­­­­­­­րը մեզ­­­մէ գոհ հե­­­ռանան եւ յա­­­ջորդ ան­­­գամ կրկին մեզ վստա­­­հեն իրենց հան­­­գիստն ու շրջայ­­­ցե­­­­­­­րը։ Իմ կար­­­ծի­­­­­­­քով այդ կա­­­րեւոր մօ­­­տեցում է։ Պէտք է կա­­­րողա­­­նալ միշտ շատ տար­­­բե­­­­­­­րակ­­­ներ առա­­­ջար­­­կել տու­­­րիստնե­­­րուն, օրի­­­նակ ամե­­­րիկա­­­ցինե­­­րուն շատ հե­­­տաքրքիր են պատ­­­մամշա­­­կու­­­թա­­­­­­­յին վայ­­­րե­­­­­­­րը ու յու­­­շարձան­­­նե­­­­­­­րը, իսկ արաբ­­­նե­­­­­­­րը հիմ­­­նա­­­­­­­կանին կը նա­­­խընտրեն բնու­­­թիւնը եւ ժա­­­ման­­­ցի վայ­­­րե­­­­­­­րը։

 

Երբ վե­­­րադար­­­ձաք Հա­­­յաս­­­տան, ար­­­դեօք փո­­­փոխու­­­թիւններ նկա­­­տեցի՞ք ձեր մտա­­­ծելա­­­կեր­­­պին եւ աշ­­­խարհա­­­հայեաց­­­քին մէջ, կրնա՞ք ըսել, որ հայ­­­րե­­­­­­­նիքը ինչ-որ բան, այ­­­նո­­­­­­­ւամե­­­նայ­­­նիւ, փո­­­խեց ձեր մէջ։

Աւե­­­լի շատ հանգստու­­­թիւնս գտայ իմ հայ­­­րե­­­­­­­նիքը։ Ամ­­­մա­­­­­­­նը կը հա­­­մարո­­­ւի արա­­­բական աշ­­­խարհի առեւ­­­տուրի կեդ­­­րոննե­­­րէն մէ­­­կը, այդ պատ­­­ճա­­­­­­­ռով շատ զբա­­­ղուած էի ես, այնտեղ կ՚աշ­­­խա­­­­­­­տէի 3 տեղ՝ առա­­­ւօտեան 8։00-էն մին­­­չեւ ուշ երե­­­կոյ 02։30։ Այդ գրա­­­ֆիկը շատ ծան­­­րա­­­­­­­բեռ­­­նո­­­­­­­ւած էր, կ՚աշ­­­խա­­­­­­­տէի տա­­­րածաշրջա­­­նի մէջ բա­­­ւակա­­­նին մեծ ճա­­­նաչում ու­­­նե­­­­­­­ցող «Մտա­­­ւոր սե­­­փակա­­­նու­­­թեան իրա­­­ւունքնե­­­րու պաշտպա­­­նու­­­թիւն» կազ­­­մա­­­­­­­կեր­­­պութեան մէջ որ­­­պէս գլխա­­­ւոր հա­­­շուա­­­պահ, ինչպէս նաեւ, ան­­­կէ բա­­­ցի կը զբա­­­ղէի իմ երկրորդ մաս­­­նա­­­­­­­գիտու­­­թիւնով՝ որ­­­պէս երա­­­ժիշտ։ Վե­­­րադառ­­­նա­­­­­­­լով Հա­­­յաս­­­տան՝ այդ 6 ամիս­­­նե­­­­­­­րու ըն­­­թացքին ես պար­­­զա­­­­­­­պէս հանգստա­­­ցայ, կը մաս­­­նակցէի տար­­­բեր մի­­­ջոցա­­­ռումնե­­­րու, էքսկուրսիանե­­­րու եւ այլն։ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նին առ­­­կայ են առաջ­­­նա­­­­­­­հեր­­­թութիւններ, որոնք տար­­­բեր են Յոր­­­դա­­­­­­­նան։ Օրի­­­նակ այնտեղ դուն պէտք է որե­­­ւէ նիւ­­­թա­­­­­­­կան իր ձեռք բե­­­րելու հար­­­ցին ընտրես լա­­­ւագոյ­­­նը՝ մե­­­քենան, բնա­­­կարա­­­նը եւ այլն։ Հա­­­յաս­­­տան այդ շատ աւե­­­լի պարզ է, եւ ճիշ­­­դը, բնա­­­կանա­­­բար, այդ է. գու­­­ցէ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նը գրա­­­ւիչ է նաեւ իր պարզ կեն­­­սա­­­­­­­կեր­­­պով։

 

Կա­­­րօ, ի՞նչ խոր­­­հուրդ կու տաք սփիւռքա­­­հայ երի­­­տասար­­­դին հայ­­­րե­­­­­­­նիք դառ­­­նա­­­­­­­լէ առաջ։

