Ամփոփումն

«Ոմանց բարոյականութիւնը

նման է լաթի, որմէ երբեք

հագուստ չի կարուիր»։

Ֆրանսական

ՌՈՒԲԷՆ ՅՈՎԱԿԻՄԵԱՆ

Միջազգային յա­­­րաբե­­­րու­­­թիւննե­­­րու քա­­­ղաքա­­­կան եւ մարդկա­­­յին բա­­­րոյա­­­կանու­­­թեան աղ­­­ջա­­­­­­­մուղջա­­­յին եւ իրար նսե­­­մաց­­­նե­­­­­­­լու ան­­­յագ քայ­­­լե­­­­­­­րը ոչ մէկ դրա­­­կան աւարտ կրնայ ու­­­նե­­­­­­­նալ, իսկ ոմանք կը հա­­­մարեն, որ եր­­­րորդ հա­­­մաշ­­­խարհա­­­յին պա­­­տերազ­­­մը ըն­­­թացքի մէջ է։ Եթէ նա­­­խորդ բա­­­խումնե­­­րը ինչ որ տրա­­­մաբա­­­նու­­­թեամբ կա­­­պուած էին կեն­­­սա­­­­­­­կան տա­­­րած­­­քի տի­­­րանա­­­լու մի­­­տու­­­մով, ապա այլ են բա­­­խումներ սան­­­ձա­­­­­­­հարե­­­լու ար­­­դի դրդա­­­պատ­­­ճառնե­­­րը, որոնք մրցակ­­­ցութեան հիմ­­­քե­­­­­­­րու վրայ դրո­­­ւած են։ Կա­­­րեւոր է նշել, որ տաս­­­նա­­­­­­­մեակ­­­ներ շա­­­րու­­­նակ ամե­­­րիկեան տո­­­լարը տի­­­րակալ էր եւ գրե­­­թէ ողջ աշ­­­խարհը են­­­թա­­­­­­­կայ էր անոր ելե­­­ւէջ­­­նե­­­­­­­րուն, ապա նոյ­­­նը չէ այ­­­սօր, քան­­­զի բազ­­­մա­­­­­­­թիւ երկրնե­­­րու մեր­­­ժե­­­­­­­ցին ԱՄՆ-ի այդ կա­­­ցու­­­թիւնը եւ ամէն եր­­­կիր իր դրա­­­մանի­­­շով ցան­­­կա­­­­­­­ցաւ յա­­­րաբե­­­րուիլ, որ տո­­­լարի ան­­­կումի սկիզբն էր։ Այդ վի­­­ճակի ստեղծման հե­­­ղինակ­­­նե­­­­­­­րէն էին Ռու­­­սաստա­­­նը, Չի­­­նաս­­­տա­­­­­­­նը, եւ այլ, որ­­­մէ ետք այդ եր­­­կիրնե­­­րու նկատ­­­մամբ ԱՄՆ-ի ու­­­նե­­­­­­­ցած ատե­­­լու­­­թիւնը բազ­­­մա­­­­­­­պատիկ աւե­­­լացաւ, եւ անոնց պատ­­­ժե­­­­­­­լու պատ­­­րո­­­­­­­ւակով ամէն առիթ ըն­­­դունե­­­լի է, որոնցմէ է մեր երկրի հետ մօտ յա­­­րաբե­­­րու­­­թիւն հաս­­­տա­­­­­­­տելու դրո­­­ւագը ԱՄՆ եւ ԵՄ-ի հետ, որ առնչու­­­թիւն չու­­­նի մեզ սի­­­րելու, գնա­­­հատե­­­լու կամ մեր բա­­­րեկե­­­ցու­­­թիւնը զար­­­գացնե­­­լու մարդկա­­­յին զգա­­­ցու­­­մի հետ. ասոնք բա­­­ցառո­­­ւած են։

