KÜLTÜR SANAT

İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları (İBBŞT) Müdürlüğü, oyun yazarı, mizah ustası ve gazeteci Hagop Baronyan’ın 1874-75 yıllarında çıkardığı, Türkiye’nin ilk tiyatro dergisini tıpkıbasım olarak yayımladı. Tarihçi ve tiyatro yazarı Fırat Güllü, derginin Türkiye tiyatrosu tarihindeki yerini, Agos için kaleme aldı.

Bir süre önce çalışmalarına zorunlu olarak ara veren dansçı Zeynep Tanbay ve ekibi, Borusan Kültür Sanat’ın bu yıl kendilerini Beethoven Günleri için davet etmesiyle yeniden bir araya geldi. Zeynep Tanbay Dans Projesi’nin (ZTDP) geçen haftasonu Haliç Kongre Merkezi’nde prömiyerini yaptığı ‘Symbiosis’ adlı gösteri, başarılı topluluğu izleyici ile bir kez daha buluşturdu.

Churchill’den Einstein’a kadar birçok ünlünün fotoğrafını çeken Mardinli fotoğrafçı Yusuf Karş’ın, dün (23 Aralık), 105. doğumgünüydü. Dünyanın en ünlü fotoğrafçılarından Karş’ın hayat hikâyesi şöyle…

Semiha Es-Uluslararası Kadın Fotoğrafçılar Sempozyumu; İstanbul Kadın Müzesi, Koç Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Araştırma ve Uygulama Merkezi’nin (KOÇKAM) ve Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Forumu’nun, ortak çalışmasıyla düzenlendi.

Jolly Joker’da geçen Ekim ayının sonunda ilk albümü ‘P!A’nın tanıtım konserini veren Mehmet Akbaş’la, Almanya’ya gitmeden önce buluşup pek bilinmeyen müzikal yolculuğuna ve Kürtçe müziğin sıkıntılarına dair konuştuk.

Roy Kurtluyan, uzun süredir ABD Los Angeles’ta yaşayan ödüllü bir görüntü yönetmeni ve yapımcı. Marmaray henüz yapım aşamasındayken, National Geographic tarafından çekilen ve New York’ta düzenlenen Telly Film Festivali’nde ‘Gümüş Telly’ ödülüne layık görülen ‘Eski İstanbul’u Kurtarmak: Marmaray’ın Sırları’ adlı belgeselin görüntü yönetmenliğini yapmış.

Türkiyeli Kürt müzisyen Sakîna Têyna ile, Ermenistanlı Ezidi müzisyenler Nurê Dilovanî ve Nazê Îşxan’dan oluşan Trio Mara’nın ilk albümü ‘Derî / Behind the Doors’ [Kapılar / Kapıların Ardında], Ahenk Müzik etiketiyle çıktı. Çalışmalarını Almanya’da sürdüren Trio Mara’nın üyeleriyle, kişisel hikâyeleri ve Kürtçe müziğe dair konuştuk.

Murad Mıhçı, Türkiyeli Ermenilerin kültür-sanat alanında geçmişten bugüne geldiği noktayı yazdı: Günümüzde birçok kişi ne acıdır artık Ermeni şivesini özel çabalar ile öğrenmek zorunda. Bu durum bir manada yok oluşumuzun dramatik göstergesidir. Hıranuş gibi yavaş yavaş bir resmin ya da eski bir eserin içinde tarih sayfalarında kalan hale dönüştüğümüzün göstergesidir...

Coğrafya ve tarihi topoğrafyanın izlerinde arayan Kathryn Cook, artık masala dönen bir geçmişle şimdiki zamanın görüntülerini birbiri üzerine bindirmiş. Sergiye ilişkin bir panel için Marsilya’ya gelen Cookla bu çok katmanlı çalışmasını ve yolculuğun kendisinde bıraktığı izleri konuştuk.

Şair, filozof ve devlet adamı Rıza Tevfik, 1926’da Sabih Şevket’e yazdığı bir mektupta, Türkçenin yazıyla ifadesine en uygun harflerin Ermenice harfler olduğunu belirtiyor. Araştırmacı Murat Cankara, Tevfik’in bu fikrinin 19. yüzyılda “Ermenice harflerle Türkçe yazan hemen herkesin birleştiği bir nokta” olduğunu söylüyor. Peki, 19. yüzyıldan Cumhuriyet’in harf devrimine uzanan süreçte neler oldu? Ermeni Alfabesi Osmanlı topraklarında ne ölçüde yaygınlaştı?