Արեւմտահայ բանաստեղծական աւանդի մերօրեայ կարեւորագոյն դէմքերէն էր բանաստեղծ Զահրատ, կամ իսկական անունով Զարեհ Եալտըզճեան։ Զահրատի բանաստեղծութիւններուն ամբողջական թարգմանութիւնը գինեձօնով մը ողջունուեցաւ 10 Մարտ երեքշաբթի երեկոյ «Արաս» հրատարակչատան «Եսայեան» սրահին մէջ։
Այս առթիւ հրատարակչատան հիմնադիրներէն Եդուարդ Թովմասեան, բանասէր Սեւան Տէյիրմենճեան եւ թարգմանութիւններու հեղինակ Յովհաննէս Շաշկալ ելոյթներ ունեցան Զահրատի գրական իւրայատկութեան եւ կենսագրութեան նիւթերով։
Տէյիրմենճեան նշեց թէ Զահրատ խորապէս ազդուած է Կարպիս Ճանճիկեանէ եւ իր առաջին բանաստեղծութիւնները 1940-ական տարեթիւերուն հրատարակուած են «Ժամանակ» օրաթերթի մէջ։ Զահրատ նոյն տարիներուն խմբագիրի պաշտօն ստանձնած է իր ալ ուսանած Մխիթարեան Սանուց Միութեան «Սան» պարբերականի մէջ։ Ան 1960-ականներուն կը համարուէր արդի բանաստեղծութեան ջահակիրներէն։ Իր կարգին ներշնչման աղբիւր դարձած էր Երեւանի մէջ լոյս տեսնող «Գարուն» պարբերականի։
Վերջապէս Տէյիրմենճեան յայտնեց, թէ Զահրատին թրքերէն կարդացող զանգուածին համար ալ հասանելի ըլլալու խնդրին մէջ շատ կարեւոր նպաստ բերած է Յովհաննէս Շաշկալի թարգմանութիւնները։
Յովհաննէս Շաշկալ ալ նշեց, որ Զահրատի բանաստեղծութիւնները 1990-ական տարեթիւերուն սկսած է թարգմանել եւ այդ թարգմանութիւններու «Իւղի Կաթիլ» անունով հրատարակուած հատընտիրը հետզհետէ Զահրատի երկրպագուներու բանակի մը ձեւաւորման սկիզբը եղած է։ «Զահրատ իր բոլոր գործերը հայերէնով արտադրեց։ Եթէ յօժարած ըլլար թրքերէն գրելու, անշուշտ որ շատ աւելի լայն զանգուածի մը վրայ ազդեցութիւն պիտի գործէր» ըսաւ Շաշկալ։ Ան նաեւ աւելցուց, որ Զահրատ երբեք չէր միջամտեր թարգմանութիւններուն, այլ կը բաւարարէր որոշ ցուցմունքներ ընելով։
Զահրատի վերջին բանաստեղծութիւնը կը խօսէր Հրանդ Տինքի մասին, բայց ափսոս որ կիսաւարտ մնաց։
Գիրքի շնորհանդէսը աւարտին հասաւ գինեձօնով, ուր գինիով օծուեցաւ «Բոլորովին Տարբեր Գարուն Մը» հատորը։