Նշենք, որ ամիս­­­ներ ի վեր Երե­­­ւանի մի շարք քա­­­ղաքա­­­գէտ միամիտ «իմաս­­­տուններ» առանց դա­­­դարի ՀՀ Արեւ­­­մուտքին մեր­­­ձե­­­­­­­նալու կո­­­չեր կը տա­­­րածեն՝ «Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նը Եւ­­­րո­­­­­­­պա է եւ վերջ». ան­­­յայտ է, թէ որո՞ւ հրա­­­հան­­­գով, բայց ան­­­հերքե­­­լի է, որ ԱԺ եւս նոյն թե­­­ման կը քննար­­­կէ որ­­­պէս փրկու­­­թեան միակ մի­­­ջոց, իսկ եռա­­­կողմ հան­­­դի­­­­­­­պու­­­մի նա­­­խօրեակին Պլին­­­քե­­­­­­­նը եւ ֆոն դեր Լա­­­յենը, կապ հաս­­­տա­­­­­­­տելով Ալիեւի հետ, անոր կ՚երաշ­­­խա­­­­­­­ւորեն, որ եռա­­­կողմ հան­­­դի­­­­­­­պու­­­մը ուղղո­­­ւած չէ Պա­­­քուի դէմ, այն միայն ՀՀ տնտե­­­սական զար­­­գացման վե­­­րաբե­­­րեալ է եւ անվտան­­­գութեան աջակ­­­ցութեան խօսք չի կրնար ըլ­­­լալ։ Հե­­­ռակայ կար­­­գով Ալիեւը մաս­­­նա­­­­­­­կից է հա­­­մաժո­­­ղովին եւ անոր օրա­­­կար­­­գին, ուստի մեր ակնկա­­­լած երաշ­­­խի­­­­­­­քը Արեւ­­­մուտքէն՝ վատ անուրջ է։

Եւ ին­­­չո՞ւ։

-Նախ, որ Արեւ­­­մուտքը մի­­­ջոց եւ ցան­­­կութիւն չու­­­նի, տրա­­­մադ­­­րո­­­­­­­ւած եւս չէ Ալիեւին զսպե­­­լու, քա­­­նի որ բա­­­զում թե­­­լերով կա­­­պուած է անոր նաւ­­­թի եւ կա­­­զի մա­­­տակա­­­րար­­­ման պայ­­­մա­­­­­­­նագի­­­րով եւ անոր կար­­­ծի­­­­­­­քը են­­­թա­­­­­­­կայ չէ մեր­­­ժումի, միաժա­­­մանակ ըլ­­­լա­­­­­­­լով Թուրքիոյ ան­­­բա­­­­­­­ժանե­­­լի մաս։

-Մեր ԵՄ ան­­­դա­­­­­­­մակ­­­ցե­­­­­­­լու խնդի­­­րը աւե­­­լի քան մշու­­­շոտ է, քան­­­զի ար­­­դի պայ­­­մաննե­­­րուն ինը եր­­­կիր կը սպա­­­սեն աւե­­­լի քան քսան տա­­­րի, ուստի մեր ներ­­­կայցու­­­ցած հայ­­­ցի գրան­­­ցումը, լա­­­ւագոյն պայ­­­մաննե­­­րով, թե­­­րեւս կա­­­յանայ 2040-ին։ Չմո­­­ռանանք, որ ընտրու­­­թիւնը կ՚ըլ­­­լայ կա­­­րիքի պա­­­հան­­­ջով։

-Ռու­­­սաստան չի հան­­­դուրժե­­­լու ՀՀ այդ քայ­­­լը եւ մեծ հա­­­ւանա­­­կանու­­­թիւն կայ, որ բա­­­խում տե­­­ղի ու­­­նե­­­­­­­նայ մեր մի­­­ջեւ, որու մա­­­սին կան ար­­­ձա­­­­­­­գանգներ, որ բա­­­ւական լուրջ են եւ խո­­­հեմ չէ, մոռ­­­նալ Ուկրաինա­­­յի, Վրաս­­­տա­­­­­­­նի եւ Մոլ­­­տա­­­­­­­ւիայի դրո­­­ւագ­­­նե­­­­­­­րը։

