Նկարազարդումը՝ իբրեւ տառերու կենդանացում

ԼՈՒՍՅԷՆ ՔՈՓԱՐ

lusyenkopar81@hotmail.com

Բարեւ Տի­­­կին Ան­­­նա, ան­­­ցեալ տա­­­րի Զատ­­­կո­­­­­­­ւայ օրե­­­րուն ըն­­­տա­­­­­­­նեօք այ­­­ցե­­­­­­­լած էիք «Ակօս»։ Մեր մտե­­­րիմ զրոյ­­­ցէ ետք փա­­­փաք ու­­­նե­­­­­­­ցայ այս տա­­­րի Մար­­­տի 8-ը նշենք միասին։ Մօտ տա­­­րի մը անց առիթ գո­­­յացաւ ուխտս կա­­­տարե­­­լու ու թեր­­­թիս սիւ­­­նակնե­­­րը ձեզ հետ կի­­­սելու։ Ու­­­րախ եմ այս առի­­­թով։

ԱՆ­­­ՆԱ ԱՔԻԼ­­­ԼԷ- Բա­­­րեւ, սի­­­րելի Լուսյէն։ Շատ շնոր­­­հա­­­­­­­կալ եմ ինձ յի­­­շելու հա­­­մար, քա­­­նի որ այ­­­սօր հնա­­­րաւո­­­րու­­­թիւն ու­­­նիմ զրու­­­ցե­­­­­­­լու ձեզ հետ ու պա­­­տաս­­­խա­­­­­­­նելու ձեր հար­­­ցումնե­­­րուն։ Նաեւ այս առի­­­թը օգ­­­տա­­­­­­­գոր­­­ծե­­­­­­­լով`նա­­­խապէս կը ցան­­­կա­­­­­­­նամ շնոր­­­հա­­­­­­­ւորել ձեր եւ բո­­­լոր կա­­­նանց Մար­­­տի 8-ը։

Ինչպէս գի­­­տեմ, դուք Արծրու­­­նի Ապ­­­րե­­­­­­­սեանի տի­­­կինն էք։ Ու ան­­­ցեալ տա­­­րի միասին այ­­­ցե­­­­­­­լեցիք Պո­­­լիս։ Սա ձեր առա­­­ջին Պո­­­լիս այ­­­ցե­­­­­­­լու­­­թի՞ւնն էր, թէ ոչ։ Պոլ­­­սոյ մէջ առա­­­ջին ան­­­գամ ըլ­­­լա­­­­­­­լը ի՞նչ զգա­­­ցումներ առա­­­ջացուց ձեր մօտ։ Պոլ­­­սոյ հա­­­մայնքը ձեր աչ­­­քե­­­­­­­րով ինչպէ՞ս է։

Իմ առա­­­ջին այ­­­ցե­­­­­­­լու­­­թիւնը 2014-ին եղաւ Պո­­­լիս` Արծրու­­­նիի՝ Պո­­­լոսյ մէջ կազ­­­մա­­­­­­­կեր­­­պո­­­­­­­ւած առա­­­ջին ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէ­­­­­­­սի առի­­­թով։ Պո­­­լիսը շատ ջերմ ըն­­­դունեց մեզ։ Մար­­­դիկ ալ ջերմ էին, հիւ­­­րընկալ եւ այնքան ան­­­մի­­­­­­­ջական, այնպի­­­սի զգա­­­ցողու­­­թիւն ու­­­նիմ, կար­­­ծես հին ծա­­­նօթ­­­ներ էինք։