Նախ պէտք է ըսեմ, որ Հա­­­յաս­­­տան շատ գործ կայ ընե­­­լու բո­­­լոր բնա­­­գաւառ­­­նե­­­­­­­րի մէջ։ Ես անոնց խոր­­­հուրդ կու տամ չտա­­­պին այդ որոշ­­­ման հար­­­ցին։ Պէտք է սոր­­­վիլ, մի քա­­­նի տա­­­րի մաս­­­նա­­­­­­­գիտա­­­կան փորձ ձեռք բե­­­րել, նոր միայն գալ հայ­­­րե­­­­­­­նիք, այս դէպ­­­քին անոնք աւե­­­լի շատ օգ­­­տա­­­­­­­կար կ՚ըլ­­­լան Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նին, պէտք չէ հա­­­մալ­­­սա­­­­­­­րանա­­­կան տա­­­րիքին, կամ այն աւար­­­տե­­­­­­­լէ ետք ան­­­մի­­­­­­­ջապէս գալ Հա­­­յաս­­­տան, այդ վատ կ՚անդրա­­­դառ­­­նայ նաեւ հէնց հայ­­­րե­­­­­­­նադար­­­ձի վրայ։ Այս ամե­­­նէն զատ՝ պէտք է նաեւ հո­­­գեպէս եւ մտո­­­վի պատ­­­րաստ ըլ­­­լաս այս փո­­­փոխու­­­թեան, որը քեզ սպաս­­­ւում է, քա­­­նի որ երկրէն եր­­­կիր տե­­­ղափո­­­խուի­­­լը եւ մշտա­­­կան բնա­­­կու­­­թիւն հաս­­­տա­­­­­­­տելը մէկ այլ եր­­­կիր խաղ ու պար չէ։ Կ՚ու­­­զէի, որ սփիւռքի երի­­­տասարդնե­­­րը ռո­­­ման­­­տիկ կեր­­­պով չըն­­­կա­­­­­­­լեն Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նը, քա­­­նի որ գա­­­լով հայ­­­րե­­­­­­­նիք՝ շատ կը հիաս­­­թա­­­­­­­փուին ինչ-որ փոքր խա­­­բէու­­­թիւննե­­­րու կամ որոշ մարդկանց վատ վե­­­րաբեր­­­մունքի պատ­­­ճա­­­­­­­ռով։ Պէտք է Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նին վե­­­րաբե­­­րուել այնպէս, ինչպէս մէկ այլ եր­­­կիր, որ­­­տեղ լաւն ու վա­­­տը կայ, այդպէս հայ­­­կա­­­­­­­կանու­­­թեան մէջ ին­­­տեգրո­­­ւելու գոր­­­ծընթա­­­ցը շատ աւե­­­լի հեշտ կը ըլ­­­լայ։ Ես որ­­­պէս հայ­­­րե­­­­­­­նադարձ՝ շատ կ՚ու­­­զէի իմ երկրին փո­­­խել օտար բա­­­ռերու ներ­­­մուծու­­­մը, Ստե­­­փանա­­­կերտ մնա­­­լու ժա­­­մանա­­­կաշրջա­­­նին ըրինք որոշ քայ­­­լեր անոր դէմ, ես իմ մա­­­սով կա­­­րողա­­­ցայ պայ­­­քա­­­­­­­րել անոր դէմ. օրի­­­նակ «Մուկլի­­­ման­­­դիլ» ռես­­­տո­­­­­­­րանի ճա­­­շացան­­­կի մէջ ու­­­տեստնե­­­րու եւ անոր բա­­­ղադ­­­րիչնե­­­րու անո­­­ւանումնե­­­րը գրած էինք միայն հա­­­յերէն։

 

Կա­­­րօ, ի՞նչ կ՚առա­­­ջար­­­կէք Հայ­­­սա­­­­­­­տան-Սփիւռք հա­­­մագոր­­­ծակցու­­­թեան զար­­­գացման եւ այն ալա­­­ւելի ամ­­­րապնդե­­­լու հա­­­մար։

Կը կար­­­ծեմ, որ Հա­­­յաս­­­տան-Սփիւռք հա­­­մագոր­­­ծակցու­­­թեան զար­­­գացման հա­­­մար եր­­­կու կող­­­մերն ալ ահ­­­ռե­­­­­­­լի աշ­­­խա­­­­­­­տանք կը տա­­­նեն։ Ապ­­­րե­­­­­­­լով Սփիւռքի շուրջ 32 տա­­­րի՝ ես նկա­­­տած եմ, որ տա­­­րեց տա­­­րի կը շա­­­տանան խառ­­­նա­­­­­­­մուսնու­­­թիւննե­­­րը։ Ըստ զիս՝ այդ մտա­­­հոգիչ փաստ է։ Սփիւռքը պէտք է սա­­­տար կանգնի Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նին հա­­­մաշ­­­խարհա­­­յին նոր գի­­­տելիք­­­նե­­­­­­­րով, փոր­­­ձով եւ նիւ­­­թա­­­­­­­կան առու­­­մով, իսկ վեր­­­ջինս հա­­­յապահ­­­պա­­­­­­­նու­­­թեան եւ մշա­­­կու­­­թա­­­­­­­յին ծրագ­­­րե­­­­­­­րու իրա­­­կանաց­­­ման առու­­­մով շատ պէտք է Սփիւռքին։ Բե­­­րեմ մի օրի­­­նակ. ան­­­գամ մը Ամ­­­մա­­­­­­­նի հայ հա­­­մայնքի պա­­­րախմբի պա­­­րու­­­սոյցը պէտք է տե­­­ղափո­­­խուէր այլ եր­­­կիր, եւ չկար հա­­­մապա­­­տաս­­­խան մէ­­­կը, ով կը կա­­­րողա­­­նար պար դա­­­սաւան­­­դել, բա­­­րեբախ­­­տա­­­­­­­բար, մենք կա­­­րողա­­­ցանք Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նէն պա­­­րու­­­սոյց հրա­­­ւիրել, ով կը կա­­­րողա­­­նար հայ­­­կա­­­­­­­կան պա­­­րեր սո­­­վորեց­­­նել հա­­­մայնքի երի­­­տասար­­­դութեանը։ Այս իմաս­­­տով Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նը պէտք է սա­­­տար կանգնի սփիւռքին։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