Հայ երգիծաբանութեան հսկաներու շարքէն է Երուանդ Օտեան, որուն ծննդեան 150-ամեակը նշուեցաւ 21 Դեկտեմբեր շաբաթ երեկոյ Կեդրոնական Սանուց Միութեան մէջ։
Այս տարուայ բազմաթիւ մշակութային նախաձեռնութեանց կազմակերպութիւնը ստանձնած Սեւան Աթաօղլու Օտեանի յիշատակման համար ալ շատ լաւ մշակուած ծրագիր մը գործադրեց։ Այս ծրագրի մէջ ելոյթ ունեցան «Ակօս»ի աշխատակազմէն Սեւան Աթաօղլու, Օտեանի «Հայկական Սփիւռքը» գործի թարգմանիչ Գէորգ Թաշքըրան եւ հրապարակագիր, Գրիգոր Զոհրապի մենագրութեան, լուսանկարիչ Շահինեաններու Գերդաստանի պատմութեան ու 24 Ապրիլ 1915 խորագրեալ ուսումնասիրութեան հեղինակ Նեսիմ Օվատիա Իզրայէլ։ Նախ Նեսիմ Օվատիա անդրադարձաւ Օտեանի գրական վաստակին, որուն հանդիպած էր այլ ուսումնասիրութիւններու ընթացքին եւ իր վաղեմի բարեկամ Գէորգ Թաշքըրանէն խնդրած էր որոշ հատուածներու թարգմանութիւնը։ Ապա Գէորգ Թաշքըրան պատմեց թէ ինչպէս երեք անգամներ կարդալու հարկադրուած եղաւ Օտեանի նշանաւոր գործը, որու աւարտին արդէն թարգմանութիւնն ալ ունէր իր ձեռքին մէջ։
Սեւան Տէյիրմենճեան որպէս բանասէր ուսումնասիրեց Օտեանի գրականութեան առանձնայատկութիւնները, տեղն ու տեղը դնելով անցեալի եւ այժմու վէպ հասկացողութիւնը։ «Որպէս գրականութեան ոճ անցեալին եւ այսօրուայ միջեւ շատ լուրջ հասկացողութեան տարբերութիւններ կան։ Անցեալի վիպագիրները շատ անգամ օրական հերթականութեամբ կը պատրաստէին իրենց գործերը, որոնք թերթոնի ձեւով լոյս կը տեսնէին թերթերու էջերուն» բացատրեց Սեւան Տէյիրմենճեան։
Ապա Արի Թաշ, Եղեայ Աքկիւն եւ Պօղոս Չալկըճըօղլու ընթերցման թատրոնի ձեւաչափով ներկայացուցին Օտեանի «Խեղճուկը» գործը։
Միջոցառման ներկայ էր նաեւ Հայ Կաթողիկէ համայնքի վիճակաւոր Արհիապատիւ Գերապայծառ Լեւոն Զէքիեան, որ իր արտասանած Հուսկ բանով* դրուատեց կատարուած աշխատանքը եւ այսպէսով աւարտին հասաւ այս շատ լաւ ծրագրուած միջոցառումը։
