Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի հոգեհանգստեան ուղերձը

10 Մարտ կիրակի առաւօտ Էջմիածնի Սուրբ Գայանէ եկեղեցւոյ մէջ հոգեհանգիստ կատարուեցաւ Պոլսոյ Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Մեսրոպ արքեպիսկոպոս Մութաֆեանի համար, նախագահութեամբ

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի նախագահութեամբ։

Պատարագիչն էր Մայր Աթոռի տեսուչ Գերաշնորհ Տ. Արտակ եպիսկոպոս Տիգրանեանը։

Յաւարտ Ս. Պատարագի կատարուեց հոգեհանգստեան կարգ Մարտի 8-ին վախճանուած Պոլսոյ Հայոց Պատրիարք Ամենապատիւ Տ. Մեսրոպ արքեպիսկոպոս Մութաֆեանի համար։ Արարողութեան ներկայ էին փոխ վարչապետ Տիգրան Աւինեանը, պետական այրեր, Գերագոյն հոգեւոր խորհրդի անդամներ։

Հոգեհանգստի աւարտին Նորին Սրբութիւն Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը Պոլսոյ Հայոց Պատրիարքի վախճանման առիթով իր հայրական խօսքը ուղղեց ներկաներուն։ Վեհափառ Հայրապետը մասնաւորապէս ըսաւ.

 

«Հոգե­ւոր հայ­­րեր եւ սի­­րելի բա­­րեպաշտ ժո­­ղովուրդ,

Այս պա­­հին վիշտ է մեր հո­­գինե­­րում Կոս­­տանդնու­­պոլսի Հա­­յոց Պատ­­րիարք Ամե­­նապա­­տիւ Տ. Մես­­րոպ Ար­­քե­­­պիս­­կո­­­պոս Մու­­թա­­­ֆեանի վախ­­ճանման տխուր առի­­թով։ Սգա­­կիր մեր սրտե­­րի հա­­մար ցաւ է Առա­­քելա­­կան մեր Սուրբ Եկե­­ղեցու վաս­­տա­­­կեալ հո­­գեւո­­րակա­­նի մա­­հը, մեկ­­նումը այս տե­­սանե­­լի աշ­­խարհից։

«Հա­­ւատովք ճա­­նաչե՛լ զնա, եւ զզօ­­րու­­թիւն յա­­րու­­թեան նո­­րա, եւ զհա­­ղոր­­դութիւն չար­­չա­­­րանաց նո­­րա, կեր­­պա­­­րանա­­կի՛ց լի­­նել մա­­հու նո­­րա» (Փի­­լիպ. 3.10),- ասում է առա­­քեալը։ Մեր Տի­­րոջն ու Փրկչին՝ Յի­­սուս Քրիս­­տո­­­սին հա­­ւատա­­ցող­­ներն աս­­տուածան­­մա­­­նու­­թեան ու­­ղիով են ըն­­թա­­­նում ոչ միայն այս երկրա­­ւոր կեան­­քի, այ­­լեւ մա­­հուան ճա­­նապար­­հին, քան­­զի առա­­քելա­­կան խօս­­քի հա­­մաձայն կեր­­պա­­­րանա­­կից ենք լի­­նում նաեւ Փրկչի մա­­հուա­­նը՝ յա­­րու­­թեան եւ յա­­ւիտե­­նական կեան­­քի ան­­խորտա­­կելի յոյ­­սով։ Յա­­րու­­թեան տէ­­րու­­նա­­­կան շնորհն է, որ պար­­տութեան է մատ­­նում մա­­հուա­­նը եւ Երկնքի Ար­­քա­­­յու­­թեան դռնե­­րը բա­­ցում նրանց առ­­ջեւ, «որք հա­­ւատով եւ սրբու­­թեամբ ի Քրիս­­տոս ննջե­­ցին»։ Մխի­­թարա­­կան այս գի­­տակ­­ցութեամբ ենք այ­­սօր հրա­­ժեշտ տա­­լիս սի­­րելի Պատ­­րիարք Սրբա­­զանին։

