YOKSULLUK

Geçtiğimiz iki hafta boyunca Agos çok önemli bir konuyu, daha doğrusu sorunu başlığa taşıdı: Türkiye Ermeni toplumunda artan fakirlik. Doğrusu yazılanları büyük bir üzüntü ve bir parça da utançla okudum. Üzüntümün kaynağı Türkiye Ermeni toplumunun bu kadar aciz, beceriksiz ve uyumsuz hale gelmiş olmasından kaynaklanıyor. Hele sokakta yaşayan toplum üyeleri olduğunu, kimi semtlerde ihtiyaç sahibi ailelere verilebilen nakit yardımın günde bir simit parasına denk geldiğini öğrenmek çok acı.

Ermeni toplumunda yoksulluk gözle görülür seviyede. Lusyen Kopar, ekonomik krizin yükünü sessizce sırtlanan yaşlı kadınlarla konuştu. Farklı yaşlardaki kadınlar ailelerini üzmemek için sustuklarını ama yoksulluğun giderek derinleştiğini anlatıyor, seslerini duyurmak istiyorlar.

Patrik Sahak Maşalyan, Sahakyan Okulu sevgi sofrasının kapanış konuşmasında Türkiye Ermeni toplumundaki yoksulluğa dikkat çekmiş ve 803 ailenin ekmeğe muhtaç olduğunu, ailelerin kiralarını dahi ödemekte zorlandığını açıklamıştı. Patrikhane Sosyal Yardım komisyonu, konuyla ilgilenen başlıca kurum konumunda. Türkiye Ermeni toplumundaki yoksulluğun boyutlarının PSYK Başkanı Herman Kavafyan ile konuştuk.