-Հա­­­ւանա­­­կան է, որ մեր այժմեան բա­­­րեկամ Իրա­­­նը եւս գոհ չմնայ հրեանե­­­րու հետ ան­­­բա­­­­­­­ժան ԱՄՆ֊ի ներ­­­կա­­­­­­­յու­­­թե­­­­­­­նէն իր սահ­­­մաննե­­­րուն մօտ։

-Վեր­­­ջա­­­­­­­պէս որու հա­­­մար գաղտնիք է, այս ամէ­­­նուն հիմ­­­նա­­­­­­­կան նպա­­­տակը մեր ժո­­­ղովրդա­­­վարու­­­թեան հրա­­­պոյ­­­րի կամ բա­­­րեկե­­­ցու­­­թեան հա­­­մար չեն, այլ Ռու­­­սաստա­­­նին Կով­­­կա­­­­­­­սէն հե­­­ռաց­­­նե­­­­­­­լու նպա­­­տակով։

Աներկբայ է, թէ որե­­­ւէ օտար զի­­­նուոր չի գայ մեր անվտան­­­գութիւ­­­նը ապա­­­հովե­­­լու, եւ մեր փրկե­­­լու­­­թեան միակ մի­­­ջոցը մեր նե­­­րու­­­ժի զար­­­գա­­­­­­­ցումն է, մեր իսկ հա­­­մեստ մի­­­ջոց­­­նե­­­­­­­րով, քան­­­զի լուրջ դաշ­­­նա­­­­­­­կից չու­­­նինք, բայց ու­­­նինք եր­­­կի­­­­­­­րը քան­­­դե­­­­­­­լու պատ­­­րաստ ընդդի­­­մադիր խումբեր, որոնց հետ փու­­­թով կը գոր­­­ծակցէ Էջ­­­միած­­­նի գա­­­հակա­­­լը, ի՚ր կղե­­­րական, ար­­­կա­­­­­­­ծախնդիր եւ քա­­­ղաքա­­­կան նկրտումնե­­­րու տէր շքախմբով։ Միասին անոնք իրենց հին­­­գե­­­­­­­րորդ շա­­­րասեան դե­­­րը կը կա­­­տարեն պատ­­­շաճ ճշտու­­­թեամբ եւ բուռն ոգե­­­ւորու­­­թեամբ՝ ու­­­նե­­­­­­­նալով դուրսի ու­­­ժե­­­­­­­րու (են­­­թադրա­­­բար ռուս) եւ որոշ՝ սփիւռքի թէ՛ հայ­­­րե­­­­­­­նի հայ մա­­­մու­­­լի ան­­­խոնջ օժան­­­դա­­­­­­­կու­­­թիւնը, որոնց զսպե­­­լու ար­­­ժա­­­­­­­նի քայ­­­լեր ընե­­­լը վա­­­ղուց հա­­­սու­­­նա­­­­­­­ցած է։ Մեզ կը մնայ սե­­­փական ու­­­ժե­­­­­­­րը զար­­­գացնել, գոր­­­ծակցե­­­լով բո­­­լորի հետ հա­­­ւասա­­­րակշռո­­­ւած սկզբունքով՝ առանց բա­­­ցառու­­­թեան, նե­­­րառեալ Ռու­­­սաստա­­­նը, մին­­­չեւ իսկ անոր ոչ կա­­­տարեալ ըլ­­­լա­­­­­­­լու պա­­­րագա­­­յին։ Վե­­­րականգնել կա­­­պերը, որ հե­­­ռու էին ջերմ բա­­­րեկա­­­մական ըլ­­­լա­­­­­­­լէ, բայց թշնա­­­մական չէին։

