Պուրսայի հայ եկեղեցին պիտի դառնայ մշակութային կեդրոն

Պուրսա­յի Եըլ­տը­րըմ գա­ւառի քա­ղաքա­պետը յայ­տա­րարեց որ Քուրտօղ­լու թա­ղամա­սին մէջ գտնո­ւող հայ եկե­ղեցին պի­տի վե­րականգնո­ւի։ Եկե­ղեցին պի­տի վե­րածո­ւի Սեդ­պա­շը արո­ւես­տի կեդ­րո­նի։

Եր­կար տա­րիներ չօգ­տա­գոր­ծո­ւած եւ ճա­կատագ­րին մատ­նո­ւած հայ եկե­ղեցին, նո­րոգ­ման աշ­խա­տանքնե­րէն ետք պի­տի վե­րածո­ւի երկյար­կա­նի մշա­կու­թա­յին կեդ­րո­նի։ Կը նշո­ւի որ եկե­ղեցին 1920էն առաջ օգ­տա­գոր­ծո­ւած է որ­պէս տա­ճար, ապա ծխա­խոտի պա­հեստ։

Եըլ­տը­րըմ քա­ղաքա­պետա­րանին կող­մէ մշա­կուած նա­խագի­ծին հա­մաձայն՝ շէն­քին մէջ պի­տի ըլ­լայ բազ­մանպա­տակ սրահ մը եւ ցու­ցա­հան­դէս, ներ­կա­յացում եւ գի­տաժո­ղովի նման մի­ջոցա­ռումնե­րու յար­մար եր­կու սե­նեակ­ներ։ Նա­խագա­հական Հա­ղոր­դակցու­թեան վար­չութեան փո­խան­ցած լու­րին հա­մաձայն՝ Եըլ­տը­րըմի քա­ղաքա­պետ Օք­թայ Եըլ­մազ ըսաւ որ եկե­ղեցին միայն պատ­մա­կան շէնք մը չէ, նաեւ Պուրսա­յի մշա­կու­թա­յին յի­շողու­թիւնն ու ժա­ռան­գութիւ­նը կը ներ­կա­յաց­նէ։

Եըլ­մազ ըսաւ. «Այս շրջա­նը ոչ միայն կրօ­նական եւ առեւտրա­կան կեան­քին կեդ­րո­նը եղած է, այլ նաեւ մշա­կոյ­թին ու արո­ւես­տին։ Նա­խորդ Ակ­տէ­միր փո­ղոցին մէջ կա­տարած բա­րելա­ւումնե­րով այս տա­րած­քը ձե­ւափո­խած էինք։ Պա­հանջնե­րու վրայ այս եկե­ղեցին կը վե­րականգնենք։ Այսպէս, շրջա­նը զբօ­սաշրջա­յին գրաւ­չութեան կեդ­րոն դարձնե­լու հա­մար եկե­ղեցիին շրջա­կայքն ալ բա­րելա­ւել որո­շած ենք»։

Պատ­մա­կան շի­նու­թեան վե­րականգնու­մով Սեդ­պա­շը թա­ղի արո­ւես­տի կեդ­րոն ըլ­լա­լու մա­սին նշե­լով՝ քա­ղաքա­պետ Օք­թայ Եըլ­մազ ըսաւ. «Սեդ­պա­շը արուես­տի կեդ­րո­նով մեր երի­տասարդնե­րը հոս արո­ւեստ պի­տի ստեղ­ծեն, ցու­ցա­հան­դէսներ եւ ար­տադրա­նոց­ներ պի­տի կազ­մա­կեր­պեն, թա­ղամա­սի բնա­կիչ­նե­րուն եւ հիւ­րե­րուն հա­մար ապ­րող մշա­կու­թա­յին հո­վիտ մը պի­տի ստեղ­ծո­ւի։ Միաժա­մանակ այս նա­խագի­ծը մեր Սեդ­պա­շը-Եշիլ-Էմիր­սուլթան պատ­մա­կան առանցքի կեն­դա­նաց­ման նա­խագի­ծի մաս մըն է եւ շատ աւե­լի մեծ տես­լա­կանի առա­ջին քայլն է։ Այ­սօր առած այս քայ­լը միայն վե­րականգնում մը չէ. Պուրսա­յի հո­գին, յի­շողու­թիւնն ու ապա­գան ներ­կա­յաց­նող խորհրդա­նիշ մըն է։ Սեդ­պա­շը արո­ւես­տի կեդ­րո­նը ար­դէն իսկ մեր Պուրսա­յին հա­մար բա­րիք ըլ­լայ»։

Սեդ­պա­շը հայ հա­մայնքին
եկե­ղեցին էր

Այս եկե­ղեցին Հան­րա­պետու­թե­նէն առաջ հայ հա­մայնքին խիտ բնա­կած Սեդ­պա­շը թա­ղամա­սին եկե­ղեցին էր։ 1915-էն ետք՝ Հան­րա­պետու­թեան շրջա­նին անձնա­կան օգ­տա­գործման ան­ցած, ատեն մը ծխա­խոտի պա­հեստ ըլ­լա­լով օգ­տա­գոր­ծո­ւած, ետ­քը պար­պո­ւած էր։ Արե­ւելք-արեւ­մուտք ուղղու­թեամբ ուղղան­կիւն տա­րած­քի վրայ կա­ռու­ցո­ւած եկե­ղեցին, պա­հեստ օգ­տա­գոր­ծուած շրջա­նին կա­տարո­ւած փո­փոխու­թիւննե­րովը իր յա­տուկ յատ­կա­նիշ­նե­րը կորսնցուցած է։