2012 Ermenistan’da meclis ve yerel seçim yılıydı. 2013 cumhurbaşkanlığı seçimleriyle anılacak olsa da, bu seçim artık bir formalite halini aldı. Zira muhalif kanatta hem Gagik Tsarukyan hem de Levon Ter-Petrosyan aday olmayacaklarını açıkladılar. Böylece Serj Sarkisyan rakipsiz kaldı.
LILIT GASPARYAN
lilitgasparyan@agos.com.tr
2012’de, uluslararası kuruluşların Ermenistan ekonomisine verdikleri olumlu notlara rağmen sıradan vatandaşın işsizlik, yüksek fiyatlar ve düşük maaş gibi şikâyetleri devam etti. Göç 2012’de de hız kesmedi. Hükümet göçü durdurmak için elinden geleni yaptığını açıklasa da istatistikler tersini söylüyor.
2012’de AB ile sıcak temaslarda bulunan Ermenistan pek çok antlaşma imzaladı. En önemlisi Schengen vizesinin alınmasını kolaylaştıran antlaşma oldu. Ancak AB, Ermenistan’ı Rusya konusunda uyarmayı da unutmadı: Eğer Ermenistan Rusya’nın Gümrük Birliği projesine üye olursa AB’yi unutmalı. Oysa Ermenistan, Rusya yörüngesine takılı kalmaya devam ediyor ve bu bakımdan gittikçe bir yol ayrımına geliyor.
2012’de ‘donmuş’ vaziyetteki Karabağ anlaşmazlığının bir anda ‘sıcak’ bir çatışmaya gidebileceği kaygısı da yükseldi.
Ermenistan Bölgesel Araştırmalar Merkezi Müdürü Richard Giragosian, bölgede değişen siyasi yönelimleri Batı’nın bölgeye ilişkin bakış açısının değişmesine bağlıyor: “ABD ve AB, Güney Kafkasya ile ilgili stratejilerinde ciddi değişiklikler yaptı. ABD, Gürcistan savaşından sonra, bölgeyi Rusya-ABD ilişkilerinin bir alt kümesi olarak gören tarihi stratejisine döndü. Bu da, ABD’nin bölgeye doğrudan müdahalede bulunmaması anlamına geliyor. Kendi içinde daha derin bir entegrasyon sağlamaya çalışan AB ise artık bölgede lider rolünü üstlenmek istiyor.”
Giragosian’a göre Karabağ sorununun çözümü için Azerbaycan’la yürütülen müzakereler adına 2013 zorlu bir süreç vaat ediyor. Beklentiler büyük ölçüde Türkiye ile ilişkilerin normalleşmesi sürecine bağlansa da, iki ülke arasındaki ilişkilerde iplerin 2013’te de Türkiye’nin elinde olacağı bir gerçek.
