ARA

Yazar Hulusi Üstün bir aile hikâyesi anlatıyor. 1915’lere dayanan, Erzurum’a uzanan bir hikâye. Ermeni yetim bir kızın, Remziye’nin çarpıcı, iç burkan hikâyesi bu. Fazla söze gerek yok, sizi Hulusi Üstün’ün satırlarıyla baş başa bırakıyoruz.

Aday açıklamaları iki büyük partiyi yani AKP ve CHP’yi sarsmaya devam ediyor. İktidarın durumu daha iyi değil ama, AKP’nin şahıs partisi olması sayesinde, çıkması beklendiği kadar patırtı çıkmıyor şimdilik; Yeniden Refah Partisinin (YRP) rekabeti dışında. Tabii, Tek Adam Erdoğan artan ve artacak iç ve dış sorunlar karşısında tek adamlığını ne kadar sürdürür, bekleyeceğiz. Şu anda her şey ve herkes ayakta.

Bilhassa AKP dönemine damga vuran bir olgu var. Çevreyi tahrip edecek her türlü faaliyet yürütülüyor. Sivil toplum kuruluşlarının, uzmanların uyarılarına kulak asılmıyor, bölge halkı bu projelere itiraz ederse, hele de yürüyüş yaparsa eylemciler çok sert müdahalelerle gözaltına alınıyor, iktidar sonra da çıkıp “En çevreci biziz” diyor.

170 kurum ortak açıklama yayımlayarak yaşanan göçük sonucu 9 işçinin toprak altında kaldığı Çöpler Altın Madeni ve madeni işleten Anagold'un acilen kapatılması ve sorumluların yargılanması çağrısı yaptı.

Patrik Maşalyan'ın ERVAB'a (Ermeni Vakıflar Birliği) "İncelensin" talimatı verdiği İtimat Büro'nun yöneticisi Narod Mürzoğlu bir açıklama yayınladı.

Erzincan’ın İliç ilçesindeki Anagold Madencilik Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nin Çöpler Altın Madeni tesisinin bulunduğu alanda çökme meydana geldi. 9 işçiden haber alınamıyor. Toprak altında kalan işçilerden 7'sinin kimliği belirlendi.

CHP 31 Mart yerel seçimlerinde İstanbul ilçelerinde yarışacak belediye başkan adaylarını açıkladı.

Ermenistan Savunma Bakanlığı'ndan yapılan açıklamaya göre, Azerbaycan güçlerinin Syunik vilayetinin Nerkin Hand köyü yakınlarında askeri mevzilere ateş açması sonucu 4 Ermeni askeri öldü, 1 asker de yaralandı.

Feriköy Surp Vartanants Kilisesi’nin yönetim kurulunda uzun yıllar boyunca görev yapan Vortik Papazyan 70 yaşında hayatını kaybetti.

6 Şubat depremini herkes aynı yaşamadı. Kimi evsiz kaldı kimi kimsesiz. Evini yurdunu kaybeden de oldu, uzuvlarını, ailesini akrabasını arkadaşlarını da. Hep kendimi ve yaşananları kendi gözümden anlatmaya çalıştım ama biraz da kalanların hikayesini aktarmayı kendime görev sayıyorum artık. Öğretmen arkadaşım Gülçin Aktuğ, annesi, babası, kız kardeşi, eniştesi ve iki yeğeninin cenazesini aynı binanın enkazından günler sonra alabildi. Yaşadıkları sonrasında “Artık kendimi kimsenin hiçbir şeyi değilmiş gibi hissediyorum. Önceden teyzeydim, ablaydım, evlattım ama artık hiçbiri değilim…” diyor.