Յի­­րաւի, ծանր է կո­­րուստը, եւ սու­­գի մէջ են Կոս­­տանդնու­­պոլսի Հա­­յոց Պատ­­րիար­­քութեան պատ­­մա­­­կան Աթո­­ռը, Պատ­­րիար­­քութեան Մեր հա­­ւատա­­ւոր զա­­ւակ­­նե­­­րը, հա­­մայն Մեր հա­­ւատա­­ւոր ժո­­ղովուրդը, Առա­­քելա­­կան մեր Սուրբ Եկե­­ղեցին։ Լու­­սա­­­հոգի Պատ­­րիար­­քը մեր Սուրբ Եկե­­ղեցուն եւ ժո­­ղովրդին ամ­­բողջա­­նուէր ծա­­ռայու­­թեան ուխտ կնքեց աւե­­լի քան չորս տաս­­նա­­­մեակ­­ներ առաջ՝ կու­­սակրօն քա­­հանա­­յու­­թեան սպա­­սաւո­­րու­­թիւնը ստանձնե­­լով։ Նա բա­­նիմաց հո­­գեւո­­րական էր, ով դե­­ռեւս երի­­տասարդ տա­­րինե­­րից իր ու­­սումնա­­տենչ հո­­գում ամ­­բա­­­րեց գի­­տելեաց պա­­շար­­ներ եւ ու­­սա­­­նելով փի­­լիսո­­փայու­­թիւն ու աս­­տո­­­ւածա­­բանու­­թիւն Միացեալ Նա­­հանգնե­­րում եւ ապա Երու­­սա­­­ղէմում՝ վե­­րադար­­ձաւ նոր եռան­­դով ու կո­­րովով ծա­­ռայու­­թիւն բե­­րելու Կոս­­տանդնու­­պոլսի Հա­­յոց Պատ­­րիար­­քութեան աւան­­դա­­­պահ եւ քրիս­­տո­­­սասէր Մեր բա­­րեպաշտ զա­­ւակ­­նե­­­րին։ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջ­­միած­­նում՝ հա­­յոց հո­­գեւոր կենտրո­­նում եպիս­­կո­­­պոսա­­կան ձեռ­­նադրու­­թիւնից տա­­րիներ անց Մես­­րոպ Սրբա­­զանը ստանձնեց Կոս­­տանդնու­­պոլսի Հա­­յոց Պատ­­րիար­­քութեան նո­­ւիրա­­կան Աթո­­ռի առա­­ջին սպա­­սաւո­­րը լի­­նելու առա­­քելու­­թիւնը։ Պատ­­րիար­­քա­­­կան իր պա­­տաս­­խա­­­նատու եւ եր­­բեմն դժո­­ւարին գոր­­ծունէու­­թեան ողջ ըն­­թացքում նա եղաւ ծա­­ռայա­­նուէր մշակ, ով եռան­­դուն սպա­­սաւո­­րու­­թեամբ ջա­­նում էր զօ­­րեղ ու միաս­­նա­­­կան պա­­հել Թուրքիոյ հայ հա­­մայնքը, աշ­­խոյժ՝ Պատ­­րիար­­քութեան ազ­­գա­­­յին-եկե­­ղեցա­­կան կեան­­քը, ազ­­գա­­­յին-մշա­­կու­­թա­­­յին կազ­­մա­­­կեր­­պութիւննե­­րի եւ կրթա­­կան հաս­­տա­­­տու­­թիւննե­­րի կա­­րեւոր գոր­­ծունէու­­թիւնը։ Աւա՜ղ, հի­­ւան­­դութիւ­­նը տկա­­րաց­­րեց սի­­րելի Պատ­­րիար­­քին, տա­­րաժամ բե­­րեց «զհա­­ղոր­­դութիւն չար­­չա­­­րանաց», եւ վա­­ղահաս մա­­հուամբ իր վեր­­ջին հանգրուանը փո­­խադ­­րո­­­ւեց Պատ­­րիարք Մես­­րոպ Ար­­քե­­­պիս­­կո­­­պոս Մու­­թա­­­ֆեանը։

Մենք այ­­սօր աղօ­­թական ոգով ու­­ղեկցում ենք վախ­­ճա­­­նեալ Պատ­­րիար­­քին դէ­­պի յա­­ւեր­­ժա­­­կան կեան­­քի ճա­­նապարհ։ Նա ննջեց այս աշ­­խարհում, սա­­կայն յառ­­նե­­­լու է երկնա­­յին լու­­սե­­­ղէն օթե­­ւան­­նե­­­րում, ուր պի­­տի լսի Աստծոյ նո­­ւիրեալ ծա­­ռանե­­րին առ Քրիս­­տոս կան­­չող ձայ­­նը. «Արի՝ որ ննջեսդ, եւ կանգնեա՛ց ի մե­­ռելոց, եւ լու­­սա­­­ւորես­­ցէ զքեզ Քրիս­­տոս» (Եփ. 5.14)։

Ի խո­­րոց սրտի հայ­­ցում ենք առ Ամե­­նողորմ Տէ­­րը, որ երկնա­­յին բար­­ձունքնե­­րում խա­­ղաղու­­թեան եւ հանգստու­­թեան մէջ ըն­­դունի հո­­գին հա­­ւատա­­րիմ Իր սպա­­սաւո­­րի՝ Տ. Մես­­րոպ Ար­­քե­­­պիս­­կո­­­պոս Մու­­թա­­­ֆեանի, եւ Սուրբ Հո­­գու մխի­­թարու­­թիւնը շնոր­­հի մեզ ամէն­­քիս, սգա­­ցեալ տի­­րամօ­­րը, Կոս­­տանդնու­­պոլսի Հա­­յոց Պատ­­րիար­­քութեան սի­­րելի Մեր զա­­ւակ­­նե­­­րին, մեր հո­­գեւոր դա­­սին, վշտակ­­ցեալ հա­­ւատա­­ւոր Մեր ժո­­ղովրդին։

Աղօթք եւ օրհնու­­թիւն Մես­­րոպ Պատ­­րիար­­քի լոյս յի­­շատա­­կին»։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