ARA

Halep, Hristiyanlar, Kürtler, Ermeniler ve Şiiler gibi birçok dini ve etnik azınlığın yaşadığı bir şehir olarak bilinir. HTŞ’nin kenti ele geçirmesi, bu gruplar arasında büyük bir endişe yarattı. Şu ana kadar bu azınlıklara yönelik doğrudan saldırılar bildirilmemiş olsa da, HTŞ’nin gelecekte nasıl bir tutum sergileyeceğine dair belirsizlik sürüyor. HTŞ, Hristiyan topluluklarının ibadetlerini koruduğuna dair görüntüler paylaşsa da, bu tür hamlelerin siyasi bir strateji olduğu yönünde endişeler bulunuyor.

Yargıtay 3. Ceza Dairesi’nin Van Büyükşehir Belediye Eş Başkanı Abdullah Zeydan’a yönelik yasaklı hakların iadesi kararını bozduğu yönündeki haberler, Zeydan’ın tepkisine neden oldu.

Gümrü’de doğmuş genç bir kadın tanıdım. Kendisiyle yolum Yerevan’da kesişti. Türkiyeli olduğumu söyleyince, anne ve baba tarafından Karslı ve Muşlu olduğunu öğrendim. Oraları daha önce ziyaret etmemiştim. Anlatacak bir hatıram yoktu. Fakat Ani’yi merak ediyordum.

İHD İstanbul Şubesi'nde biraraya gelen hak savunucusu kurumlar, İHD kurucularından Nimet Tanrıkulu'nun tutuklanmasına tepki gösterdi. Açıklamada "Nimet Tanrıkulu hakkında asılsız gerekçelerle verilen tutuklama kararını asla kabul etmiyoruz. Bu karar tüm sivil toplumu susturmaya, korkutmaya yönelik bir karardır" dendi.

Suriye'deki Ermenistan Büyükelçiliği Halep'in cihatçı muhalif güçler eline geçmesi sonrasında bir açıklama yayınladı. Halep'te çok sayıda Ermeni yaşıyor.

Bir kültür insanı olmanın ötesinde bir şair ve çevirmen de olan Büyüm’ün önderliğinde, 2009’da bir çeviri grubunun içinde olmuştum, Ermeniceden Türkçeye çevrilecek bir şiir ve öykü antolojisi hazırlamak amacıyla. Şairler, yazarlar ve yapıtlar seçilmek üzereydi ki bu projenin arkası gelmedi ne yazık ki! Aras Yayıncılık tarafından yayımlanan büyük şair Taniel Varujan’ın “Ekmeğin Şarkısı” kitabının Türkçe çevirisi ve önsözü için beni arayıp tebrik etmişti.

Fotoğrafçı Berge Arabian, Agos’un kültür sanat sayfalarında kaleme aldığı ‘Lensler konuşabilseydi’ başlıklı köşesinde, çektiği fotoğrafların hikâyelerini anlatıyor.

Bütün işleri arasında Adam Yayınları’nın onun kafasında farklı bir yerde, bir gurur nedeni olduğu belliydi. Yayın Yönetmeni olarak Memet Fuat gibi yayıncılık tarihimizde benzersiz bir editör, yayıncı ve yazarla çalışmayı herhalde baştan hayal etmişti. Cevat Çapan’ın üniversitede öğrencisiydi, ona çok yakındı. Cevat Ağbi de onun parlak öğrencilerinden olduğunu söylerdi. Evet, Nazar Bey aynı zamanda, belki şirketlerin patronu olmaktan da önce, bilgili, görgülü bir insandı benim gözümde. Edebiyatı iyi bilen, çok okuyan bir edebiyat tutkunuydu.

Bir grup arkadaş envanter çalışması için Develi’ye karargâh kurmuştuk. Ön hazırlıkları yapmış, tarihsel belgeler didik didik etmiştik. Günlerce iz sürdük, tanıklık yapacak insan aradık. Bulduk da. Develi’de tarihi bir binanın sahibi olan hukukçu Şake Hanım ve elbette Nazar Abinin telefonları imdadımıza yetişti. Bizlere en büyük desteği Nazar Abinin dört çocukluk arkadaşı verdi. Şimdi her biri kocaman adam, birer “baba” olmuştu. Bizleri el üstünde tuttular yedirdiler içirdiler. İçlerinden biri “Aranızda Nazar’ı en iyi tanıyan kim?” diye sordu. Herkes birbirine bakarken “Ben iyi tanırım” dedim...