ARA

Charlie Hebdo’nun manşeti: Kahin Houellebecq’den öngörüler. Başında büyücü şapkası, elinde sigarası, her zamanki yarı sarhoş ve olumsuz haliyle Houellebecq’in şimdisi pek iç acıcı görünmüyor. Kahinliğini kullanıp gelecek için konuştuğundaysa ağzından çıkan balonları şu cümleler dolduruyor: “2015’de dişlerimi kaybederim.. 2022’deyse oruç tutarım!”

Türkiye Ermeni toplumu, önemli bir zanaatkârını, bir marangozunu daha kaybetti. 31 Aralık gecesi 02.00 civarlarında hayatını kaybeden Onnik Cemcem, kiliselerde ve okullarda yaptığı çalışmalarla tanınıyordu. Cemcem’i, 30 yıldır beraber iş yaptığı mimar Nazar Binatlı, yakın arkadaşlarından Zakarya Mildanoğlu ve 25 yıldır onun yaptığı tezgâhı kullanan kuyumcu Hraç Arslanyan anlattı.

Bir dükkân düşünün, içinde sizi çocukluğunuzun en sıcak ve unutulmaz anılarına götüren koltukların, sehpaların, aynaların, bibloların olduğu, gözünüze çarpan her detayda size yayanızı* hatırlatan... Bomonti İzzetpaşa Sokak’ta dört ay önce açılan Yayamın Sandığı böyle bir yer.

“Kültürlerin birbirinden uzaklaştığı bir dünyada, SINOIAN gelenekle modern zamanlar arasında bir köprü kuruyor.” Bu ilkeden hareketle Almanya’da bir moda markası kuran Emin Bolbolian, Ermeni kültüründen ve tarihinden ilham alan eserleriyle ses getirdi. Akademi tozu yutmuş bir modacı olan Bolbolian’la, bu iddialı markayı, SINOIAN’ı konuştuk.

Yönetmenliğini Zafer Özgentürk’ün yaptığı belgesel ‘Süveydiye’nin Çiçekleri’, Hatay’ın Samandağ ilçesinde yaşayan farklı gruplardan insanların yaşam deneyimlerine odaklanıyor.

Kalan Müzik’ten geçen hafta çıkan, Renan Koen imzalı Sefarad müzikleri albümü ‘Kayıp İzler Gizli Anılar’ın kapağında, her biri kendi enstrümanının bir numaralı isimlerinden olan virtüözlerin isimleri hemen göze çarpıyor: Sasha Rozhdestvensky (keman), Sedef Erçetin (çello), Elif Kantarcı (viola), Ertan Tekin (duduk), Derya Türkan (kemençe), Özer Özel (yaylı/ mızraplı tanbur), Mehmet Akatay (vurmalı çalgılar), Kemal Akdoğan (tenor), Şimon Asayas (hazan), Leon Esim (şofar).

İstanbul Modern, Türkiye modern ve çağdaş sanat sahnesinin en özgün isimlerinden Mehmet Güleryüz’ün hayranlarını sevindirecek bir sergiye ev sahipliği yapıyor. Sergi, sanatçının son 50 yılda ürettiği yapıtlarını bir araya getirerek, bilinen ve bilinmeyen yönlerini ortaya koyuyor.

Artık savaş oyunlarına yönelik bu algıyı yerle bir eden bir oyun var piyasada. 11-bit studios tarafından hazırlanan ve Kasım 2014’te çıktığı gün oyun piyasasını sarsan bu oyunun adı This War of Mine

Osmanlı Ermenilerinin sosyal ve kültürel tarihini yeniden canlandıran ‘Huşamadyan’ internet sitesi, kuruluşunun dördüncü yılında İngilizce ve Ermenicenin yanı sıra artık nihayet Türkçe de yayında. İsmini miras aldığı ‘Huşamadyan’ kitapları gibi, unutulmuş bir geçmişin peşine düşerek onu kelimeler ve fotoğraflarla yeniden diriltme görevini üstlenmiş küçük bir ekip, iğneyle kuyu kazarcasına Ermenilerin bu topraklardaki zengin geçmişini tekrar hatırlatıyor. Huşamadyan’ın kurucularından olan tarihçi Vahe Tachjian’la bu güzel haber üzerine konuştuk. Yanı sıra, henüz emekleme aşamasındaki Türkçe sitede okuyucuları bekleyen Palu, Harput ve Kozan’daki 20. yüzyıl başındaki yaşam hakkında üç makaleden de ‘tadımlık’ bölümler aktarıyoruz.