ARA

Ermeni Soykırımı Müzesi-Enstitüsü’nün yeni direktörü Harutyun Marutyan, 22 – 23 Mart tarihlerinde Hrant Dink Vakfı, DVV International ve Friedrich Ebert Stiftung işbirliğiyle düzenlenen ‘Başka bir Gelecek için Hafıza Mekânları, Hafıza Yolları’ konferansında ‘Yüzüncü Yılın Ardından Ermeni Soykırımı Anıtı ve Müzesi’ adlı bir sunum gerçekleştirdi. Etnograf ve tarihçi olan, hafıza üzerine uzun yıllardır çalışan Marutyan’la Ermenilerde soykırım hafızası/travması ve direktörü olduğu Ermeni Soykırımı Müzesi-Enstitüsü’nde yapmayı düşündüğü çalışmalar hakkında konuştuk.

Yerel seçimlerin üzerinden iki haftadan uzun bir süre geçmesine rağmen İstanbul'da oy sayımı hâlâ devam ediyor. Maltepe ilçesi seçim kurulunun kararına göre, yeniden sayımı yapılan 400 sandıktaki oyların bir daha sayımı yapılacak.

TÜİK işsizlik verilerini açıkladı. İşsizlik oranı 2009 krizinde görülen seviyelere çıktı.

Reuters ajansının haberine göre Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak, dün Washington'da yabancı yatırımcılara ekonomik reform planı hakkında ikna edici pek ayrıntı sunamazken, yatırımcıları da Türk varlıkları konusunda heyecanlandıramadı.

Yunanistanlı fotoğraf sanatçısı Constantin (Konstantinos) Pittas, 1985’ten itibaren beş yıl boyunca Avrupa’da, Demir Perde’nin iki tarafındaki günlük hayatı yansıtan, aradaki ortak noktalara odaklanan fotoğraflar çekmiş. Sanatçının, bölünmüş kıtanın insanlarını fotoğraf aracılığıyla birleştirmek gibi ‘naif’ bir hedefle sürdürdüğü ve Berlin Duvarı’nın yıkılmasının ardından yarım bıraktığı projenin ürünleri, 25 yıl bir dolapta kapalı kaldıktan sonra, 2015’te, ‘Images of Another Europe’ başlıklı bir kitapta toplanmış. 22 Mart’ta İstiklal Caddesi’ndeki Sismanoglio Megaro’da açılan (15 Nisan'a kadar gezilebilecek) ‘Atina-İstanbul’ başlıklı sergisi vesilesiyle İstanbul’da bulunan Pittas’la sıradışı fotoğrafçılık serüveni ve fotoğraf anlayışı üzerine konuştuk.

Jasem Mahmudyan’a, Irak’a gidip Ezidilerin kutsal mekânı Laleş’i ziyaret edip etmediğini sordum; etmediğini söyledi. Sincar’da yaşanan trajik olayların, Ezidi cemaatinin tamamı üzerinde sarsıcı etkileri olmuş; bazı aileler geçici olarak Ermenistan’a sığınmış ama sonrasında Avrupa’ya geçmişler. Alakyaz’dan Irak gerçekten de çok uzak görünüyordu.

Gülizar’ın Musa Bey tarafından kaçırılması ilk kez bir direnişle karşılaşır, uluslararası kamuoyunun yakından takip ettiği bir davaya konu olur. Biçimsel de olsa Musa Bey mahkûm olur, Medine’ye sürgüne yollanır. Gülizar ise ailesine döner. Hikâyenin sonrası iki taraf açısından da ilginç.

Dolayısıyla AKP ve Erdoğan rejimi İstanbul’u kaybetmek istemiyor. Bunun için iyi kötü, Türkiye’deki çok partili hayatı bugünlere getiren seçim sisteminin altını oymak da göze alınıyor.

“Batı bizi bölmek istiyor” ezberlerini tekrarlamadan evvel, meseleye dair daha ayrıntılı ve çok değişkenli, analitik bir bakış geliştirmek gerekir. Avrupa’nın ‘Türkiye’yi bölmeye çalıştığı’ dönem, 1914-1922 arası, görece çok kısa bir dönemdir. Onun dışında, Osmanlı-Türkiye’nin istikrarlı olması, genellikle önceliğidir.

Çünkü işin şeyinin çıkması sonucu AKP’de acayip bir panik başladı. Bunu görmek için, İBB koltuğunu Ekrem İmamoğlu'na bırakacak AKP'li Mevlüt Uysal’ın şu i-na-nıl-maz sözlerini dinlemek kafi: “Kaydı düşürülen seçmenlerin soy ismi tarandığı zaman AK Parti'ye oy veren kişiler olduğunu görebiliyoruz” . Lâ Havle ve Lâ Kuvvete!