«Միութիւն, Պայքար, Յաղթանակ». բազմահազարանոց երթ ու հանրահաւաք Ստեփանակերտի մէջ

Ստեփա­նա­կերտ, «Ապա­­ռաժ».- Մա­­յիս 28-ին՝ հա­­յոց պե­­տակա­­նու­­թեան վե­­րականգնման օրը, Ստե­­փանա­­կեր­­տի մէջ տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ բազ­­մա­­­հազա­­րանոց երթ, որ­­մէ ետք՝ հան­­րա­­­հաւաք։

Եր­­թին մաս­­նա­­­կից­­նե­­­րը Ստե­­փանա­­կեր­­տի Սուրբ Յա­­կոբ եկե­­ղեց­­ւոյ բա­­կէն «Միու­­թիւն, պայ­­քար, յաղ­­թա­­­նակ», «Պայ­­քար յա­­նուն Ար­­ցախ», «Նի­­կոլ դա­­ւաճան» կո­­չերով, «Զարթնի՛ր, լաօ» եւ այլ հայ­­րե­­­նասի­­րական եր­­գե­­­րու ըն­­կե­­­րակ­­ցութեամբ ուղղո­­ւեցան դէ­­պի Վե­­րած­­նունդի հրա­­պարակ, ուր կա­­յացաւ հան­­րա­­­հաւաք, ար­­տա­­­սանո­­ւեցան խօս­­քեր։

Ճամ­­բուն վրայ եր­­թին միացան տար­­բեր խումբեր՝ վե­­րահաս­­տա­­­տելով ազատ Ար­­ցա­­­խի մէջ ապ­­րե­­­լու իրենց կամ­­քը։

Հան­­րա­­­հաւա­­քի աւար­­տին Ստե­­փանա­­կեր­­տի Վե­­րած­­նունդի հրա­­պարա­­կէն մաս­­նա­­­կից­­նե­­­րուն անու­­նով ուղղո­­ւեցաւ հե­­տեւեալ ու­­ղերձը.

«Այ­­սօր՝ 2022 թո­­ւակա­­նի Մա­­յիսի 28-ին, Ար­­ցա­­­խի Հան­­րա­­­պետու­­թեան մայ­­րա­­­քաղաք Ստե­­փանա­­կեր­­տում՝ Վե­­րածննդի հրա­­պարա­­կում, մենք ոգե­­կոչում ենք հա­­յոց պե­­տակա­­նու­­թեան վե­­րականգնման՝ Հա­­յաս­­տա­­­նի Ա. Հան­­րա­­­պետու­­թեան օրը։ 104 տա­­րի առաջ, տե­­ւական դա­­դարից յե­­տոյ, 1915 թո­­ւակա­­նի Ցե­­ղաս­­պա­­­նու­­թեան մո­­խիր­­նե­­­րից յառ­­նե­­­լով, հայ ժո­­ղովրդի ազ­­գա­­­յին-ազա­­տագ­­րա­­­կան շարժման ար­­դիւնքում, Սար­­դա­­­րապա­­տում, Բաշ Ապա­­րանում եւ Ղա­­րաքի­­լիսա­­յում տե­­ղի ու­­նե­­­ցած վճռո­­րոշ ճա­­կատա­­մար­­տե­­­րից յե­­տոյ հռչա­­կուեց Հա­­յաս­­տա­­­նի Հան­­րա­­­պետու­­թիւնը։

Սար­­դա­­­րապա­­տով մկրտո­­ւած ազա­­տագ­­րա­­­կան պայ­­քա­­­րի ոգին ուղղոր­­դեց մեզ 1988ի ղա­­րաբա­­ղեան ազա­­տագ­­րա­­­կան շարժման ըն­­թացքում։ Հա­­զարա­­ւոր հա­­յոր­­դի­­­ների արիւ­­նով ու քրտին­­քով 30 տա­­րուց է ի վեր կեր­­տո­­­ւել է հայ­­կա­­­կան երկրորդ հան­­րա­­­պետու­­թիւնը՝ Ար­­ցա­­­խի Հան­­րա­­­պետու­­թիւնը, որը հա­­մայն հա­­յու­­թեան յաղ­­թա­­­նակ­­նե­­­րի ու երա­­զանքնե­­րի մարմնա­­ւորումն է։ Ար­­ցա­­­խի ժո­­ղովուրդը բո­­լոր այս տա­­րինե­­րին իր ընտրած ճա­­նապար­­հով, հա­­մապե­­տական ընտրու­­թիւննե­­րով, հա­­մաժո­­ղովրդա­­կան հան­­րա­­­քուէ­­ներով եւ սահ­­մա­­­նադ­­րութեամբ ի լուր աշ­­խարհի ազ­­դա­­­րարել է ազա­­տու­­թեան հա­­մար պայ­­քա­­­րելու իր վճռա­­կամու­­թեան մա­­սին։ Ու թէեւ, 2020ի 44օրեայ պա­­տերազ­­մի ըն­­թացքում, այս պայ­­քա­­­րի ճա­­նապար­­հին մենք մարդկա­­յին ու տա­­րած­­քա­­­յին ծանր կո­­րուստներ ենք ու­­նե­­­ցել, սա­­կայն մեր կամքն աննկուն է, պայ­­քա­­­րի կրակն՝ ան­­մար։

