Թուրքիոյ Հայ Կաթողիկէ Պատրիարքարանի նախաձեռնութեամբ հրատարակութեան սկսած է «Կամուրջ» պարբերականը։ Թերթի արտօնատէր եւ գլխաւոր խմբագիրն է Ռեհան Սարըպայ։
Սարըպայ իր հետ ունենալով խմբագրական կազմէն Գարեգին Պարսամեանը «Ակօս» այցելելով տեղեկութիւններ տուաւ կատարուած աշխատանքի մասին։
Պարսամեանի բացատրութիւններով «Կամուրջ» Հայ Կաթողիկէ Պատրիարքարանի բանբերը պիտի ըլլայ եւ աւելի շատ պիտի ծանրանայ գրական նիւթերու վրայ։ «Հայոց գրականութիւնը ընդարձակ պարտէզ մըն է, որուն իւրայատուկ մէկ ծաղիկը ըլլալ կը ձգտի Կամուրջ»ը։
Իսկ Ռեհան Սարըպայ կը յայտնէ թէ պարբերականը երկլեզու պիտի ըլլայ եւ պիտի հրատարակուի տարին երկու համար։
«Ան անվճար կերպով պիտի բաժնենք դպրոցներուն եւ եկեղեցիներուն։ Առաքման եղանակներուն մասին կը գործակցինք «Փարոս» պարբերականի հետ»։
Պարբերականի առաջին համարին մէջ կը հանդիպինք Հայր Լեւոն Զէքիեանի «Կամուրջ մեկնա՞րկ, թէ վերսկսում» խորագրեալ յառաջաբանը, 7-8 Դեկտեմբեր թուականներուն Իսթանպուլ «Պիլկի» համալսարանի մէջ կայացած «Համաշխարհային ընկալումով Օսմանեան Կայսրութիւն եւ հայերը, մշակոյթ եւ տնտեսութիւն» ժողովի բացման ուղերձը եւ Մեհմետ Ֆաթիհ Ուսլուին «Ինքնութեան խնդիրը մեր ժամանակներուն» խորագրեալ յօդուածներուն։
Բացի այդ պարբերականի էջերուն տեղ գտած է նաեւ հայ կաթողիկէ համայնքի մշակութային ու գեղարուեստական զանազան նախաձեռնութիւններու մասին լուրեր։
Պատիւ Ռոպէր Հատտէճեանին
2 Փետրուար կիրակի յետմիջօրէին Թուրքիոյ հայ կաթողիկէ վիճակաւոր Լեւոն Արքեպիսկոպոս Զէքիեանի նախաձեռնութեամբ Մկրտիչ Պեշիքթաշլեան մետայլով կը պարգեւատրուի «Մարմարա» օրաթերթի բազմամեայ խմբագրապետ Ռոպէր Հատտէճեանը։ Մկրտիչ Պեշիքթաշլեան մետայլով նախապէս պարգեւատրուած էր պոլսահայ անուանի լուսանկարիչ Արա Կիւլէր։
Մետայլի տուչութիւնը քանի մը օրուայ շեղումով կը զուգադիպի Հատտէճեանի ծննդեան տարեդարձին, որն է 26 Յունուար 1926։
Նմանապէս ան աւարտած կ՚ըլլայ «Մարմարա»ի խմբագրապետութեան 53 տարիները։
Բեղուն գրիչի մը եւ հսկայ վաստակի մը գնահատականն է այս, որուն լիովին արժանի է Հատտէճեան։ Յատկապէս նշանակալից է անոր հայերէն գրականութենէ ներս ունեցած մեծ ներդրումը։ Նախ «Մարմարա» իր շնորհիւ ունեցաւ արեւմտահայերէնի ամենաձայտուն մամուլի օրինակը ըլլալու հանգամանքը։ Թէեւ այդ հանգամանքին մէջ միշտ նկատուեցաւ լրագրողութեան պահանջած առաքելութիւններու, հասարակական խնդիրներու մասին մտաւորական մակարդակով քննադատութիւններու զգալի թերացում, բայց անդին մնաց լեզուական բծախնդրութիւնով ընթերցողը գրաւող յաջող օրաթերթի մը դիմագիծը։ Այս բոլորին մէջ անվիճելի է Ռոպէր Հատտէճեանի դրոշմը։ Ինք է, որ օգտագործած խիստ հաղորդական լեզուաոճի հետեւանքով մոլութիւն մը ստեղծեց ընթերցողներու մօտ։ Դժուար թէ ցանկացած մամուլ կարենայ գոհացնել «Մարմարա»ի ընթերցողի իւրացուցած լեզուական ճաշակը։ Այս բոլորը անշուշտ, որ արժանի են գնահատանքի, որուն համար մենք կը շնորհաւորենք թէ պարգեւատրեալը եւ թէ պարգեւելու գիտակցութիւն յղացողները։
Թերթս տպագրութեան ղրկելու պատրաստուած ժամերուն էր, որ հասաւ «Ռոպէր Հատտէճեանի Հետ Սիրտ-Սիրտի» գրքոյկը, որ մօտ 50 էջերու մէջ ընթերցողին կը ներկայացնէ լիբանանահայ գրականագէտ Յակոբ Տիւնեայեանի Հատտէճեանի հետ կատարած զրոյցը։
Հրատարակութիւնը կը ներկայացուի «Ծաղիկ» մատենաշարի երկրորդ գործը ըլլալով եւ հրատարակուած է Պոլսահայ Ուսուցչաց Հիմնարկի կողմէ Սարգիս Գիւլէկէչի մեկենասութեամբ։
Յակոբ Տիւնեայեանի յառաջաբանի եւ Ռոպէր Հատտէճեանի կենսագրութեան կողքին գիրքի վերջաւորութեան դրուած է նաեւ Հատտէճեանի ձօնուած եօթը քառեականի բանաստեղծութիւն մը եւս։
