KÜLTÜR SANAT

Kamp Armen’in Ermeni halkına iadesi için beş aydır Tuzla’da nöbet tutan Kamp Armen Dayanışması, bu akşam Kamp Armen için bir destek gecesi düzenliyor.

Hrant Dink Vakfı ve Agos’un bulunduğu Anarad Hığutyun binası, 14. İstanbul Bienali’nin 36 durağından biri. Binanın giriş katı Kasım ayına kadar, Vietnamlı sanatçı Nguyen Huy An’ın yerleştirmesine ev sahipliği yapıyor.

Türkiye’de portre resmi dendiğinde akla gelen ilk isimlerden biri olan Nuri İyem, yaşasaydı bugün 100 yaşında olacaktı. Evin Sanat Galerisi, sanatçının anısına düzenlediği sergide, onu hem eserleri hem de özel hayatına ait unsurlarla tanıtıyor.

14. İstanbul Bienali için hazırlanan projelerden biri, kartonpiyer ustası Garabet Cezayirliyan’ın zanaatına odaklanıyor. Cezayirliyan’ın, İstanbul’daki tarihi öneme sahip binalara yaptığı alçı süslemeler, Michael Rakowitz’in yerleştirmesinin temelini oluşturuyor.

Çocukluğuma, uykularımı kaçıran adam olarak damgasını vuran korku filmi yönetmeni Wes Craven 30 Ağustos’ta öldü. Devam filmlerinde tekrar tekrar ortaya çıkan, ölmek bilmeyen cani karakterleri gibi onun da hortlama ihtimalini göz önünde bulundurarak, belki de ‘öldü’nün sonuna üç nokta koymak gerek. Ben şimdilik, en azından o dirilene kadar, öldüğü yere kadar olan kısmı yazıyorum.

Biraz elektronik tını, biraz balkan ezgileri ve bolca samimiyet. Kadebostany'i anlatmak için sadece bu kadarı yeterli sanıyorsanız, yanılıyorsunuz. Çünkü onların kurduğu “hayali ülke” bu tanımları aşıyor ve ütopyalarının içerisinde müzik her daim yer buluyor.

Gün geçmiyor ki, Suriye’den yollara düşen göçmenlerle ilgili dehşetengiz haberler gündeme oturmasın. Tam da bugünlerde fotoğraf editörümüz Berge Arabian’ın babasının ve büyük anne ile büyükbabasının Diyarbekir’den Halep’e doğru 1930’larda yaptığı zorunlu göçün görsel güncesini paylaşmak istedik. Açılışını 23 Mayıs’ta Diyarbakır’da yapan ve İstanbul ile Yerevan’a da uğrayacak olan serginin kitap hazırlıkları da sürüyor. Tarihin göçlerle sınadığı halkların başında gelen Ermeniler, iç savaşlarla çalkalanan Ortadoğu’da sürekli göç halinde oldu. Bir nevi tersine göç olan bu hikâye ise, daha ziyade bir hasretin ifadesi. Kaybedilen memlekete, Diyarbekir’e hüzünlü bir uzun hava…

Henüz 12 yaşındayken ailesiyle birlikte Kıbrıs’tan İngiltere’ye göç eden Levon Chilingirian, İngiltere’deki önemli orkestralarından biri olan ve kendi adını taşıyan kuartetin kurucusu. Chilingirian, Kıbrıs’tan Londra’ya taşınan, oradan da farklı kıtalara yayılan müzikal deneyimlerini anlatıyor.

Bared Maronian’la tanışmamız, Temmuz ayında Amerikan Kongre Kütüphanesi arşivinde bulunan ‘Ermenistan, İnsanlığın Beşiği’ adlı kısa belgesel filmin ortaya çıkmasıyla oldu. Ermeni Soykırımı’ndan kurtulanlara, özellikle yetimlere dair olabileceği düşünülen bu filmde tam olarak ne olduğunu söyleyebilecek birine ihtiyaç duyduğumuzda, bize önerilen isimlerin başında Maronian gelmişti. Maronian bize, ‘Orphans of the Genocide’ (Soykırımın Yetimleri) adlı belgesel filmi için üç buçuk yıl boyunca zorlu bir araştırma sürdürdüğünü ancak sorduğumuz filmle ilgili bir bilgisi olmadığını söylemişti. Harıl harıl bu filmi izleyen birini aramaya devam ederken, Maronian’la daha sonra kendi filmi üzerine söyleşmek için sözleşmiştik. Maronian bize, biraz aile hikâyesini biraz da, 2010 yapımı filmi ‘Soykırımın Yetimleri’ni anlattı.

7 Ağustos akşamı Beyoğlu semalarında bir hareketlilik başladı. Uzun bir aradan sonra The Marmara Pera Otel’in çatısındaki ekranda yeniden faaliyete geçen YAMA, bir ay boyunca her gün, gün batımından gün doğumuna kadar yirmi yılı aşkın bir sürede göç kazalarında yaşamını yitiren mültecilerle ilgili bilgileri ekrana yansıtacak.