ARA

Hazal Halavut, zulmünü ‘yok edişi’nde aradığımız tarihin ‘yokluğunu yok ettiği’ Zabel Yesayan’ı yazdı.

Hazal Halavut, zulmünü ‘yok edişi’nde aradığımız tarihin ‘yokluğunu yok ettiği’ Zabel Yesayan’ı yazdı.

Umut Tümay Arslan, “Gece ve Sis”, “Hiroşima Sevgilim”, “Geçen Yıl Marienbad’da” gibi filmlerin Fransız yönetmeni Alain Resnais’yi yazdı: “Sinema tarihinde Benjamin’in melekleriyle Derrida’nın hayaletlerini birlikte bulabileceğimiz bir yer varsa orası Resnais’nin evreni olmalı.”

Orhan Berent, “Dünyayı Kurtaran Adam” kadar Türkiye’de bilinemeyen fakat birçok yabancı sitede adı geçen bir başka Cüneyt Arkın filmi “Ölüm Savaşçısı”nın analizini şapgir için kaleme aldı.

Engin Taşkaya, Kemal Varol’un İletişim Yayınları’ndan çıkan, sokak köpeği Mikasa’nın başından geçenleri, ‘bin dokuz yüz doksan üç yılının Arkanya’sında’ yaşadığı aşkının anlatıldığı “Haw” adlı kitabını yazdı.

Alican Çakmak Kozoğlu, Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu temsilcisi Gülsüm Kav ile kadın cinayetlerini, Türkiye’nin son yıllarda geldiği durumu ve toplumun kadın cinayetlerine karşı tutumu üzerine söyleşti.

Barış Karacasu, 27 Şubat’ta Ankara’da Pembe Hayat tarafından ‘Seks İşçiliği ve İnsan Hakları’ etkinlikleri kapsamında düzenlenen futbol maçını şapgir için yazdı. İki Gençlerbirliği taraftar grubu, KaraKızıl ve HOÇ [Hepimiz Orospu Çocuğuyuz] ile Fahişeler arasında gerçekleşen halı saha maçını Halil İbrahim Dinçdağ yönetti.

Sevan Nişanyan, ‘kaçak inşaat cenneti’ Türkiye’de ‘kaçak yapı’ inşa ettiği gerekçesiyle cezaevine girdi. Hakkında açılan diğer davalardan da ceza alırsa Nişanyan, on yıllarca cezaevinde kalabilir. Şirince’yi dünyaya tanıtan adamı, Nişanyan’ı, 37 yıllık arkadaşı Ali Nesin yazdı.

Nayat Karaköse, Van, Yüksekova ve Muş’taki kadın derneklerinin yöneticilerine ‘Doğu’daki kadın mücadelesi’ni sordu. Kadınlar ‘Yuva yıkan olarak’ yaftalanmaktan şikâyetçi olmanın yanı sıra, küçük şehirlerdeki kadın mücadelesinin zorluğuna dikkat çekiyor.

Ayfer Tunç, Agos’un kitap eki Kitap/Kirk’in Şubat sayısında Nayat Karaköse’ye verdiği söyleşide yazarların artık “bir edebiyat dünyasının parçaları” olmaması olduğunu söylüyordu. Sanat ve edebiyat dünyasından isimlere, hem kendi alanları içinde, hem de ayrı ayrı disiplinler arasında bu türden bir iletişimsizliği hissedip hissetmediklerini sorduk. Aldığımız cevaplara bakılırsa, Tunç, üzerinde daha çok tartışılmayı bekleyen bir derde parmak basmış.