Այ­­սօր եւ այստեղ մեր ու­­ժե­­­րի հա­­մախմբման, ան­­ցեալից դա­­սեր քա­­ղելու, ահագ­­նա­­­ցող մար­­տահրա­­ւէր­­նե­­­րին դի­­մակա­­յելու կա­­րիք ու անհրա­­ժեշ­­տութիւն կայ։ Ուստի, գի­­տակ­­ցե­­­լով մեր պա­­տաս­­խա­­­նատո­­ւու­­թիւնը հա­­մայն հա­­յու­­թեան առ­­ջեւ, դի­­մում ենք.

Աշ­­խարհաս­­փիւռ մեր հայ­­րե­­­նակից­­նե­­­րին.

Սի­­րելի՚ քոյ­­րեր եւ եղ­­բայրներ,

Շա­­րու­­նա­­­կէք նոյն ոգով եւ նո­­ւիրո­­ւածու­­թեամբ հա­­մակող­­մա­­­նիօրէն աջակ­­ցել ու սա­­տարել մայր հայ­­րե­­­նիքին եւ Ար­­ցա­­­խին. մեր կող­­մից ու­­զում ենք հա­­ւաս­­տիաց­­նել բո­­լորիդ, որ պայ­­քա­­­րի ոգին չի կա­­րող մա­­րել, քա­­նի դեռ կայ այն սնու­­ցող Հա­­յաս­­տան-Ար­­ցախ-Սփիւռք հզօր եռա­­միաս­­նութեան նե­­րու­­ժը եւ այն հայ­­րե­­­նիքին ծա­­ռայեց­­նե­­­լու վճռա­­կամու­­թիւնը։

Ար­­ցա­­­խի իշ­­խա­­­նու­­թիւննե­­րին՝

Բո­­լոր ջան­­քերն ուղղել Ար­­ցա­­­խի ժո­­ղովրդի կամ­­քը մեր ժո­­ղովրդի ճա­­կատագ­­րին վե­­րաբե­­րող բա­­նակ­­ցութիւննե­­րում լսե­­լի դարձնե­­լու եւ Ար­­ցա­­­խի ան­­մի­­­ջական մաս­­նակցու­­թիւնն ապա­­հովե­­լու հա­­մար։

Հա­­յաս­­տա­­­նի Հան­­րա­­­պետու­­թեան գոր­­ծող իշ­­խա­­­նու­­թիւննե­­րը ղա­­րաբա­­ղեան հիմ­­նախնդրի կար­­գա­­­ւոր­­ման գոր­­ծընթա­­ցում կամ Ար­­ցա­­­խի ժո­­ղովրդի ճա­­կատագ­­րին վե­­րաբե­­րող որե­­ւէ քննարկմա­­նը պար­­տա­­­ւոր են հան­­դէս գալ բա­­ցառա­­պէս 1988ի շարժման ար­­ժէ­­­քային հիմ­­քե­­­րի, Հա­­յաս­­տա­­­նի Հան­­րա­­­պետու­­թեան Ան­­կա­­­խու­­թեան հռչա­­կագ­­րի եւ նա­­խըն­­թաց տա­­րինե­­րին հիմ­­նա­­­ւորո­­ւած Ար­­ցա­­­խի Հան­­րա­­­պետու­­թեան ու նրա ժո­­ղովրդի անվտան­­գութեան երաշ­­խա­­­ւորի դիր­­քե­­­րից։

