ANASAYFA » ARA

ARA

GÜNCEL DEM Parti'den PKK'nın fesih kararına ilk tepkiler

Abdullah Öcalan'ın çağrısıyla 5-7 Mayıs'ta kongresini toplayan PKK, bugün (12 Mayıs) günü örgütün feshetme ve silahlı mücadeleyi sona erdirme kararı aldığını açıkladı. PKK'nın kararının ardından DEM Parti'den de açıklamalar geldi.
Bir keman, bir evlilik ve yüzyıllık hayat

Bu yazı, Berlin’deki Villa Oppenheim, Charlottenburg-Wilmersdorf Müzesi’nde sergilenen “Re-Membering: Diasporadaki Ermeni Yaşamının İzleri” sergisi için kaleme alındı. 17 Nisan’da açılan sergi 14 Eylül’e kadar açık. Sergi, Charlottenburg-Wilmersdorf Müzesi ile Akebi ve Houshamadyan iş birliğiyle gerçekleştirildi. Küratörlüğünü Asuman Kırlangıç’ın üstlendiği bu sergide Tamar Sarkissian'ın daveti üzerine sergilediğim aile yadigârı kemanın ve fotoğrafların hikâyesini, bu kez gazete sayfalarında okuyucularla paylaşıyoruz.
GENEL

4 Mayıs'ta Berlin’de 1937-38 Dersim Tertele (Soykırım) anıtı açıldı. Avrupa Dersim Dernekleri Federasyonu (FDG), Dersim Kültür Derneği Berlin öncülüğünde başlatılan ve tasarımı Sanatçı Ezgi Kılıçaslan’a ait olan Soykırım Anıtı’nın açılışı Kültür Binasının bulunduğu Waterloo-Ufer adresinin yanındaki parkta gerçekleşti. Dersim’den getirilen anıtın açılışı Kırmançki-Kurmanci ve Türkçe, gülbenkler, klamlar ve ağıtlarla gerçekleşti. Açılış törenindeki konuşmacılar arasında yer alan Taner Akçam, "Geçmişle yüzleşmek yalnızca dünle ilgili değildir; bugünkü özgürlük ve yarının adaleti için zorunlu bir adımdır. Geçmiş yaşanıp bitmiş bir tarih değildir; geçmiş, bugünümüzün yarınıdır" dedi.
KÜLTÜR SANAT Unutmanın karşısında: Kader Attia’nın kapıları, sessizliğin hafızasını taşıyor

Paris’te doğup Cezayir’de ve Fransız metropolünün banliyölerinde büyüyen Kader Attia, “Asesinos! Asesinos!” adlı yerleştirmesiyle Arter’in konuğu. Detroit’ten gelmiş 100 ahşap kapı ve tepelerine iliştirilmiş 37 megafondan oluşan bu büyük ölçekli yerleştirmeyle sanatçı, bastırılmış hakikatlerin, kolektif travmanın ve toplumsal iyileşmenin sessizce dile geldiği bir alan yaratıyor. “Asesinos! Asesinos!”, cezasız kalmış şiddetle ve unutturulmuş hafızayla sanat aracılığıyla yüzleşmenin bir biçimi olarak 3 Ağustos’a kadar ziyaret edilebilir.
DOSYA “İşkenceyi toplumun örtülü desteği meşrulaştırıyor”

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun 19 Mart’ta gözaltına alınmasının ardından başlayan protestolarda polis şiddetinin vardığı boyutlar tartışma konusu oldu. Emniyet Genel Müdürlüğü işkence iddialarını yalanlamakla kalmadı, gözaltında işkence ve çıplak arama yapıldığı iddialarını paylaşanlar hakkında suç duyurusunda bulunacağını açıkladı. Son olarak 1 Mayıs eylemlerinde gözaltına alınanların sokakta maruz kaldığı kolluk şiddeti gündem yarattı. Türkiye’nin işkenceyle imtihanını anlamak için Türkiye İnsan Hakları Vakfı (TİHV) Yönetim Kurulu Üyesi adli tıp uzmanı Prof. Dr. Ümit Biçer’in kapısını çaldık.
Herkes acı çekti peki Ermeniler niye aşamadı?

İlk önce üzerinde durmak istediğim Patrik Maşalyan’ın açıklamasında dikkat çektiği gerek o dönemde gerek sonrasında Türkiye’de birçok kesimin ve halkın acı çektiği saptamasıdır. Bu söylediği yanlış mı? Hayır, değil. Şüphesiz böylesi küresel savaşlarda pek çok kişi ve kesim acı çeker. Peki öyleyse Ermeni Soykırımı’nı farklı yapan ne? Bu da tarih içinde yaşanan bunca acıdan biriyse onu hazmedilmesi ve unutulması zor bir kayıp yapan nedir? Ermeniler neden üç-dört kuşak sonra dahi bir türlü bu kaybı aşamıyor? Kanımca bu soruya bir-iki cevap verilebilir. Ama ilk önce cevap ne değil, onu söyleyeyim.