Մեծ հե­­­տաքրքրու­­­թիւն եւ ակ­­­տի­­­­­­­ւու­­­թիւն նկա­­­տեցի Պոլ­­­սոյ մշա­­­կու­­­թա­­­­­­­յին կեան­­­քին, ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէ­­­­­­­սը բազ­­­մա­­­­­­­մարդ էր բո­­­լոր օրե­­­րուն։ Պոլ­­­սոյ հայ հա­­­մայնքի հետ ծա­­­նօթու­­­թիւնը հա­­­ճելի եւ յու­­­զիչ էր։ Մեծ պա­­­տիւ ու­­­նե­­­­­­­ցայ առա­­­ջին ան­­­գամ այ­­­ցե­­­­­­­լելու «Ակօս»-ի խմբագ­­­րա­­­­­­­տուն, տես­­­նե­­­­­­­լու Հրանդ Տին­­­քի աշ­­­խա­­­­­­­տավայ­­­րը, անոր աշ­­­խա­­­­­­­տասե­­­նեակը... աննկա­­­րագ­­­րե­­­­­­­լի յու­­­զիչ էր։ Պա­­­տիւ ու­­­նե­­­­­­­ցայ այ­­­ցե­­­­­­­լել նաեւ «Մար­­­մա­­­­­­­րա» թեր­­­թի խմբագ­­­րա­­­­­­­տու­­­նը եւ ծա­­­նօթա­­­նալու Ռո­­­պէր Հատ­­­տէ­­­­­­­ճեանի հետ։

Այս 10 տա­­­րինե­­­րու ըն­­­թացքին բազ­­­մա­­­­­­­թիւ այ­­­ցե­­­­­­­լու­­­թիւններ ու­­­նե­­­­­­­ցած ենք Պո­­­լիս` թէ՛ գոր­­­ծի բեր­­­մամբ, թէ՛ այ­­­ցե­­­­­­­լելու մեր ըն­­­կերնե­­­րուն։ Միշտ ալ ցան­­­կութիւ­­­նը մեծ է Պո­­­լիս գա­­­լու։

Գի­­­տեմ որ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի մա­­­նուկնե­­­րը առա­­­ւել բախ­­­տա­­­­­­­ւոր են գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի առու­­­մով։ Դպրո­­­ցական մի­­­ջավայ­­­րի մէջ, կամ ըն­­­տա­­­­­­­նեկան մի­­­ջավայ­­­րի մէջ երա­­­խան կը քա­­­ջալե­­­րուի գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի նկատ­­­մամբ։

Դուք 2006 թո­­­ւակա­­­նին աւար­­­տած էք Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տա­­­­­­­կան Պե­­­տական ակա­­­դեմիայի Կեր­­­պա­­­­­­­րուես­­­տի ֆա­­­կուլտե­­­տը։ Մինչ այդ դուք գե­­­ղարո­­­ւես­­­տա­­­­­­­կան որե­­­ւէ ման­­­կա­­­­­­­կան ու­­­սում ստա­­­ցա՞ծ էք։

Առա­­­ջին լուրջ քայ­­­լերս սկսած եմ Քիեւ։ 11 տա­­­րեկան էի, երբ ըն­­­դունուեցայ այնտե­­­ղի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի դպրո­­­ցը։ Այ­­­սօ­­­­­­­րուայ պէս կը յի­­­շեմ ըն­­­դունե­­­լու­­­թեան քննու­­­թեան օրը։ Պատ­­­կե­­­­­­­րած էի Արա­­­րատ լե­­­ռը նուրբ մա­­­նու­­­շա­­­­­­­կագոյն գոյ­­­նե­­­­­­­րու մէջ, ջրա­­­ներ­­­կով։ Աշ­­­խա­­­­­­­տանքս յանձնե­­­լէն առաջ անունս չէի հաս­­­ցուցած գրել, յանձնա­­­ժողո­­­վի նա­­­խագա­­­հին խնդրե­­­ցի չվերցնել նկարս, մին­­­չեւ չմա­­­կագ­­­րեմ, պա­­­տաս­­­խա­­­­­­­նեց… «Կա­­­րիք չկայ, այսպէս ալ կը յի­­­շենք, հա՞յ էք»։

Եր­­­կու տա­­­րի Քիեւի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի դպրոց սո­­­վորե­­­լէ ետք՝ 1996 թո­­­ւակա­­­նին, տե­­­ղափո­­­խուե­­­ցանք Հա­­­յաս­­­տան՝ Երե­­­ւան եւ այստեղ շա­­­րու­­­նա­­­­­­­կեցի ու­­­սումս Հ. Կո­­­ջոյեանի անո­­­ւան գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի դպրոց՝ գե­­­ղան­­­կա­­­­­­­րիչ Ստե­­­փան Մի­­­նասեանի արուես­­­տա­­­­­­­նոցը։ Դպրո­­­ցը աւար­­­տե­­­­­­­լէ ետք` 2000 թ., ըն­­­դունո­­­ւեցայ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի պե­­­տական ակա­­­դեմիայ։

