Ցեղասպանութեան ժխտումը տգիտացուց
Վաւերագրականին մէջ խօսող Անքարայի նախկին ոստիկանապետ Ճեւտեթ Սարալ, վիրահատութենէն յետոյ Էքմէքճեանի թմրեցուցիչի ազդեցութեան տակ եղած վիճակէն օգտուելու համար, ճերմակ բժշկի խալաթ հագնելով սկսաւ հարցաքննել զայն: Սարալի իր իսկ խօսքերով, «Ասոր հետ ինչպէ՞ս պիտի հասկցուիմ» մտածած ատեն, «Լա՞ւ ես» իմաստով ըրած ձեռքի շարժումին Էքմէքճեան «Էյի եա, էյի եա» պատասխանելով զարմացուցած է Սարալը: Սարալ ալ երեւի հետաքրքրութիւնը զսպել չկրնալով, հետեւեալ հարցումը տուած է անոր. «Ուրկէ՞, ինչո՞ւ պէտք զգացիր թրքերէն սորվելու: Ապրած վայրդ Թուրքիա չէ, Թուրքիոյ հետ կապ չունիս»: Սարալի «թրքական մշակոյթին հետ ապրելու փափաք» կոչածը յատուկ ընտրութիւն չէ, այլ անոնց համար կեանքի բնական հոսքն է. տան մէջ թրքերէն խօսելու սովորութիւնը Անատոլիայի մէջ ապրած կեանքի փորձառութեան շարունակութիւնն է:
