Ողբերգութիւն

Ընկե­րային կեան­քի մէջ ամե­նավտանգա­ւոր հանգրո­ւանը կը յայտնո­ւի այն պա­հուն, երբ կը գե­րիշ­խէ բա­րեփո­խումնե­րու ան­կա­րելիու­թեան հա­մոզու­մը։ Հիաս­թա­փու­թեան, յու­սալքու­թեան պահն է այդ, որ իր հետ կը բե­րէ նաեւ միաս­նութեան քայ­քա­յու­մը։

Այս սիւ­նա­կի մէջ նա­խապէս ալ զա­նազան երե­ւոյթնե­րու ակ­նարկե­լով խօ­սած ենք երկրէ ներս փոք­րա­մաս­նութիւննե­րու, տի­րող հա­մակար­գէն ազ­դո­ւելու եւ հետզհե­տէ ըն­դօ­րինա­կելու հա­կու­մին մա­սին։

Թուրքիա մօտ տաս ամիս­ներ անց կը պատ­րա­սուի խորհրդա­րանի եւ նա­խագա­հու­թեան ընտրու­թիւննե­րուն։ Իսկ թրքա­հայ հա­սարա­կու­թիւնը հա­մայնքա­յին հաս­տա­տու­թիւննե­րու վար­չութիւննե­րը պի­տի ընտրէ շատ աւե­լի վաղ, յա­ռաջի­կայ 3-4 ամիս­նե­րու ըն­թացքին։

Նա­խագա­հական եւ երես­փո­խանա­կան ընտրու­թիւննե­րու ըն­դա­ռաջ հա­մատա­րած կար­ծիք կայ հա­ւանա­կան իշ­խա­նափո­խու­թեան մը մա­սին։ Քա­նի կը հրա­պարա­կուին այս հա­ւանա­կանու­թիւնը ընդգծող հար­ցա­խոյզներ, զու­գա­հեռա­բար կը տա­րածուի նաեւ հա­կառակ կար­ծի­քը։ Շա­տեր կը հա­ւատան թէ Նա­խագահ Էր­տո­ղան չար­տօ­նէր իր պար­տութիւ­նով աւար­տե­լիք ընտրու­թեան մը անցկաց­ման։ Ընտրու­թիւնը կան­խե­լու հա­մար չի վա­րանիր նոյ­նիսկ պա­տերազմ հրահ­րե­լէ։ Ալ չենք խօ­սիր երկրէ ներս քա­ղաքա­ցիական պա­տերազ­մի մը գե­տին պատ­րաստե­լու ծա­ռայող ներ­քին դա­ւադ­րութիւննե­րու մա­սին։

Այսպէս հա­ւատա­ցող­նե­րը իրենց կար­ծի­քը կը հիմ­նա­ւորեն կա­րավա­ռու­թեան ցարդ գոր­ծած յան­ցա­գոր­ծութիւննե­րով, քա­նի որ իշ­խա­նափո­խու­թեան հե­տեւան­քով բա­ցառո­ւած չէ հա­շիւ պա­հան­ջե­լու գոր­ծընթա­ցի մը մեկ­նարկու­մը։

Եթէ երկրէ ներս Էր­տո­ղան եւ իր ան­մի­ջական շրջա­պատը նման հո­գերէ կը տա­ռապին, հա­պա որ­քա­նո՞վ տար­բեր են իրենց վի­ճայա­րոյց որո­շումնե­րով հա­մայնքա­յին հաս­տա­տու­թիւննե­րուն վնաս պատ­ճա­ռող որոշ դէմ­քե­րու մտա­վախու­թիւննե­րը։ Հա­ւանա­կան իշ­խա­նափո­խու­թիւնը փոր­ձանքա­բեր կրնայ ըլ­լալ իւ­րա­քան­չիւրին հա­մար։

Պէ­յօղ­լո­ւի թա­ղակա­նու­թեան առ­կայ կա­նոնագ­րի չե­ղարկման պա­հան­ջով Խորհրդակ­ցա­կան Ատեան դի­մելը եւ Օր­թա­գիւ­ղի թա­ղակա­նու­թեան ալ շրջա­նային ընտրու­թեան հա­մակար­գը մեր­ժե­լով թա­ղային ընտրու­թիւն կա­տարե­լու հա­մար Վա­քըֆ­նե­րու Տնօ­րէնու­թեան դի­մու­մը պէտք է այս ծի­րին մէջ գնա­հատել։

Կա­տարո­ւած այս կա­մայա­կան քայ­լե­րը խստօ­րէն կը դա­տապար­տո­ւին նախ Պատ­րիար­քա­րանի յայ­տա­րարու­թիւննե­րով, ապա հա­մայնքա­յին հաս­տա­տու­թիննե­րու միաս­նա­կան հար­թա­կի՝ ԷՐ­ՎԱՊ-ի մի­ջոցաւ ու վեր­ջա­պէս մա­մու­լի սիւ­նակնե­րուն վրայ։

Ան­գամ մը եւս իր ամե­նախայ­տա­ռակ երե­ւոյ­թով կը տես­նենք մերկ իրո­ղու­թիւնը։ Իբ­րեւ թէ հար­կադրա­բար հա­մայնքա­յին պաշ­տօն զբա­ղեց­նողներ, երբ կը յայտնուի հեր­թա­փոխու­թեան առի­թը, ամուր կեր­պով կը կառ­չին իրենց աթոռ­նե­րուն։

Կա­րելի է այս բո­լորը Պա­րոնեանա­կան զա­ւեշ­տի մը ձե­ւաչա­փին մէջ դի­տել եւ ծի­ծաղել։ Բայց երբ կը գի­տակ­ցինք թէ կե­ղեքո­ւածը, հետզհե­տէ թա­լանո­ւած ու յափշտա­կուա­ծը ազ­գին սե­փակա­նու­թիւնն է, կամ ապա­գայ սե­րունդնե­րու գո­յութեան երաշ­խի­քը, այդ դառն ծի­ծաղը իր տե­ղը կը թո­ղու ող­բերգու­թեան։

Ող­բամ զքեզ ով հա­յոց աշ­խարհ։

[email protected]