Պատ­­­մե­­­­­­­ցէք ձեր Նկա­­­րիչ­­­նե­­­­­­­րու Միու­­­թեան ան­­­դա­­­­­­­մակ­­­ցե­­­­­­­լու մա­­­սին։ Ար­­­դեօք ով­­­քե՞ր ան­­­դամ կրնան ըլ­­­լալ։

Նկա­­­րիչ­­­նե­­­­­­­րու միու­­­թեան ան­­­դամ դար­­­ձայ ակա­­­դեմիան աւար­­­տե­­­­­­­լէ մէկ տա­­­րի անց։ Շատ կը ցան­­­կա­­­­­­­նայի մաս­­­նակցիլ հան­­­րա­­­­­­­պետա­­­կան ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէսնե­­­րուն եւ ցու­­­ցադրո­­­ւիլ մեր վար­­­պետնե­­­րու, նաեւ իմ դա­­­սախօս­­­նե­­­­­­­րու հետ։ Այդ ինձ շատ կը ոգե­­­ւորէր։ Դի­­­մեցի, ներ­­­կա­­­­­­­յացու­­­ցի պորտֆո­­­լիոս, եւ ինձ ան­­­մի­­­­­­­ջապէս ըն­­­դունե­­­ցին որ­­­պէս Նկա­­­րիչ­­­նե­­­­­­­րու միու­­­թեան ան­­­դամ։

Ան­­­հա­­­­­­­տական ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէսներ ու­­­նե­­­­­­­ցա՞ծ էք։

Այո, ու­­­նե­­­­­­­ցած եմ եր­­­կու ան­­­հա­­­­­­­տական ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէս Երե­­­ւան։ Առա­­­ջինը` Ար­­­տա­­­­­­­սահ­­­մա­­­­­­­նեան երկրնե­­­րու հետ մշա­­­կու­­­թա­­­­­­­յին հա­­­մագոր­­­ծակցու­­­թեան հայ­­­կա­­­­­­­կան ըն­­­կե­­­­­­­րու­­­թիւն (АОКС) եւ երկրորդ՝ ԱրտՊրիչ ցու­­­ցասրա­­­հի մէջ։

Ցան­­­կութիւն ու­­­նի՞ք Պո­­­լիս ցու­­­ցադրո­­­ւելու։

Ցան­­­կութիւնս մեծ է։ Ան­­­ցեալ տա­­­րի, երբ Պո­­­լիս այ­­­ցե­­­­­­­լեցի, ինձ հետ բե­­­րի ջրա­­­ներ­­­կով իմ աշ­­­խա­­­­­­­տանքնե­­­րէն: IMOGA Art Space ցու­­­ցասրա­­­հի տնօ­­­րէն Էտա Թեք­­­ճա­­­­­­­նը սի­­­րով ընդգրկեց աշ­­­խա­­­­­­­տանքներս իր ցու­­­ցադրու­­­թեան մէջ։ Ջրա­­­ներ­­­կով ծա­­­ղիկ­­­ներս հե­­­տաքրքրու­­­թիւն առա­­­ջացու­­­ցին, որու ար­­­դիւնքին մե­­­ծամաս­­­նութիւ­­­նը վա­­­ճառո­­­ւեցաւ, եւս եր­­­կու ստեղ­­­ծա­­­­­­­գոր­­­ծութիւն առ­­­կայ է։ Որոշ քա­­­նակի աշ­­­խա­­­­­­­տանքնե­­­րու առ­­­կա­­­­­­­յու­­­թեան դէպ­­­քին յոյս ու­­­նիմ նաեւ ան­­­հա­­­­­­­տական ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէ­­­­­­­սի։

2006 թո­­­ւակա­­­նէն այս կողմ Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի Պե­­­տական Ակա­­­դեմիայի գծան­­­կարչու­­­թեան աւագ դա­­­սախօսն էք։ Ո՞ր բաժ­­­նի մէջ կը դա­­­սաւան­­­դէք եւ քա­­­նի ու­­­սա­­­­­­­նող ու­­­նիք։

Այս տա­­­րի կը դա­­­սաւան­­­դեմ Տի­­­զայ­­­նի բաժ­­­նի մէջ։ Ու­­­նիմ 11 ու­­­սա­­­­­­­նող, որոնցմէ 3-ը Ար­­­ցա­­­­­­­խէն եկած են։

Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի Պե­­­տական Ակա­­­դեմիա ու­­­սում ստա­­­նալու հա­­­մար քա­­­նի՞ քննու­­­թիւն պէտք է անցնիլ։

Ըն­­­դունե­­­լու­­­թեան քննու­­­թեան առա­­­ջադ­­­րանքնե­­­րը տար­­­բեր են` կա­­­խուած բաժ­­­նի մաս­­­նա­­­­­­­գիտա­­­կան ուղղո­­­ւածու­­­թե­­­­­­­նէն։ Կը յանձնեն գծան­­­կարչու­­­թիւն, գու­­­նանկար­­­չութիւն եւ կոմ­­­պո­­­­­­­զիցիայ։

Ձեր ու­­­սա­­­­­­­նող­­­նե­­­­­­­րէն ան­­­հա­­­­­­­տական ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէսներ ու­­­նե­­­­­­­ցող­­­ներ կա՞ն։

Մեր Ակա­­­դեմիան ու­­­նի «Ալ­­­պերտ եւ Թո­­­վէ Պո­­­յաճեան» ցու­­­ցասրահ, որ­­­տեղ մշտա­­­պէս բազ­­­մա­­­­­­­թիւ ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէսներ կը կազ­­­մա­­­­­­­կեր­­­պո­­­­­­­ւին։ Ես ալ կազ­­­մա­­­­­­­կեր­­­պած եմ խմբա­­­յին ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէս ու­­­սա­­­­­­­նող­­­նե­­­­­­­րուս մաս­­­նակցու­­­թեամբ։ Կը կար­­­ծեմ՝ ու­­­սա­­­­­­­նողի հա­­­մար շատ խրա­­­խու­­­սե­­­­­­­լի է եւ ոգե­­­ւորիչ ցու­­­ցադրո­­­ւիլ դեռ վաղ ու­­­սա­­­­­­­նողա­­­կան տա­­­րինե­­­րէն։ Ան­­­հա­­­­­­­տական ցու­­­ցա­­­­­­­հան­­­դէսներ ալ եղած են թէ՛ ու­­­սա­­­­­­­նող­­­նե­­­­­­­րու, թէ՛ դա­­­սախօ­­­սական կազ­­­մի։

Ինչքան գի­­­տեմ դուք գիր­­­քեր կը նկա­­­րէք։ Ինչպի­­­սի՞ գիր­­­քեր են։ Պատ­­­մե­­­­­­­ցէք ձեր ոճի, ձեր նկար­­­նե­­­­­­­րու մա­­­սին։

Ես դեռ ու­­­սա­­­­­­­նողա­­­կան տա­­­րինե­­­րէն սի­­­րած եմ ման­­­կա­­­­­­­կան գիր­­­քեր նկա­­­րազար­­­դել։ Ինձ բախտ վի­­­ճակո­­­ւած էր սոր­­­վիլ նկա­­­րազար­­­դող Անդրա­­­նիկ Կի­­­լիկեանի մօտ։ Տիպ­­­լո­­­­­­­մայինս ալ պաշտպա­­­նեցի «Պա­­­րոն Միւնհաու­­­զե­­­­­­­նի ար­­­կածնե­­­րը» գիր­­­քի նկա­­­րազար­­­դումնե­­­րով։ 2-րդ կուրսի ու­­­սա­­­­­­­նող էի, երբ լոյս տե­­­սաւ իմ նկա­­­րազար­­­դումնե­­­րով առա­­­ջին գիր­­­քը՝ Ռ. Հա­­­րոյեանի «Շեկ­­­լիկ փի­­­սիկը» թա­­­տերա­­­խաղը։ Անոր յա­­­ջոր­­­դե­­­­­­­ցին իմ նկա­­­րազար­­­դած միւս գրքե­­­րը` Խ. Կիւլնա­­­զարեանի «Ձա­­­խորդ Փա­­­նոս եւ Քաջ Նա­­­զար», Դ. Դե­­­միր­­­ճեանի «Պույ-պույ մու­­­կի­­­­­­­կը», Ճոք Նոպ­­­լի «Stories From the Road» գիր­­­քը, որն առ­­­կայ է նաեւ «Ամա­­­զոն»ի մէջ։

