YETVART DANZİKYAN

Türkiye’de çok sayıda siyasi cinayet işlenmiştir, bunların bazılarında ya da büyük bölümünde devletin içindeki unsurların rolü de vardır, ancak devletin bu kadar, bu çapta içinde olduğu başka bir cinayet, herhalde yoktur.

Türkiye neredeyse her konunun bir şekilde birbirine bağlandığı bir ülke. Varlık Vergisi ile el değiştiren Emek ya da eski ismiyle Melek Sineması’nı yapan Rafael Alguadiş’in, Agos’un uzun yıllar faaliyet gösterdiği Osmanbey’deki Sebat Apartmanı’nı da yapan mimar-mühendis olması ve aynı Alguadiş’in Varlık Vergisi’nde yüklü miktarda vergi ödeyenler arasında olması, bu topraklarda Müslüman olmayanların başına gelenlere dair tarihsel bir hat çiziyor. Biz de Varlık Vergisi Kanunu’nun 11 Kasım 1942’de Meclis’ten geçmesinin yıldönümünde Rafael Alguadiş’in oğlu Jak Alguadiş ile tüm bu hikâyeye dair bir söyleşi gerçekleştirdik.

Dolar Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bir kez daha Merkez Bankası’nı hedef alan açıklamaları ile tırmanmış ve 4 liraya dayanmış durumda. Bu sadece ABD doları ile borcu olanları değil Türkiye ekonomisinde yarattığı etki ile tüm yurttaşları etkiliyor ve etkilemeye devam edecek.

Bilmiyorum bu iş bir tek bana mı tuhaf geldi? Bu konu araba kullananlar için neden bu kadar önemli ve ayrıca iktidar açısından da cam filmi kullananları üzmemek “Mağduriyet yaratmamak” neden bu kadar önemli? Anlamak zor.

Şimdi siyaset alanında 'Türklük' merkezli üç parti olmuş oluyor: AKP, MHP ve İYİ Parti.

Totalitarizm böyle şeylere dikkat eder. Yalan da olsa, yalan olduğu bilinse de bazı işlemler usulüne uygun yapılmalıdır. Rejim kimseye haksızlık yapmadığı iddiasını sürdürmek ister çünkü. Dolayısıyla söz konusu kişi görevden alınmaz. İstifa etmelidir.

Baba dava açmasa bu konu böyle kapanıp gidecek. Devlet iki askerinin başına ne geldiği konusunda hiçbir açıklama yapmayacak. Neden? Bu insanlar böylesine değersiz mi? Ya da daha önemli bir soru dolanıyor aklımda.