ARA

Dışişleri Bakanlığı’nın güvenlik toplantısının dinlenmesinden, daha önce yaptığı televizyon programında haberi olduğu intiba uyandıran yazar Önder Aytaç, gözaltına alındı.

Bu haftaki Agos’sun başyazısı...

Ani Ören Yeri’nde bulunan Surp Pırgiç Kilisesi ve Ani Katedrali’nin korunması ve restorasyonu için hazırlanan projeler, 21 Mart Cuma akşamı, Ermeni Mimar ve Mühendisler Dayanışma Derneği (HAYCAR) tarafından Surp Vartanants Kilisesi’nin Nazar Şirinoğlu Salonu’nda düzenlenen bir toplantıyla tanıtıldı

Avusturya, Viyana’dan Cocon Kultur Verein adlı tiyatro ekibinin son oyunları ‘InBetween’in (Arada) galası, 21 Mart Cuma akşamı Ankara’da düzenlenen 8. Ethos Ankara Uluslararası Tiyatro Festivali kapsamında yapıldı. Cocon’un kurucusu ve direktörü Emel Heinreich’ın yönettiği oyunda İstanbullu olan ancak 13 yıldır Viyana’da ikamet eden ve oyunculuk yapan Zeynep Buyraç, yine Viyana’da yaşayan İngiltereli butoh dansçısı Nick Mortimore ve Türkiye sahnelerinden görmeye alışık olduğumuz Esmeray rol alıyor. Oyun, Ankara ve Diyarbakır temsillerinin hemen ardından 31 Mart – 4 Nisan tarihleri arasında Cihangir Sahnesi’nde sahnelenecek.

Güven Gürkan Öztan’ın ‘Türkiye’de Militarizm: Zihniyet, Pratik ve Propaganda’ adlı kitabı geçen hafta yayımlandı. Öztan ile militarizm kavramında yola çıkıp, Türkiye’de Ermenilerin ve diğer farklı inanç gruplarının neden ve nasıl militarist zihniyet tarafından ‘iç düşman’ olarak görüldüğüne, Kürt sorununda bugün gelinen çatışmasızlık ortamının geleceğine uzanan bir söyleşi yaptık.

Esayan Okulu’nda uzun yıllar müdür olarak görev yapan Hermine Kalustyan, doğumunun 100. yıldönümü vesilesiyle, 27 Mart Perşembe akşamı Esayan Okulu’ndan Yetişenler Derneği’nde düzenlenen bir etkinlikle anıldı. Değerli eğitimci ve bilim insanı Kalustyan’ı, biz de, öğrencilerinden Sarkis Seropyan’ın yazısıyla anıyoruz.

Kadıköy Rum Vakfı Başkanı Yorgo İstefanopulos, sürgünün 50. yılı olan 2014’te tarihi bir çağrı yapıyor: “13 bin genç Yunanistanlıya Türkiye vatandaşlığı verilsin.”

Mehmet Fatih Uslu, İletişim Yayınları’ndan çıkan ‘Çatışma ve Müzakere: Osmanlı’da Türkçe ve Ermenice Dramatik Edebiyat’ başlıklı kitabında, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısında üretilen Türkçe ve Ermenice metinleri karşılaştırmalı olarak inceleyerek, modern kamusal alan ürünü olan tiyatronun dinamiklerini, Ermenilerin ve Müslümanların nasıl karşı karşıya geldiklerini ve hangi konularda uzlaştıklarını, edebiyat türlerine odaklanarak araştırdı.

‘1908 Devrimi Sonrasında Osmanlı Ermenilerinin Sosyo-Politik Düşünce ve Beklentileri: Umut ve Umutsuzluk Arasında’ isimli tezinde, Agos yazarlarından Ohannes Kılıçdağı, II. Meşrutiyet döneminde, gerçekleşenlerin Ermenilere yansımalarının izini Anadolu’da yayımlanan Ermenice gazetelerde sürüyor.

Ermeni Kilisesi’nin kutlamaya hazırlandığı Diriliş Yortusu’na kısa bir süre kaldı. Bu dönemde oruç tutarak, İncil okumalarıyla ve vaazlara katılarak ruhsal anlamda derinleşmeye çalışan inananların en büyük yardımcısı, ‘ruhun gıdası’ olarak anılan müzik, yani ilahiler. Ermeni Kilisesi’nin 1500 yılı aşkın birikimiyle şekillenen ‘şaragan’lar (ilahi) yüzlerce yıldır kopmaz bir zincir gibi, ibadette önemli bir yere sahip. 20. yüzyıl başlarında Magar Yegmalyan ve Gomidas Vartabed gibi müzik adamlarının gerçekleştirdiği reformla Ermeni Kilisesi’ne giren çok sesli düzenlemeler ve org ise, ayinleri günümüzdeki formuna taşıdı.