Արծրու­­­նին եւ դուք միասին աշ­­­խա­­­­­­­տած գոր­­­ծեր ու­­­նի՞ք։

Հե­­­տաքրքիր հարց է։ Որ­­­պէս խորհրդա­­­տու. ես իր­­­մէ խոր­­­հուրդ կը հարցնեմ, ին­­­քը ինձմէ։ Բայց մեր ձե­­­ռագ­­­րե­­­­­­­րը, մտա­­­ծելա­­­կեր­­­պը շատ տար­­­բեր են։ Կը կար­­­ծեմ՝ դժո­­­ւար կ՚ըլ­­­լայ հա­­­մատեղ ստեղ­­­ծա­­­­­­­գոր­­­ծել նոյն կտա­­­ւի վրայ։ Մեր ծրա­­­գիր­­­նե­­­­­­­րուն կայ միասին ցու­­­ցադրո­­­ւելու գա­­­ղափա­­­րը, կը կար­­­ծեմ՝ հե­­­տաքրքրիր ցու­­­ցադրու­­­թիւն կը ստա­­­ցուի, եւ յու­­­սամ՝ օր մը կի­­­րակա­­­նաց­­­նենք այս։

Ար­­­դեօք ձեր պա­­­լիկը նկար­­­չութեան մա­­­սին հե­­­տաքրքրու­­­թիւն ո՞ւնի։

Որ­­­դիս՝ Ան­­­րին, երբ աւե­­­լի փոքր էր, շշմե­­­լու աս­­­տի­­­­­­­ճանի կը կրկնօ­­­րինա­­­կէր իմ աշ­­­խա­­­­­­­տանքներս կեր­­­պարնե­­­րուն։ Հի­­­մա նկա­­­րելով այդչափ հե­­­տաքրքրո­­­ւած չէ։

Իսկ հի­­­մա ի՞նչ գոր­­­ծի վրայ կ՚աշ­­­խա­­­­­­­տիք։

Ես հի­­­մա կ՚աշ­­­խա­­­­­­­տիմ նկա­­­րազար­­­դումնե­­­րու շար­­­քին վրայ, որ կը ծրագ­­­րեմ այս տա­­­րի ապ­­­րի­­­­­­­լին ինձ հետ տա­­­նիլ Իտա­­­լիա՝ Փո­­­լոնիա՝ մաս­­­նակցե­­­լու Ման­­­կա­­­­­­­կան գրքե­­­րու փա­­­ռատօ­­­նին նո­ւիրո­­­ւած ցու­­­ցադրու­­­թեան։

Հա­­­յաս­­­տա­­­­­­­նի Գե­­­ղարո­­­ւես­­­տի Պե­­­տական Ակա­­­դեմիայի գծան­­­կարչու­­­թեան աւագ դա­­­սախօս որ­­­պէս ի՞նչ առիթ­­­ներ ու­­­նե­­­­­­­նալ կը փա­­­փաքիք։ Պատ­­­մէք ձեր երա­­­զի մա­­­սին։

Առա­­­ջին հեր­­­թին խա­­­ղաղու­­­թիւն կ՚երա­­­զեմ։ Երբ եր­­­կիրդ կ՚ապ­­­րի խա­­­ղաղ պայ­­­մաննե­­­րուն, լի ես դրա­­­կան էներ­­­ժիայով, եւ մտքիդ թռիչ­­­քը բարձր է, ստեղ­­­ծա­­­­­­­գոր­­­ծե­­­­­­­լու ցան­­­կութիւ­­­նը`մեծ։ Այդ բնա­­­կանա­­­բար կ՚ազ­­­դէ նաեւ ուսման վրայ։ Ուսման որա­­­կը կը բարձրա­­­նայ, ու­­­սա­­­­­­­նողն ալ կը կեդ­­­րո­­­­­­­նանայ միայն որա­­­կեալ կրթու­­­թիւն ստա­­­նալու վրայ։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