Türkiye Ermenileri, son yıllarda iç meselelerinde hiç de iyi bir sınav vermediler. Patrik Mesrob II’nin rahatsızlığının ardından, yapısal sorunlarının çözümü için adım atmak, katılımcı ve çoğulcu bir toplumsal yapı oluşturmak yerine, kısır tartışmalarla vakit ve güç kaybettiler.
Patriğin durumu nedeniyle alınan seçim kararı dahi, “eş patrik mi, yoksa patrik mi seçilsin?” tartışması nedeniyle uygulanamadı ve devletin müdahalesiyle, patrik genel vekili gibi, kilise geleneklerinde yeri olmayan bir uygulamaya gidildi.
Bu arada, yapılan pek çok vakıf seçiminde, hileler, aldatmalar, kavgalar yaşandı. Pek çok vakıf, seçimleri daha çok insanın oy kullanımına açacak kararları almaktan kaçındı. Ermeni toplumunun bütününü ilgilendiren meseleler, sadece birkaç kişi arasında, kapalı kapılar ardında konuşuldu.
Yanlışlar öyle bir raddeye vardı ki, işlerin böyle gitmesinin büyük kopmalara yol açacağı bilinciyle olacak, son birkaç ayda, bazı olumlu adımlar atılmaya başlandı. Kimi vakıflar, yöneticiler, aydınlar, yan yana gelip sorunlara konsensüs yoluyla çözüm bulma arayışına girdiler.
Henüz çok taze olsa da, biraz olsun umutlanmamızı sağlayan bu gelişmeler üstüne, Eçmiyadzin’de toplanan Bölgesel Temsilciler Meclisi toplantısında, İstanbul Ermeni Patrikliği’nde seçim yapılması için bir tavsiye kararı çıktı.
Yakın tarihte yaptığımız hatalar nedeniyle şu an bir seçimin gerçekleşme imkânı var gibi görünmese de, Ana Taht’ta toplanan meclisin üyelerine, İstanbul Patrikliği’nin sorunlarıyla ilgilendikleri için teşekkür etmemiz gerekir. Zira bazen bir dış desteğin dost eli, bazı iç dinamikleri harekete geçirebilir.
Eğer Türkiye Ermenileri, hatalarından ders alıp, ortak bir irade ve demokratik bir tartışma süreciyle bir uzlaşı oluşturabilirlerse, patrik seçimi dâhil bazı önemli sorunlarını çözmeleri kolaylaşacaktır.
Öyleyse, zaman, bu ortamı yaratacak olgun ve kararlı adımları atmanın zamanıdır.
AGOS