Հետզհետէ զզուելի, նոյնիսկ անհանդուրժելի բնոյթ կը ստանայ ամէն շաբաթ Ժողովրդահանրապետական կուսակցութեան շարքերէն ընտրուած քաղաքապետի մը եւ անոր անմիջական աշխատակազմին նախ բերման ենթարկուելու եւ ապա ձերբակալուելու մասին լուրերը։
Այդ շղթայի վերջին օղակը դարձաւ Պայրամփաշայի քաղաքապետարանը, ուր քաղաքապետ Հասան Մութլույի հետ բերման ենթարկուեցան 48 բարձրաստիճան պաշտօնեաներ։ Անոնցմէ շատեր հարցաքննութենէ ետք ձերբակալուեցան դատախազի յանձնարարութեամբ, իսկ մնացեալներն ալ ազատ արձակուեցան տնային կալանքի պարտադրանքով։
Ցաւալին այն է, որ այս տեսակի գործողութիւնները կը մեկնարկեն շատ անգամ անհիմն, փաստացի տուեալներէ զուրկ բողոքներու հետեւանքով։
Գաղտնիք չէ թէ Ժողովրդահանրապետական քաղաքապետներ շատ անգամ խափանեցին նախորդ շրջանին այս կառոյցէն պատուէրներ եւ շահութաբեր գործեր ապահովող որոշ շրջանակները։
Այժմ անոնք են որ փաստերէ զուրկ պնդումներ կը ներկայացնեն դատախազութեան՝ ըսելով թէ քաղաքապետարանի պաշտօնէութիւնը իրենցմէ կաշառք պահանջած է։
Դատարաններն ալ այս անհիմն պնդումները նկատի առնելով կը փորձեն իշխող կուսակցութեան տրամադրել բոլոր այն քաղաքապետարանները, որոնք ընտրութիւններու հետեւանքով անցած էին Ժողովրդահանրապետական կուսակցութեան։
Խնդիրն այն է թէ արդարադատական համակարգը ամբողջովին ենթակայ դարձած է իշխող կառավարութեան եւ դատաւորները մատնուած են այն վախին, ըստ որու եթէ չկատարեն իրենցմէ պահանջուածը կրնան նոր պաշտօններ ունենալ երկրի յետամնաց տարածքներուն մէջ։
Բոլորովին անհիմն չէ այս մտավախութիւնը, քանի որ մօտ անցեալին նման բնոյթով բազում օրինակներ ապրուած են։
Այս բոլորին դէմ Ժողովրդահանրապետական կուսակցութիւնը կ՚ապաւինի հանրահաւաքներու՝ որոնք որքան ալ մարդաշատ ըլլան չեն կրնար ազդեցութիւն գործել իշխանութեան վարած քաղաքականութեան հանդէպ։