Հայ-ռու­­­սա­­­­­­­կան յա­­­րաբե­­­րու­­­թիւննե­­­րու թու­­­լացման ցայ­­­տուն ար­­­տա­­­­­­­յայ­­­տութիւն էր, երբ 2020-ի ատրպէյ­­­ճա­­­­­­­նական յար­­­ձակման ըն­­­թացքին Մոս­­­կո­­­­­­­ւան թե­­­րացաւ մա­­­տակա­­­րարել այն զի­­­նամ­­­թերքը, որ լիար­­­ժէք վճա­­­րուած էր։ Մե­­­րոնք ստի­­­պուած այլ դռներ թա­­­կեցին, բազ­­­մացնե­­­լու զի­­­նամ­­­թերքնե­­­րու աղ­­­բիւրնե­­­րը, բայց աւաղ դժգո­­­հու­­­թեան մրու­­­րը առ­­­կայ էր։ Ատրպէյ­­­ճա­­­­­­­նի յա­­­ջորդ ոտնձգու­­­թիւննե­­­րը նոյնպէս մնա­­­ցին առանց որե­­­ւէ սա­­­տարի հա­­­յերու նկատ­­­մամբ եւ նոյ­­­նիսկ այն տպա­­­ւորու­­­թիւնը կար թէ ռու­­­սե­­­­­­­րը կը քա­­­ջալե­­­րեն Ատրպէյ­­­ճա­­­­­­­նին, քան­­­զի դա­­­տապար­­­տե­­­­­­­լի մէկ խօսք ան­­­գամ չհնչեց, նոյ­­­նիսկ Ար­­­ցա­­­­­­­խի գրաւ­­­ման եւ բնակ­­­չութեան տե­­­ղահան­­­ման ըն­­­թացքին։ Ցա­­­ւալի եւ տժգոյն է փաս­­­տը, միայն թէ մե­­­րոնք առողջ դա­­­տողու­­­թեամբ պի­­­տի գոր­­­ծեն եւ առիթ տան Մոս­­­կո­­­­­­­ւային վե­­­րանա­­­յիլ իր յա­­­րաբե­­­րու­­­թիւննե­­­րը հա­­­յերու նկատ­­­մամբ եւ վե­­­րադառ­­­նալ նախ­­­կի­­­­­­­նին տի­­­րող հան­­­դուրժե­­­լի մա­­­կար­­­դա­­­­­­­կին։ Իր թե­­­րու­­­թիւննե­­­րով հան­­­դերձ ռու­­­սը նա­­­խընտրե­­­լի է որ­­­պէս բա­­­րեկամ քան հա­­­կառա­­­կորդ, թէեւ գի­­­տենք, որ Ան­­­գա­­­­­­­րայի եւ Պա­­­քուի հետ կա­­­պերը բա­­­ւական ջերմ են։

Հա­­­կառակ դէպ­­­քին ոտ­­­քի տակ մնա­­­լու վար­­­կա­­­­­­­ծը շատ հա­­­ւանա­­­կան է եւ չան­­­տե­­­­­­­սենք, որ Թուրքե­­­րը քար­­­տէզներ կը հրա­­­տարա­­­կեն, ուր ամ­­­բողջ Կով­­­կա­­­­­­­սը մի­­­ջին Ասիոյ երկրնե­­­րու հետ միացուած­­ մի եր­­­կիր կը ցու­­­ցադրո­­­ւի։ Մեր պե­­­տական այ­­­րե­­­­­­­րու հա­­­մար մտա­­­ծելու եւ լրջա­­­նալու շատ տեղ կայ եւ մա­­­նաւանդ սխալ եւ թե­­­րի կողմնո­­­րոշու­­­մէն զերծ մնա­­­լու պար­­­տա­­­­­­­կանու­­­թիւն, քան­­­զի պա­­­հը ճա­­­կատագ­­­րա­­­­­­­յին է։

Անար­­­դար կ՚ըլ­­­լար լրու­­­թեան մատ­­­նել հայ հա­­­սարա­­­կու­­­թեան կա­­­րեւո­­­րագոյն կա­­­ռոյ­­­ցի՝ եկե­­­ղեց­­­ւոյ բռնած դիր­­­քի եւ գոր­­­ծունէու­­­թեան մա­­­սին ի նկա­­­տի ու­­­նե­­­­­­­նալով եր­­­կու գա­­­հակալ կեդ­­­րոննե­­­րը՝ Էջ­­­միածին եւ Ան­­­թի­­­­­­­լիաս։ Ար­­­դէն հին­­­գե­­­­­­­րորդ տա­­­րին է, որ անոնց եւ իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թեան ջու­­­րե­­­­­­­րը ոչ միայ միեւ­­­նոյն առո­­­ւակով չեն հո­­­սիր, այլ ցամ­­­քած են եւ չփնտռենք յան­­­ցա­­­­­­­ւոր ու պատ­­­ճառ, քան­­­զի մշու­­­շա­­­­­­­պատ է եւ անտրա­­­մաբա­­­նական։

Պի­­­տի չանդրա­­­դառ­­­նամ գի­­­տակից վե­­­րաբեր­­­մունքի եւ իւ­­­րա­­­­­­­քան­­­չիւրի պար­­­տա­­­­­­­ւոր ընե­­­լիք­­­նե­­­­­­­րուն։ Ան յայտնի է ամէ­­­նուն, միայն թէ պե­­­տակա­­­նու­­­թեան եւ անվտան­­­գութեան ամ­­­րապնդման բնա­­­գաւա­­­ռին այլ է պա­­­տաս­­­խա­­­­­­­նատո­­­ւու­­­թեան մա­­­կար­­­դա­­­­­­­կը։ Ան դէպ­­­քին, երբ իշ­­­խա­­­­­­­նու­­­թիւնը կը փոր­­­ձէ սահ­­­մա­­­­­­­նազատ­­­ման խնդի­­­րը լու­­­ծե­­­­­­­լի դարձնել Տա­­­ւու­­­շի մար­­­զին, յայտնի չորս գիւ­­­ղե­­­­­­­րու յանձման պատ­­­րո­­­­­­­ւակով, որ քննար­­­կո­­­­­­­ւած է խորհրդա­­­րանի մէջ, ար­­­կա­­­­­­­ծախնդիր եպիս­­­կո­­­­­­­պոս Գալստա­­­նեանը փո­­­թորիկ կը ստեղ­­­ծէ այդ գիւ­­­ղե­­­­­­­րը փրկե­­­լու տոն­­­քի­­­­­­­շոտեան ցոյ­­­ցով, բնակ­­­չութեան մտքե­­­րը պղտո­­­րելով, վստա­­­հաբար Էջ­­­միած­­­նի ստոյգ օրհնանք֊թե­­­լադ­­­րանքով, ու­­­րեմն մեր հո­­­գեւոր դա­­­սը զի­­­նուա­­­րագ­­­րո­­­­­­­ւած է ներ­­­սի եւ դուրսի պիղծ ու­­­ժե­­­­­­­րուն, որոնց նպա­­­տակն է կոր­­­ծա­­­­­­­նել մեր պե­­­տակա­­­նու­­­թիւնը, եւ գաղտնիք չէ, ան­­­կա­­­­­­­խու­­­թե­­­­­­­նէն ի վեր ան­­­խա­­­­­­­փան կը գոր­­­ծակցեն նախ­­­կին սա­­­կաւա­­­պետ ու քա­­­ղաքա­­­կան խումբե­­­րու հետ, ազ­­­գա­­­­­­­յինը թա­­­լանե­­­լու մի­­­ջոցով ան­­­հա­­­­­­­տապէս հարստա­­­նալով։

