ARA

2006 yılında gezdiğim Burj Hamud sokakları artık çöp yığını altında, otantik havası kaçmış, sanki bir gecekondu mahallesine dönüşmüş. Çoğu evlerini satmak zorunda kalmış ve yurt dışına göç etmiş.

Ne tatlı bela olduğunu yakın dostları, onu tanıyanlar bilir. Her çarşamba Hrant ile arasında kalmaktan yorulurdum.

Sevan gidince bana kaldı Raffi'yle haberleşme işi. Sonraları ahparik oldu. Her yazımdan ve haberimden sonra uzun uzun arayıp "şöyle de düşünmelisin" konuşmaları yapıldı, bazen iki paragrafta eleştirdiğim Ermeni toplumunu savunmak için Paris'ten sayfalarca ikna metinleri yazdı...

Aslında günaydın anlamına gelen, ama Yerevan’da günün her anında selamlama şekline dönüşen “Barlus’a” fena gıcıktı. “Bu saatte ne Pariluysu, Pari or (İyi gün) deyin!” derdi mahalleliye.

Ben şanslı bir insanım, Raffi’yi tanımadan neredeyse yarım yüzyıl önce babasını, Dr. Hermon Araks’ı tanıdım.

Heybeliada, Eski Değirmenyeri bölgesindeki ormanda yangın çıktı. Yangın yaklaşık iki saatlik bir çalışma sonrasında kontrol altına alındı.

Batılı ülkelerin tahliye operasyonları kapsamında şu ana dek 9 binden fazla insan Afganistan’dan çıkarıldı.

Eleştirdiğimiz, bütün bir grup olarak Türk halkı değildir. O da halklar içinde bir halktır, diğerleri ne kadar kötüyse o kadar kötü, diğerleri ne kadar iyiyse o kadar iyidir. Sorun olan ve eleştirdiğimiz, Türklüğü/Müslümanlığı diğer grupların üzerinde gören ideoloji ve o ideolojinin hâkim olduğu öteden beri süregelen yönetim biçimidir.

Acaba TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu raporunu tashih etme ihtiyacı hisseder mi? Bunu herhâlde yapması gerekir, zira raporun başlığı yanlış bir hükme dayanıyor. Ve raporun tarihe bu şekilde geçmesi hayli mahzurlu.

Üç ana kategoride bizzat çıkardığı çatışmaların sertleştirdiği Rejim, ortam daha da berbatlaşmadan erken seçime gidebilir. Bunun için de tek başına oynadığı tahterevallide sürekli üstte kalabilmek için kimi “tedbir”leri şimdiden alıyor olabilir.