Երկար դիմադրութենէ ետք նախկին Ներքին Գործոց Նախարար Սիւլէյման Սոյլուի պաշտօնանկութենէն ետք կարելի եղած էր Շաբաթնորեայ Մայրերու ամէն շաբաթ օր Կալաթասարայի հրապարակին վրայ անցկացուած բողոքի ցոյցերու յարատեւումը։
Պոլսոյ այժմու Կուսակալը ռազմավարութեան այս փոփոխութիւնը բացատրած էր նոր նախարարին աւելի մարդասէր ըլլալու երեւոյթով։ Սիւլէյման Սոյլուի անցեալին դաժան արգելքներէն բաժին ստացողներէն մէկն ալ 8 Մարտ Կանանց Համաշխարհային Օրը արժանի կերպով յիշատակել ուզող կիներն էին։ Հետաքրքրական է յուսալ թէ արդեօք 8 Մարտի ցոյցերու հանդէպ ալ նորանշանակ նախարարը պիտի յաջողի՞ իր այդ մարդասիրական կեցուածքը պահել, թէ ոչ այդ օրն ալ խիստ մտահոգիչ եւ անբաղձալի բողոքի ցոյցերու յարմար գետին մը ըլլալով պիտի դիտուի կառավարութեան կողմէ։
Իսկապէս ալ բանուոր դասակարգի պահանջներուն ամենասուր կերպով հնչած Մայիս 1-եան ցոյցերու նման կիներու սպանութեան հետզհետէ սովորական բնոյթ ստացած ներկայ պայմաններու մէջ 8 Մարտն ալ բողոք արտայայտելու ներուժ ունեցող օրի մը վերածուած է։ Կասկած չկայ որ օրը այս տարի շատ աւելի ծանրաբեռնուած է, քանի որ երկրի իշխանութիւնները սկսելով նախակրթարանի դասարաններէն կը փորձեն տարածել կրօնական այնպիսի համոզումներ, որոնք կինը կը դիտեն իբրեւ բոլոր մեղքերու պատճառ։ Այդ բոլորին վրայ կու գայ աւելնալու նաեւ 31 Մարտի ընտրութիւնները, որոնք ալ աւելի թէժ միջավայր կը ստեղծեն փողոցի ցոյցերու առումով։
8 Մարտը այս բոլոր հանգամանքները նկատի ունենալով կատարեալ փորձադաշտ մը պիտի ըլլայ նոր Ներքին Գործոց նոր նախարարի համար։ Ժողովուրդը նախկին տարիներու փորձառութիւնով գիտէ թէ եթէ յատուկ արգելքներ չպարտադրուին, այս տեսակի հանրահաւաքները կ՚անցնին խաղաղ պայմաններու տակ։ Իսկ հակառակը, այսինքն ոստիկանական բռնութիւնը իր հետ կը բերէ նաեւ դիմադրութեան հզօր կամք մը, որ յաղթահարելը հետզհետէ կրնայ դժուարանալ, թէ ոստիկաններու եւ թէ առհասարակ իշխանութեան համար։
Վերջապէս 21 Ապրիլը, Մարտի 8 կամ Մայիս 1-ը, համաշխարհային նշանակութիւն ունեցող օրեր են եւ կը նշուին համընդհանուր տրամադրութիւնով։ Բայց չես գիտեր ինչու այդ օրերը չեն նշուիր մեր համայնքային օրացոյցներու մէջ։ Նոյնպէս ցաւալի երեւոյթ է 21 Սեպտեմբերին, այսինքն Հայաստանի անկախութեան օրուայ զանցառումը։ Մենք այս շաբաթ այդ բոլորին մէջ յատկապէս ուշադրութեան կիզակէտին կը դնենք Մարտի 8-ը։
Ան յատկապէս իր էութեան մէջ կը խորհրդանշէ սեռային խտրականութեան դէմ պայքարը։ Այդ պայքարը արժէքաւոր է մանաւանդ մեր օրերուն, երբ կրօնական բազմաբնոյթ դրդումներով կին արարածը կը վերածուի քաւութեան նոխազի։ Քանի մը օր առաջ էր, երբ լրատու գործակալութիւններ կը հաղորդէին միայն մէկ օրուայ մէջ կիներու դէմ գործադրուած մարդասպանութիւնները։
Գործող կառավարութիւնը հանդուրժողութիւն չունի կին բառը իսկ լսելու։ Անոր տեղ կը նախընտրէ «ընտանիք» եզրը։ Այդ համոզումով կինը ինքնին ոչինչ է։ ան հազիւ արժէք մը կրնայ ստանալ ընտանիք կազմելով եւ մայրանալով։ Հասարակութիւնը կաղապարի մը մէջ սահմանած է կնոջ դերակատարութիւնը։ Այդ դերակատարութեան մէջ անհատականութեան բաժին չկայ։
Այս է 8 Մարտի խորհուրդը՝ գիտակցին թէ ո՛չ, սրբազան է ամբողջ հասարակութեան համար։