ԱՌՕՐԵԱՅ
Վերջին Կտաւի Առջեւ
Ուստի ես փորձեցի նկարագրել եօթը հայ մտաւորականներու՝ Զոհրապի, Երուխանի, Սեւակի, Սիամանթոյի, Քրիսեանի, Տորեանի եւ Զարդարեանի Վերջին Գիշերը՝ անոնց 23 Ապրիլը: Շաբաթ մը առաջ ալ այցելեցի վարդապետին, անոր հրաժեշտի բարեւ մը տալու: Իսկ այժմ կը յիշեմ այն օրը, երբ Երեւանի մէջ, բոլորս նստած էինք այդ մեծածաւալ պաստառի առջեւ: Պատկերասրահի ուղեցոյցը ժպիտով բարեւեց բոլորիս: Ան պատրաստ է տեղեկութիւններ փոխանցելու, մինչդեռ ես՝ միտքս դեռ Պոլսոյ մէջ, հոս պատկերուած տեսարանը կը փորձեմ համեմատել Կոմիտասի իսկական աշխատասենեակի հետ: Երբ ուղեցոյց աղջկան ներկայացումը եւ իմ մտքի պտոյտս վերջանան, յայտնի պիտի ըլլայ, թէ նկարիչի երեւակայութիւնը աւելի վսեմ եւ ազդեցիկ է, քան իրական տեսարանը:
