ŞAPGİR

Levent Özata, sadece mideyi değil gözü de doyurmanın önemli olduğu, her şeyin pişirilerek yenildiği, domuz etinin ön planda olduğu ama ördeğin assolist olduğu örneklerle geçen hafta yazmaya başladığı Çin mutfağından bahsetmeye devam ediyor bu hafta.

İsmail Keskin, rembetikodan bahsederken, arkasında ismini ve kimliğini bırakan, sürüldüğü Yunanistan’da isimsizliği ve kimliksizliği yaşayan rembetlerin lakaplarından yola çıkıyor ve Çiğdem Aslan’ın son albümü Mortissa’ya varıyor.

Sertan Şentürk, pırıl pırıl caz vokaliyle dikkat çeken Jülide Özçelik’le müziğini, Türkiye’deki müzik yapma imkânlarını ve yeni projelerini konuştu.

“Ev gibi kara artık dünya, çünkü bahçede “baba”nın gözü, hani kuşların ister geçip ister konduğu, karıncaların yuva oyduğu bahçe, dikenleri paslı artık.” Deniz Gezgin, “dünyayı yutacak bir ayıp, uzaydan görünecek bir utanç”, duvarı yazdı.

Can Öktemer, en büyük isteği “görünmeden yazmak ve film çekmek” olan ama yeteneklerinden dolayı beceremeyen Uğur Yücel’i yazdı.

şapgir, dolu dolu bir sayıyla yayında!

İlker Cihan Biner ve Misak Tunçboyacı, gün geçtikçe kuşatılan, yeniden inşa edilen ve artık neye benzediğini bilemediğimiz hayatlarımıza dair yazdılar.

Yalçın Arı, sosyal medyanın merkezsiz, katılımcı ve tabandan gelen bir siyasi sistem kurma imkânına karşı uyarıyor. Ya sanal gerçeklik topluluğu yeniden inşa etmek için kullanılırsa?

“düşülsün kayda/bu coğrafyada/taş şavkını südü sübyanın simasından alır”. 'muhammed palewi' yazdı.

Volkan Eke, GTA üzerine akademik bir çalışma yapan siyaset bilimci ve oyun konsepti danışmanı Olivier Mauco’yla bilgisayar oyunlarının edebiyat, siyaset ve Gezi’yle ilişkisi üzerine konuştu.