RAGIP ZARAKOLU
Bir ustayı daha yitirdik. Agos’un ve sevgili ailesini acısını paylaşıyorum.
Hrant Dink ve Gobelyan’dan sonra, bir ‘kurucu’ daha bizimle vedalaştı. Onlar Batı Ermenicesinin genç kuşaklar arasında canlanmasına, yaşamını sürdürmesine inanılmaz katkı sundular.
Sarkis Seropyan, Gobelyan’la birlikte yıllarca âdeta bir dil arkeoloğu gibi çalıştı. Öğrenmede de, öğretmede de öncü oldu.
Aynı zamanda, tarihi Ermenistan coğrafyasının yorulmak bilmeyen bir gezgini ve kâşifiydi Sarkis Abi.
O bir zanaatkâr olmanın yanında, yetkin bir entelektüel olmayı da başarmıştı, proleter ruhunu asla yitirmeden. Onun Kadırga’daki atölyesini asla unutmayacağım.
Onun manevi varlığı bizimle birlikte var olmaya devam edecek, her zaman.
Agos olması gereken yolda ilerleyip kurumsallaşmasını mükemmelleştirerek yeni binasına geçerken, ustamız bize “Haydi çocuklar, yılmadan, yorulmadan yola devam!” diyor.
Kurucular, Ermeni kimliğinin meşalesini kadim Konstantiniye/İstanbul kentinde yeniden tutuşturma cesaretini gösterdiler, zor zamanlarda. Yıkılmadan, ayakta durmayı başardılar. Mahkemeler yıldırmadı onları. Onlara müteşekkiriz. Ve her zaman öyle olmaya devam edeceğiz.
Celal Başlangıç’ın deyimiyle “tabuya ilk yumruğu indiren” Belge kurumu olarak da, en candan Belge dostlarından, en üretken yazarlarımızdan birini yitirmenin acısı içindeyiz. Belge’nin en içten dostu oldu hep, Hrant Dink, Sarkis Çerkezyan, Krikor Kolukısa gibi... Mekânımızı bir sohbet mekânı kıldılar.
Bombalandığımız günlerde o kadar az dostumuz vardı ki... 90’lar bir korku cumhuriyetiydi.
Bitmek bilmeyen araştırma tutkusuyla, bizimle birlikte Belge okurlarını çok erken bir dönemde Hemşin kimliğiyle, Ermeni tarihinin en kadim, en eski dönemleriyle, Ermeni mitolojisiyle buluşturdu. O kadar istiyordu ki, masal derlemesinin bir an önce çıkmasını. Ne yazık ki kısmet olmadı.
Belge, kurucusu Ayşe Nur’u yitireli kör topal gidiyor, ama kuyruğu dik tutmaya devam ediyor. Sarkis’ler, Krikor’lar, Dink’ler gibi dostlarının verdiği moralle. Onlar sayesinde bugünleri de gördük, şükürler olsun.
İlk 24 Nisan anmasının kitabı olan ‘Huşartsan’, Hrant’ın ve Sarkis Abi’nin başucu kitabıydı. Bir başka kitap ve belge kurdu, Tomas Abi bir yerlerden bulup getirmişti Agos’a, kuruluşunun ilk günlerinde.
Şükürler olsun, 24 Nisan anması artık anavatana, Bolis’e döndü. Şükürler olsun. Hakikat sonunda mutlak galebe çalacak.
Sarkis Abi, ebediyen, bizden sonra da yaşayacaksın, yaptıklarınla.