Այդ ար­­­բունքի մէջ այնքան մո­­­լորո­­­ւած են, որ իւ­­­րա­­­­­­­քան­­­չի­­­­­­­րը իրեն դա­­­սելով Ղե­­­ւոնդ երե­­­ցի մա­­­կար­­­դա­­­­­­­կին կը հա­­­մար­­­ձա­­­­­­­կի մի­­­ջամ­­­տել պե­­­տու­­­թեան գոր­­­ծունէու­­­թեան, առանց դոյզն գի­­­տակ­­­ցե­­­­­­­լու, որ հաց­­­կա­­­­­­­տակի վի­­­ճակ (parazit) ու­­­նին՝ առանց մաս­­­նակցե­­­լու երկրի առ­­­ջեւ եղած մար­­­տահրա­­­ւեր­­­նե­­­­­­­րուն՝ հարկ, անվտան­­­գութիւն, բա­­­նակ, կրթու­­­թիւն, առող­­­ջա­­­­­­­պահու­­­թիւն եւ բա­­­զում այլ եւ այլ կեն­­­սա­­­­­­­կան պա­­­հանջներ եւ կը զբա­­­ղուին միայն հրա­­­ժարա­­­կան պա­­­հան­­­ջե­­­­­­­լով։ Ստոյգ է Աջա­­­պանեան, Գալստա­­­նեան եւ անոնց նման միւս կրօ­­­նաւոր­­­նե­­­­­­­րը ինքնքնակրթո­­­ւելու կա­­­րիք ու­­­նին եթէ չեն պատ­­­րաստո­­­ւիր եր­­­թալ միանալ իրենց գոր­­­ծընկե­­­րոջը՝ Ար­­­ցա­­­­­­­խի թե­­­մի նախ­­­կին առաջ­­­նորդ Պար­­­գե­­­­­­­ւին, ով լքեց իր հո­­­տը Ամե­­­րիկան վա­­­յելե­­­լու պատ­­­րանքով։ Բա­­­ւական է մեր ժո­­­ղովուրդը ձեզ նման խառ­­­նա­­­­­­­կիչ­­­նե­­­­­­­րու կա­­­րիքը չու­­­նի, այլ բա­­­րեկիրթ ցա­­­ւակից հո­­­գեւո­­­րական­­­նե­­­­­­­րու։

Միւս կող­­­մէ Ան­­­թի­­­­­­­լիասի մէջ պի­­­տի քննար­­­կո­­­­­­­ւին Պա­­­քուի գոր­­­ծադրած ցե­­­ղաս­­­պա­­­­­­­նական արարքնե­­­րը եւ Ար­­­ցա­­­­­­­խի ժո­­­ղովուրդի իրա­­­ւունքնե­­­րու վե­­­րականգման խնդիր­­­նե­­­­­­­րը Արամ Ա֊ի տնօ­­­րինու­­­մով, «Կի­­­լիկիա վեր­­­լուծա­­­կան հար­­­թակ»ի աշ­­­խա­­­­­­­տանքնե­­­րու շրջա­­­գիծի մէջ։ Այս արի­­­թով ՀՀ, Ար­­­ցա­­­­­­­խէն եւ տար­­­բեր երկրնե­­­րէն հրա­­­ւաիրո­­­ւած են 30 մաս­­­նա­­­­­­­գէտ, նաեւ ՀՀ նախ­­­կին ԱԳ նա­­­խարար Վար­­­դան Ոս­­­կա­­­­­­­նեանը, որ տա­­­րիներ վա­­­րած է ար­­­ցա­­­­­­­խեան բա­­­նակ­­­ցութիւննե­­­րը, ոչ մէկ ար­­­դիւնքի հաս­­­նե­­­­­­­լով եւ այժմ կը ցան­­­կա­­­­­­­նայ փրկել «Իրա­­­ւունքնե­­­րու վե­­­րականգնման հնա­­­րաւոր ու­­­ղի­­­­­­­ները»․֊ վստահ է՞ ար­­­դեօք ։

Աներկբայ է, մեր ազ­­­գա­­­­­­­յին աթոռ­­­նե­­­­­­­րու թշո­­­ւառու­­­թիւնը, որ­­­տեղ տգի­­­տու­­­թիւն է, որ բազ­­­մած է Լու­­­սա­­­­­­­ւորի­­­չի գա­­­հի վրայ, ուր հո­­­վուա­­­պետե­­­րը չեն զգար, չեն ող­­­բար ո՛չ իրենց եւ ո՛չ մեր կո­­­րուստը, այլ որո­­­նեն եւ ձեռք կը բե­­­րեն իրենց հա­­­մար անձնա­­­կան հարստու­­­թիւն, այ­­­լա­­­­­­­պէս չէր ըլ­­­լար Երու­­­սա­­­­­­­ղէմի «Կո­­­վերու պար­­­տէզ» խայ­­­տա­­­­­­­ռակ դրո­­­ւագը պատ­­­րիար­­­քի ձե­­­ռամբ՝ որ եզա­­­կի երե­­­ւոյթ չէ եւ դեռ անա­­­ւարտ։

Յ՞ո Եր­­­թաս։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