Մի­­ջազ­­գա­­­յին կա­­ռոյցնե­­րը ակա­­նատես եղան, որ Ար­­ցա­­­խը տա­­րիներ շա­­րու­­նակ հա­­ւատա­­րիմ է մնա­­ցել խա­­ղաղ ճա­­նապար­­հով՝ բա­­նակ­­ցութիւննե­­րի մի­­ջոցով ղա­­րաբա­­ղեան հա­­կամար­­տութիւ­­նը կար­­գա­­­ւորե­­լու, 1994ի Մա­­յիսին հաս­­տա­­­տուած եռա­­կողմ հրա­­դադա­­րի հա­­մաձայ­­նագրին հե­­տեւե­­լու յանձնա­­ռու­­թիւննե­­րին եւ այդ կե­­ցուած­­քի շնոր­­հիւ տա­­րածաշրջա­­նում 25 տա­­րուց ի վեր պահ­­պա­­­նուել են անվտան­­գութիւնն ու փխրուն խա­­ղաղու­­թիւնը։ Դրան հա­­կառակ, Ազրպէյ­­ճա­­­նը ան­­ցած տա­­րինե­­րին ամէն ինչ արել է առա­­ջար­­կո­­­ւած հա­­մաձայ­­նութիւննե­­րը մեր­­ժե­­­լու, իրա­­վիճա­­կը լա­­րուած պա­­հելու եւ նոր պա­­տերազմներ հրահ­­րե­­­լու հա­­մար։

2016-ի ապ­­րի­­­լեան քա­­ռօրեայ ռազ­­մա­­­գոր­­ծո­­­ղու­­թիւննե­­րի, իսկ 2020ի 44օրեայ պա­­տերազ­­մի ըն­­թացքում Ար­­ցա­­­խի ժո­­ղովուրդը ստի­­պուած էր դի­­մակա­­յել Ազրպէյ­­ճա­­­նի եւ տա­­րածաշրջա­­նում ահա­­բեկ­­չա­­­կան վար­­քագծով յայտնի Թուրքիայի ու վար­­ձու խմբա­­ւորումնե­­րի նա­­խայար­­ձակման։

Մեզ հա­­մար այդպէս էլ ան­­հասկա­­նալի մնա­­ցին, թէ ին­­չո՚ւ այդ նոյն կա­­ռոյցնե­­րը խուլ ու ան­­տարբեր մնա­­ցին պատ­­մա­­­կան հայ­­րե­­­նիքում դա­­րեր ի վեր ապ­­րող հայ ժո­­ղովրդի հան­­դէպ նոր ցե­­ղաս­­պա­­­նու­­թիւն իրա­­կանաց­­նե­­­լու ան­­թա­­­քոյց յա­­ւակ­­նութիւննե­­րին, ին­­չո՞ւ չկի­­րառո­­ւեցին մի­­ջազ­­գա­­­յին իրա­­ւունքի եւ մի­­ջազ­­գա­­­յին անվտան­­գութեան այն գոր­­ծիքնե­­րը, որոնք կա­­րող էին ան­­մի­­­ջապէս կանգնեց­­նել կոր­­ծա­­­նիչ պա­­տերազ­­մը։

Մենք պա­­հան­­ջում ենք ար­­դա­­­րու­­թեան վե­­րականգնում եւ հա­­մոզո­­ւած ենք, որ միայն Ար­­ցա­­­խի Հան­­րա­­­պետու­­թեան մի­­ջազ­­գա­­­յին ճա­­նաչու­­մը կա­­րող է երաշ­­խա­­­ւորել մար­­դու իրա­­ւունքնե­­րի ամ­­բողջա­­կան իրա­­ցու­­մը եւ անվտանգ գո­­յու­­թիւնը իր պատ­­մա­­­կան հայ­­րե­­­նիքում։

Ժո­­ղովրդի պա­­հանջներն ու դիր­­քո­­­րոշու­­մը ու­­ղե­­­ցոյց են առա­­ջիկայյ զար­­գա­­­ցումնե­­րի հա­­մար։ Եւ այս նպա­­տակադ­­րութեամբ մենք ող­­ջունում ենք աշ­­խարհի տար­­բեր քա­­ղաք­­նե­­­րում, մայ­­րա­­­քաղաք Երե­­ւանում եւ այ­­լուր բո­­լոր այն քայ­­լե­­­րը, որոնք ուղղո­­ւած են Ար­­ցա­­­խի դա­­տի պաշտպա­­նու­­թեանը։

Ու­­րեմն՝ միաս­­նա­­­կանու­­թիւն, պայ­­քար, յաղ­­թա­­­նակ»։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