ARA

şapgir, bayram tatilinin ardından dolu dolu bir sayıyla geri döndü!

Yalçın Arı, bilgiye ve yoruma kolay yoldan ve dolaysız biçimde ulaşma imkanıyla köşe yazarlığının bir kurum olarak ortadan kalkması gerekirken, iktidarın önemsemesiyle halen sürebildiğini savunuyor.

İlker Cihan Biner, bu hafta “en iyi çağdaş fotoğraf” ödüllü sanatçı Arslan Sükan’la söyleşti.

Türkiye’nin ilk profesyonel feminist tiyatro topluluğu olan Tiyatro Boyalı Kuş, on üçüncü yılında çok özel bir kadını seyirciyle buluşturuyor! Unutulmuş ünlü opera sanatçısı Melek Kobra’yı anlatan Melek: Melek Prensesin Sonu Muğlâk Masalı oyununu Cansu Karagül yazdı.

Can Öktemer, tüm ışıklar üzerindeyken, her zaman bir adım dışarıda kalmayı arzulayan bir mutlu bir mutsuz adam Nejat İşler’i yazdı.

Alican Çakmak Kozoğlu, korku edebiyatının en büyük isimlerinden StephenKing’in 1977’de yazdığı Medyum kitabının devamı olan ve bu sene yayınlanan Doktor Uyku kitabını yazdı.

Alâra Kuset, Fransa’da Kosovalı ve Ermeni iki öğrencinin sınır dışı edilmeleriyle birlikte liselerde dalga dalga yayılan protestoları yazdı: Göçmenlere karşı ayrımcı politikalar yeni değil.

Ayşe Akdeniz, bu hafta Haller Durağı’nda Nermin Saatçioğlu’yla insanların hayvanlarla ilişkisi, modernizmlehayvanların metalaştırılması, insanların yaşadığı doğaya yabancılaşması ve bu cendereden çıkış üzerine halleşti.

Merve Aydın bizleri Black Mirror dizisinin teknoloji ile bütünleşmiş hayatları arasında bir yolculuğa çıkartıyor ve soruyor: “Peki bu yol nereye gider?”

13. İstanbul Bienali sona erdi, ancak ardından konuşulmaya devam ediyor. Bütün tartışmalar ve eleştiriler bir yana, Bienal’e yönelik beklentiler, kendisinden önce gelen ve aynı ‘kavramsal çerçeve’de buluştuğu Gezi Direnişi sebebiyle yükselmişti. Cem Dinlenmiş, Rafet Arslan, Merve Ertufan, Tutku Bulutbeyaz, Erdem Dilbaz ve Elif Gül Tirben’e bu yılki bienal hakkında ne düşündüklerini sorduk.