MÜZİK

Müzisyen Arto Tunçboyacıyan’la yaptığımız görüşmenin, sanatçının Ermeni kimliğiyle ve Türkiye’de, diasporada, Ermenistan’da Ermeni olmakla ilgili düşüncelerinin yer aldığı ilk bölümünü geçen hafta yayımlamıştık. Bu hafta da, sohbetimizin siyasetin ağır bastığı kısmına yer veriyoruz.

Bir ayağı ABD’de, bir ayağı Ermenistan’da olan, sık sık Türkiye’de gelen Arto Tunçboyacıyan, bulunduğu her yerde sanatını icra eden bir müzisyen. Daha önce Armenian Navy Band [Ermeni Donanma Orkestrası] adlı grubuyla, Ermenistan dahil birçok yerde sahne aldı; şu sıralar Fifth Season Band adlı kurduğu bir başka grupla, caza odaklanıyor. Müzik İleri Araştırmaları Merkezi’nin düzenlediği Onno Tunç Günleri kapsamında, bir ritim atölyesi veren Tunçboyan’ı İstanbul’da yakalamanın heyecanıyla, onunla bir söyleşi gerçekleştirdik.

İstanbul’da Rumların Paskalya’dan 40 gün önce, ‘Temiz Pazartesi’ günü kutladığı ve ‘Baklahorani’ olarak adlandırdığı karnaval, 1941’de dönemin hükümeti tarafından yasaklanmış, 2009’da yeniden canlandırılmış ve 2014’e kadar yine sokaklarda kutlanmıştı. ‘Tatavla Karnavalı’ olarak da anılan Baklahorani, bu yıl, Şişli Belediyesi Kent Konseyi’nin girişimleri, Kurtuluş Rum İlköğretim Okulu Vakfı Yönetimi’nin katkılarıyla, yine sokaklara taşınıyor.

Oluşumu yeni değil ama son bir yılda aldığı kıvamla gönül sahnemizde yerini alıp hayatımıza hızlıca girdi Miraz Trio. Büyük şehirlerde, yaban ellerde köklerinden uzakta, tam olarak adını koyamadığımız bir özleyiş, nedenini bilmediğimiz bir arayışın bilinmezindeyken ruhumuzun yavan kuytularını Miraz’la şenlendirdik. Yer yer derinlere indik, köklerimizi eşeledik, yer yer özümüze döndük, kendimizle yüzleştik. Sahne almaya başlayalı henüz bir yıl bile olmamışken yurtiçi ve yurtdışında verdikleri konserlerin sayısı 15’i bulan, dinleyicisini kâh coşturan kâh hüzünlendiren, herkesi ayrı bir tınıdan yakalayan Miraz Trio ve Miraz Erbane Topluluğu’nun hamurundaki mirazı Agos okurları için, kurucuları Burcu Yankın, Fırat Alkış ve Fuat Alkış’tan dinledik.

1869'da Kütahya'da doğan ve 1935'te Paris'te hayatını kaybeden besteci, derlemeci, etnomüzikolog Gomidas için Harbiye Cemal Reşit Rey Salonu'nda düzenlenen konserde çok sayıda sanatçı sahne aldı. Salonun tamamen dolduğu gecede Osman Kavala'ya da selam gönderildi.

Ahmet Kaya’nın Paris’teki sürgün yıllarını anlatan müzikli oyun ‘Hep Sonradan’, 22 Nisan Pazartesi akşamı, bu sezonki son gösterimini yaptı. Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu ve Kardeş Türküler tarafından sahnelenen müzikli oyunun prömiyeri 9 Ocak’ta yapılmıştı. Yönetmenliğini Metin Göksel’in üstlendiği oyunda Cüneyt Yalaz, Elit Andaç Çam, Ahmet Melih Yılmaz, Saim Güveloğlu, Ferya Soysal ve Banu Açıkdeniz rol alıyor; Kardeş Türküler ekibi de, sahnede Ahmet Kaya’nın 15 şarkısını seslendiriyor. Oyunun metni Didem Kaplan, Cüneyt Yalaz ve Funda Alp tarafından kaleme alınmış. ‘Hep Sonradan’ı, Cüneyt Yalaz ve Kardeş Türküler’den Vedat Yıldırım’la konuştuk.

Ahmet Kaya’nın Paris’teki sürgün yıllarını anlatan müzikli oyun ‘Hep Sonradan’ın yeni gösterim tarihleri belli oldu. Prömiyerini 9 Ocak’ta yapan oyun, 9 ve 22 Nisan’da Uniq İstanbul sahnesinde izleyicilerle yeniden buluşacak.

Çıplak Ayaklar Kumpanyası (ÇAK), Tophane’deki atölyesinin ardından ikinci bir yerde daha hizmet vermeye başlayacak. Kumpanyanın İznik yakınlarındaki yeni stüdyosu çak/ARAZİ’nin kurulacağı alandaki çalışmalar sürüyor. Bunun için bir destek kampanyası başlatan kumpanya, Mart ayı boyunca ‘Arazi Buluşmaları’ başlıklı bir etkinlik dizisine ev sahipliği yapıyor. Arazideki son durumu ve ÇAK’ın orada yapmayı hedeflediği projeleri, kumpanyanın kurucularından Mihran Tovmasyan ve Duygu Göngür’le konuştuk

Hollanda’da yaşayan müzisyen Aktaş Erdoğan, köklerindeki Ermeni kimliğine yaptığı keşif yolculuğunu, son çalışmasıyla anlattı. Erdoğan, ‘Nare Nare’ ezgisi için çektiği klibi, büyükninesi Arcoş’un hikâyesi üzerine kurmuş. Bu hikâyenin sanatla anlatılması gerektiğine inanan müzisyen, aynı zamanda büyük babaannesinin adını taşıyan son çalışmasında, bir Ermeni kadının göçünü, düşüşünü ve tekrar doğrulup hayata tutunmasını anlatıyor.

1979’da Eurovision Şarkı Yarışması’nın Türkiye finalini kazanan İzmirli Maria Rita Epik, ‘Seviyorum’ adlı parçasıyla ülkesini temsil etmeye hazırlanıyordu. Yarışmanın Tel-Aviv’de yapılacakken Kudüs’e alınmasının Arap ülkelerinde yaratabileceği infiali göz önünde bulunduran dönemin hükümeti Türkiye’yi yarışmadan çekmişti. Eurovision, 40 yıl sonra yeniden İsrail’de yapılıyor ve Türkiye yarışmada yine yok.