KÜLTÜR SANAT

Ermeni toplumunun köklü tiyatro topluluklarından Arpi Tiyatro Topluluğu Ermenice bir tiyatro oyunuyla sahneye çıkmaya hazırlanıyor. 1947 yılında kurulan ve bugüne dek çoğunlukla Ermenice oyunlar sahneleyen topluluk bu kez yazar Yervant Odyan’ın komedi türündeki eseri ‘Çarşılı Artin Ağa’yla izleyici karşısına çıkacak. Oyunun yönetmenliğini Ankara Devlet Tiyatrosu’ndan Şahin Ergüney, yardımcı yönetmenliğini ise Saro Siraganyan yapıyor. Oyunun çalışmalarına Ekim ayında başlayan topluluk, haftanın beş günü Feriköy Nazar Şirinoğlu Salonu’nda prova yapıyor.

General Augusto Pinochet, 11 Eylül 1973’te askerî darbeyle Şili’de kontrolü eline aldı ve ülkeyi 17 yıl boyunca yönetti. Pinochet döneminde 1132 gözaltı merkezinde toplam 40 bin siyasî tutsak işkenceye maruz kaldı.

Pürtelaş Tiyatro’nun Serdar Biliş rejisiyle sahneye taşıdığı ‘Martı’, Kasım 2017’den beri seyirciyle buluşmaya devam ediyor.

Tayfun Serttaş’ın Pilevneli Galeri’de düzenlenen ‘Flashblack’ sergisi, stüdyo fotoğrafçısı Maryam Şahinyan’ın 1930’lardan 90’lara kadar uzanan geniş bir zaman dilimine yayılan arşivinden bir kesiti izleyiciyle buluşturuyor. Şahinyan’ın Foto Galatasaray adlı stüdyosunda ortaya çıkan 100 bini aşkın negatif filmden 10 binini bu sergide görmek mümkün.

Kültürel Çoğulcu Tiyatro Günleri bu yıl 19-20 Mayıs’ta düzenlenecek. İki güne yayılacak olan etkinlikler kapsamında, Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüs’te iki seminer ve bir tiyatro gösterimi olacak.

Birkaç hafta önce Agos’ta çok önemli bir konuğumuz vardı. Heykeltıraş olan Margarita Matulyan, babası ressam olan Dikran Matulyan’la birlikte gelmişti İstanbul’a.

Vakıflar Genel Müdürlüğü’nce her yıl Mayıs ayının ikinci haftasında kutlanan ‘Vakıflar Haftası’nın bu yılki teması ‘Vakıf Kuran Kadınlar’ oldu. 7-11 Mayıs tarihleri arasında kutlanan haftada Cemaat Vakıfları Temsilci Ofisi de bir sergi hazırladı.

Agos gazetesi fotoğraf editörü Berge Arabian’ın uzun yıllardır yaşadığı Kanada’dan İstanbul’a dönüş yolculuğu, belgesel yönetmeni Zoran Maslic tarafından filmleştirildi. ‘Nobody Knows My Songs’ adlı filmde Arabian’ın evsizlerle ilgili projesinden yola çıkılarak, fotoğrafçının İstanbul’a taşınmasıyla birlikte köklerine dönüş yolculuğu ele alınıyor. Filmde, Arabian’ın, Toronto’nun işlek caddelerinden Queen Street’teki evsizlerle çalışmasını görüyoruz. Evsizlerden Sebastian Belec ile tanıştıktan kısa süre sonra neredeyse onunla yakın arkadaş olan Arabian, film boyunca Belec ve arkadaşlarıyla birlikte geçirdiği altı aylık süreci anlatıyor.

Maral Müzik ve Dans Topluluğu, 29 Nisan’da Fulya Sanat Merkezi’nde düzenlediği gösteriyle, 158 kişilik geniş dansçı kadrosuyla izleyenlere seyir zevki yüksek bir dans gösterisi sundu. 74 minik, 38 junior ve 46 profesyonel dansçıdan oluşan grup, yoğun bir temponun ardından ürettiklerini bizlerle paylaştı. Topluluğun genel sanat yönetmeni, koreograf ve dans eğitmeni Garbis Çapkan’a, bu kadar çocuğu sahneye sığdırabildiği ve onların gönlünde ayrı bir taht kurabildiği için, hayranlıkla bakıyorum. Garbis Bey, sahnede her seferinde biraz daha büyüyor gözümde. Her bir çocukla ilgilenir, şaşırdıkları yerleri bilir, güçsüz olduğu tarafı, eğitilmesi gereken zayıf yönü bulup çalışır, çalıştırır. 158 dansçı ve bir Garbis Çapkan. Dans eğitmenleri İris Çapkan, Sarem K. Şeşetyan sağ ve sol kolu gibiler Garbis Bey’in. Ama o olmasa, küme küme büyüyen ‘Maral’ olur muydu, bilemiyorum. Bence tılsım her sene biraz daha kırlaşan saçlarında saklı… Tek arzum, ‘Kohar Korosu’nun Aram Khaçaduryan’ı gibi, 80’lerine bile gelse, sahneden

Yönetmenliğini Fotini Siskopoulou’nun üstlendiği ‘Istanbul Story’ (İstanbul Mucizeleri) adlı filmin Türkiye’deki ilk gösterimi, 26 Nisan Perşembe günü, Yunanistan İstanbul Konsolosluğu’nun Sismanoglio Megaro Binası’nda yapıldı. Film, 1964’teki Rum sürgününün ardından Yunanistan’a göç eden ailesinden kalan mirasın izini sürmek için İstanbul’a gelen Katia’nın hikâyesini anlatıyor. Katia, miras sorununu çözmek için, İstanbul’da tanıştığı bir avukat ve bir gazeteciyle birlikte, köklerine doğru da yolculuğa çıkıyor. Katia’nın Balat’taki bir Rum okulunda bir hocasıyla yaptığı konuşma ve Apoyevmatini gazetesinin yayın yönetmeni Mihail Vasiliadis’le yaptığı görüşme gibi sahnelerle, yer yer belgesel bir nitelik kazanan filmde, sürgünün, günümüzde İstanbul’da yaşayan Rumların hafızasındaki yeri de konu ediliyor.